کشف یک قتل در آبادان منجر به برملا شدن راز سه قتل دیگر نیز شد. حمید مرانی‌پور،‌ دادستان شهرستان آبادان، روز چهارشنبه ۳۱ فروردین ۱۴۰۱ از کشف جسد یک نوجوان ۱۴ خبر ساله داد. بر جسد این پسر نوجوان، که در منزل خودش پیدا شده، آثار ضرب و شتم و کبودی مشاهده می‌شود و به نظر می‌رسد با کابل مخابراتی به او حمله شده است. 

مرانی‌پور توضیح داد که در پی گزارش این قتل به دادسرا، «تحقیقات پلیس و بازپرس پرونده نشان از دست داشتن پدر مقتول در این جنایت داشت که با احضار وی به دادسرا، متهم به ارتکاب قتل فرزند پسر خود و نیز قتل دو دختر و همسر خود در سال‌های ۱۳۸۸ و ۱۳۹۹ اقرار کرد.»

با این حساب، این مرد در فاصله یک دهه همسر و سه فرزند خود را به قتل رسانده است. سایر قتل‌ها البته بیرون از استان خوزستان رخ داده‌اند. 

مرانی‌پور همچنین گفت:‌ «متهم با قرار بازداشت به زندان آبادان معرفی شد و با توجه به این که قتل‌های گذشته در استان دیگری اتفاق افتاده، پرونده جهت تکمیل تحقیقات و بررسی صحت گفته‌های متهم در دست تحقیقات است.»

فرزندکشی و زن‌کشی در ایران معضلی بزرگ است. از آخرین موارد آن در استان خوزستان، غزل (مونا) حیدری بود؛ زن ۱۷ ساله‌ای که در بهمن ماه سال ۱۴۰۰ به دست شوهرش به قتل رسید.

دادستان عمومی و انقلاب اهواز در هفته جاری از صدور کیفرخواست برای «عوامل» این قتل خبر داد. سجاد حیدری، همسر غزل (مونا) حیدری، متهم است که با همدستی برادرش مونا را کشته است. 

نزدیک به ده سال است که لایحه «حفظ کرامت و حمایت از زنان در برابر خشونت» در صحن مجلس ایران است، اما مخالفت سران حکومت و برخی روحانیون مانع از تصویب آن می‌شود.

ایران در کنار واتیکان، سومالی، سودان و تونگا، جزو پنج کشوری در جهان به‌ شمار می‌آید که «کنوانسیون حذف تمامی اشکال تبعیض علیه زنان» را امضا نکرده‌ است. آمریکا و پالائو نیز با وجود امضای این کنوانسیون، هنوز آن‌ را تصویب نکرده‌اند و عضو آن محسوب نمی‌شوند. 

ایران در دهه ۱۹۹۰ کنوانسیون جهانی حقوق کودک را امضا و تصویب نیز کرد، اما با ذکر این ملاحظه که در هر موردی که کنوانسیون مطابق با «قوانین داخلی یا موازین اسلامی» نباشد، حکومت ایران از آن تبعیت نخواهد کرد.