حمله تروریستی، روز سه‌شنبه ۳۰ فروردین، به یک آموزشگاه و یک مدرسه پسرانه در غرب کابل، که باعث جان باختن بیش از ۳۰ دانش‌آموز و زخمی شدن ده‌ها تن دیگر شد، واکنش‌های سازمان‌های بین‌المللی و نیز سیاستمداران افغان را برانگیخت. سازمان‌های بین‌المللی، این حمله را جنایت علیه بشریت خواندند و فعالان افغان، آن را مصداق کامل نسل‌کشی هزاره‌ها نامیدند.
دفتر هیئت معاونت سازمان ملل در کابل، با انتشار بیانیه‌ای، این حمله را شدیدا محکوم کرد و گفت: «مدارس باید پناهگاه‌های امن و مکان‌هایی باشند که کودکان بتوانند در آن بیاموزند و شکوفا شوند.» رامز الاکبروف، معاون نماینده خاص ملل متحد و هماهنگ‌کننده امور بشردوستانه این سازمان در افغانستان، در این بیانیه با ابراز همدردی با مردم افغانستان، گفت: «خشونت در مدارس یا اطراف آن هرگز قابل قبول نیست. حمله‌ها علیه غیرنظامیان و زیرساخت‌های غیرنظامی، از جمله مدارس، بر اساس قوانین بین‌المللی بشردوستانه به‌شدت ممنوع است.»
صبح روز سه‌شنبه، اولین انفجار در آموزشگاه «ممتاز» واقع در ناحیه سیزدهم، در غرب شهر کابل رخ داد که شماری زخمی بر جای گذاشت. در ادامه، ساعتی بعد، حین تعطیلی دانش‌آموزان مدرسه عبدالرحیم شهید در غرب کابل، انفجاری هولناک در میان هجوم دانشجویان که در حال خروج از مدرسه بودند، رخ داد. هنگامی که مردم و آموزگاران مدرسه برای کمک به قربانیان جمع شدند، انفجار دوم به وقوع پیوست و قربانیان بیشتری برجا گذاشت.
در پی این حمله، سازمان حمایت از کودکان (Save the Children)، با انتشار اعلامیه‌ای، هدف قرار دادن کودکان و مراکز آموزشی را به‌شدت محکوم کرد و گفت: «هیچ مدرسه‌ای نباید عمدا هدف قرار گیرد و هیچ کودکی نباید از آسیب جسمی در مدرسه یا در راه رسیدن به آن بترسد.»
در همین حال، عبدالله عبدالله و حامد کرزی، مقام‌های پیشین سیاسی افغانستان، نیز این حمله مرگبار را تقبیح کردند و آن را کار دشمنان صلح و پیشرفت افغانستان دانستند. صفحه رسمی حامد کرزی در فیسبوک، نوشت: «رئیس‌جمهوری پیشین این جنایت ضد بشری را دشمنی آشکار با علم و دانش و هراس از نسل تعلیم یافته کشور می‌داند.»
حمله‌های تروریستی به مدارس و مراکز آموزشی در غرب کابل، اتفاق جدیدی نیست. در پنج سال گذشته، چندین حمله مرگبار به آموزشگاه‌های موعود، کوثر دانش، مدرسه دخترانه سیدالشهدا و برخی دیگر از مکان‌های فرهنگی و آموزشی در غرب کابل، نیروهای جوان در مسیر علم و دانش را هدف قرار دادند. غرب کابل که بیشتر ساکنان آن مردم هزاره و شیعه مذهب‌اند، در یک دهه اخیر، در زمینه آموزش‌وپرورش، فعالیت‌های فرهنگی و مدنی، پیشتاز بود. حمله‌های مرگبار به مراکز آموزشی و فرهنگی در این سمت کابل، تاکنون مشخصا نیروی جوان و فعال قوم هزاره را هدف گرفته است.
محمد محقق، رهبر حزب وحدت اسلامی افغانستان، در واکنش به حادثه خونین انفجار در مکتب عبدالرحیم شهید، با انتشار پیامی در صفحه فیسبوک خود، این حادثه را نسل‌کشی هزاره‌ها نامید و از جامعه جهانی خواست تا برای پایان بخشیدن به این جنایت‌ها، بر طالبان فشار بیشتر وارد کنند. این رهبر قومی، با اشاره به تقدیر سراج الدین حقانی، وزیر داخلی (کشور) طالبان از گروه‌های انتحاری، نوشت: «مسئولان بلندپایه طالبان، در رسانه‌ها، رسما عمل انتحاری را تشویق و ترویج می‌کنند و این گونه تبلیغ‌ها طبعا بازار انتحار و تروریسم را برای کشتن مردم گرم‌تر می‌کند.»
Read More
This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)
دکتر محمد امین احمدی، نویسنده و استاد دانشگاه، در تحلیلی در مورد این حادثه، از کشتار سیستماتیک هزاره‌ها در سال‌های اخیر سخن گفت و اظهار داشت: «با توجه به اینکه کودکان در هیچ آیینی گناهکار و در نتیجه مهدورالدم محسوب نمی‌شوند، این فرضیه قوت می‌گیرد که این کشتار با انگیزه سیاسی برای نابودی کلی و یا جزئی هزاره‌ها صورت می‌گیرد. یعنی این کشتار حتی در دستگاه مخوف‌ترین گروه فاقد توجیه دینی است.»
علاوه برتصاویر و ویدیوهای هولناکی که از حواشی حمله به مدرسه و آموزشگاه در غرب کابل منتشر شد، خبرهایی نیز از بدرفتاری نیروهای طالبان در بیمارستان و محل حادثه با خانواده‌های قربانیان، خبرساز شد.
طالبان چندین خبرنگار را به‌دلیل پوشش خبری حادثه، مورد ضرب‌وشتم قرار دادند و حتی خانواده‌های قربانیان را که تلاش می‌کردند برای یافتن فرزندانشان وارد بیمارستان شوند، تحقیر و شکنجه کردند. تصاویر منتشرشده از بیمارستان محمد علی جناح - بزرگترین بیمارستان در غرب کابل - نشان می‌دهد طالبان جسدهای کشته‌شدگان را در یک کانیتنر انبار کرده‌اند و خانواده‌های قربانیان مجبورند جسدها را زیرورو کنند تا جسدهای فرزندانشان را بیابند. این برخورد طالبان با قربانیان و خانواده‌ها، باعث افزایش خشم و نفرت مردم شد. دکتر احمدی در مورد برخورد طالبان با قربانیان حادثه نوشت: «این رفتار طالبان نشان می‌دهد آنان هیچ‌گونه حس همدلی با قربانیان و بازماندگان آن‌ها را به‌عنوان شهروندان کشور خویش ندارند.» او افزود: «مردم به‌تدریج تفاوت رفتارها را درک خواهند کرد و خواهند فهمید که نوع نظام چگونه بر رفتارها تاثیر می‌گذارند.»
مسئولیت این حمله خونین را، تاکنون هیچ گروهی به عهده نگرفته است و نوع حمله نیز دقیقا مشخص نیست، اما حملات مشابه این را در گذشته، در غرب کابل، بیشتر گروه داعش-خراسان و مشخصا با هدف کشتار اهل تشیع انجام داده است. در حالی که طالبان پس از به قدرت رسیدن، ادعا کردند جنگ در افغانستان تمام شده است و طالبان توانایی تامین امنیت در سراسر کشور را دارند، اما در هشت ماه اخیر، چندین حمله مرگبار به تجمع‌های غیرنظامیان، نشان از موجودیت و نیز گسترش فعالیت‌های گروه‌های تروریستی در افغانستان دارد.
