چند روزی‌ست که ماجرای انباشت زباله در نزدیکی شهرهای مازندران به بحثی داغ در رسانه‌ها تبدیل شده است. بحثی که از یک‌سو حول بی‌کفایتی مسئولین می‌گردد و از سوی دیگر بدل به شکلی از مقاومت اهالی آن مناطق برابر زورگویی مسئولین مربوطه شده که اصرار به انباشت زباله در نزدیکی محل زندگی اهالی بومی دارند.

بیش از پانزده روز است که مخالفت و اعتراض شهروندان و ساکنین روستاهای نزدیک به شهر ساری و مشخصا «چهاردانگه» با انباشت زباله‌های خانگی و بیمارستانی شروع شده و هر روز بر ابعاد آن افزوده می‌شود. تصاویر زیادی از تجمع مردم و هم‌چنین برخورد‌های خشن نیرو‌های انتظامی با مردم در شبکه‌های اجتماعی دست به دست شده است. هفته گذشته اخباری درباره درگیری خونین معترضین با نیروهای امنیتی و انتظامی منتشر شد و پس از آن عده‌ای از معترضین بازداشت شدند که البته هنوز اطلاع دقیقی از تعداد و هویت آن‌ها در دست نیست. اعتراض مردم «چهاردانگه» به انباشت زباله‌های شهر ساری در اطراف روستاهایشان است که سال‌های سال است بدون هیچ تغییری ادامه دارد. این انباشت باعث شیوع بیماری و آلودگی هوا و آب‌های زیرزمینی شده است. در هفته‌های گذشته و در خلال اعتراض‌ها، مردم ابتدا مانع تخلیه زباله از کامیون‌های شهرداری شدند. تلاش مردم برای جلوگیری از تخلیه زباله اما با مداخله نیروهای امنیتی شکست خورد و کامیون‌ها هم‌چون سال‌های پیش بار دیگر زباله‌ها را در محل مورد نظرشان تخلیه کردند.

ماجرای تخلیه و یا انباشت زباله در «چهاردانگه» به اوایل دهه ۸۰ شمسی بازمی‌گردد؛ اول‌بار در سال ۱۳۸۴وقتی مسئولین وقت می‌خواستند زباله‌های خانگی و بیمارستانی شهر ساری را تخلیه و انباشت کنند به مردم محلی که از این بابت ناراضی بودند وعده داده شده بود که این طرح موقتی خواهد بود. اما متاسفانه این کار تا همین امروز صورت می‌گرفت و دست‌آخر خشم مردم چهاردانگه را به حدی رساند که حالا اعتراضات گسترده خود را علیه مسئولین مربوط این‌چنین فریاد می‌زنند و حتی از بازداشت و سرکوب نیز بیمی ندارند. 

به نوشته خبرگزاری فارس در این سال‌ها که زباله‌ها در این منطقه انباشت شده است یک نفر در شیرابه‌های حاصل از زباله غرق شده و میلیون‌ها لیتر شیرابه در استخرهای خاکی رها شده که موجب آلودگی آب روستاها به میکروب‌ها و فلزات سنگین شده است. به نوشته همین گزارش «آب شرب روستاهای هم‌جوار درصد سرب و کادمیوم (فلزات سنگین و سرطان‌زا) حدود ۲۰ برابر سطح طبیعی بوده است».

هم‌چنین عدم فنس‌کشی اصولی در اطراف زباله‌ها باعث شده که حیوانات آن منطقه مثل گرگ و گوزن و سگ‌ با خوردن شیرابه تلف شوند. جدای از این رشد و شیوع بیماری‌های واگیردار در این منطقه نیز روبه افزایش بوده و گزارش‌های از مشاهده بیماری‌های سرطانی در روستاهای اطراف به‌ویژه روستای «ولویه» و «تلمادره» نیز منتشر شد که گواه دیگری بر ظلم فزاینده مسئولین مربوط به ساکنان این منطقه است. رشد آلودگی ناشی از انباشت این زباله‌ها البته فقط به استان مازندران و مناطق اطراف شهر ساری محدود نمانده است و تعدادی از روستاهای استان سمنان نیز از تاثیرات مخرب این انباشت زباله در امان نمانده‌‌اند و حتی پرویز ایمانی رئیس شورای شهر فولاد محله در استان سمنان نیز جزو معترضانی بود که در استان مازندران، بعد از یورش نیروهای یگان ویژه بازداشت و زندانی شد. 

اعتراض‌هایی که با برپا کردن یک خیمه به نشانه ظلم ستیزی و پوشیدن کفن و نصب تصاویری که نشان از ایستادگی و تحمل سختی‌های مردم این منطقه در دوران جنگ هشت ساله ایران با عراق داشت. در این اعتراض‌ها ساکنان چهاردانگه اعم از کودکان و سالمندان و زنان حضور داشتند. اما سرکوب و برخورد نیروهای انتظامی با این مردم و دستگیری تعدادی از آن‌ها مقاومت و صدای اعتراض مدنی آن‌ها را بدل به صحنه خشن درگیری کرد. خیمه‌های معترضان جمع شد و حالا تعدادی از مردم چهاردانگه و دیگر معترضینی که می‌خواستند صدای مظلومیت مردم این منطقه باشند، در بازداشت به سر می‌برند.

تداوم اعتراض‌های درباره تخلیه زباله در«چهاردانگه» زنگ خطر را برای مسئولین به صدا درآورده و به‌نظر می‌رسد که مداخله نیروهای امنیتی و پلیسی و هم‌چنین بازداشت معترضین نشانه‌های تبدیل شدن یک بحران «زیست‌محیطی» به یک مساله «امنیتی»‌ توسط مقامات حکومتی‌ست. سناریویی که حاکمیت تا به امروز درباره بیشتر اعتراض‌های مدنی اجرایی کرده و به‌جای تلاش برای حل بحران آن را بدل به بحرانی امنیتی کرده تا رعب و وحشت حاصل از این برخوردهای امنیتی فکر اعتراض‌های مشابه را در نطفه خفه کند.