روز جمعه ۲۷ اسفند (۱۸ مارس)، منابع محلی در استان قندهار در جنوب افغانستان از جان باختن چهار کودک در اثر انفجار مین کنار‌جاده‌ای در روستای گربی‌کول شهرستان شاولی‌کوت قندهار خبر دادند. هم‌زمان، در حادثه‌ای مشابه در استان پکتیا نیز دو تن جان باختند و دو تن دیگر مجروح شدند.

مسئولان فرماندهی پلیس طالبان در قندهار به رسانه‌های محلی افغانستان گفتند که انفجار مین در قندهار هنگامی رخ داد که چهار کودک حین بازی، از آن به‌عنوان اسباب بازی استفاده می‌کردند. منابع محلی از وقوع حادثه‌ای مشابه در شهرستان گرده‌حیری استان پکتیا نیز خبر دادند، اما هنوز مشخص نیست این وسیله انفجاری از جایی شلیک شده یا قبلا در محل موجود بوده و در اثر برخورد با آن منفجر شده است.

انفجار مواد و مهمات به‌جامانده از جنگ در افغانستان اتفاق جدیدی نیست. از سال‌ها پیش، مردم هراز‌گاهی در نتیجه انفجار مین‌ و مهمات منفجره جاسازی‌شده کنار جاده‌ها آسیب می‌بینند. بیشترین قربانیان این حوادث کودکان‌اند. میدان‌های جنگ در استان‌هایی که در بیست سال گذشته بیشترین میزان درگیری‌ها میان طالبان و دولت پیشین افغانستان در آن‌ها رخ داده است، هرگز به‌دقت و کامل پاکسازی نشده‌اند.

چندی پیش نیز انفجار یک مین کنار‌جاده‌ای به‌جا‌مانده از جنگ در ناحیه مچلغو در شهرستان احمدآباد پکتیا جان سه کودک را گرفت و یک نفر دیگر را زخمی کرد.

با وجود اینکه عملیات مین‌روبی در افغانستان از سال ۱۹۸۹ آغاز شده است و یکی از بزرگ‌ترین عملیات مین‌روبی در جهان به‌ شمار می‌رود، هنوز صدها کیلومتر زمین در افغانستان در معرض خطر مین و مواد منفجرنشده است. به گزارش موسسه مین‌روبی اومر، حتی میدان‌های تمرینی نیروهای نظامی خارجی (ناتو) نیز در دو دهه گذشته هر بار پس از اینکه آن‌ها محل را ترک کردند، پاکسازی سطحی شده‌اند و مین‌های جاسازی‌شده در اعماق زمین همچنان بر جا مانده‌اند.

بر اساس تازه‌ترین آمارهای وزارت مبارزه با حوادث دولت پیشین افغانستان، انفجار مین و دیگر مواد منفجره جا‌مانده از جنگ به‌طور میانگین ماهانه ۱۴۲ قربانی می‌گیرد که درصد بزرگی از این قربانیان کودک‌اند.