ابوالفضل قدیانی، فعال سیاسی، با انتشار بیانیه‌ای به مناسبت اول ماه مه، روز جهانی کارگر، به سرکوب تحصن و تجمعات مدنی معلم‌ها در روز ۱۱ اردیبهشت ۱۴۰۱، اعتراض کرد.

قدیانی در بیانیه انفرادی‌اش، با اشاره به بودجه‌های هنگفتی که در اختیار سپاه پاسداران انقلاب اسلامی قرار دارد، نوشته است: «اگر نصف افزایش بودجه‌ای که به سپاه پاسداران تخصیص داده‌اند به بودجه آموزش و پرورش افزوده می‌شد، می‌توانست همسان‌سازی و رتبه‌بندی مورد مطالبه معلمان اجرا شود.»

وی افزوده که نهادهای زیرنظر رهبر جمهوری اسلامی ایران، مثل ستاد اجرایی فرمان امام و بنیاد مستضعفان، در غارت «اموال، دارایی و ثروت ملت ایران» نقش دارند و، به باور او، تنها با «یک درصد» از بودجه و اموال این نهادها می‌توان مشکلات معلم‌ها را حل کرد.

به گفته ابوالفضل قدیانی، جنبش معلمان نقش موثری در ارتقای آگاهی عمومی جامعه ایران ایفا می‌کند و رویه خطرناک «عادت به تحمل رنج و ظلم و ستم از سلطه حکومت‌های استبدادی و به‌خصوص حکومت تمامیت‌خواه استبداد دینی» را در میان عموم مردم می‌شکند. قدیانی در این بیانیه می‌گوید با وجود تمامی این اوصاف «علی خامنه‌ای و اعوان و انصار دولت دست‌نشانده‌اش» به سرکوب جنبش معلم‌ها برخاسته‌اند و برای چهره‌های فعال این جنبش پرونده‌سازی می‌کنند.

این فعال سیاسی در تحلیل این امر که چرا نهادهای جمهوری اسلامی ایران، با وجود آنکه توان حل مشکلات معلم‌ها را دارند، اقدامی در این زمینه انجام نمی‌دهند می‌نویسد که از یک‌سو تنگناهای اقتصادی این گروه اجتماعی هیچ اهمیتی برای حکومت ندارد و از سوی دیگر حکومت ایران از رشد علمی و ارتقای آگاهی کودکان و نوجوان‌های ایرانی هراس دارد.

به گفته این فعال سیاسی، بی‌توجهی نهادهای جمهوری اسلامی ایران به «حقوق قانونی و ابتدایی» معلم‌ها «کارد به استخوان» این گروه اجتماعی رسانده و آن‌ها را مجبور کرده تا در اعتراض به «این بی‌عدالتی و ظلم آشکار» به خیابان‌های بیش از صد شهر ایران بیایند و به‌صورتی «کاملا مدنی، قانونی، مسالمت‌آمیز و خشونت‌پرهیز» دست به اعتراض بزنند.

قدیانی در بخشی از این بیانیه نوشته است:«معلمان شریف در مسیر حق‌خواهی و عدالت‌طلبی خود هزینه‌های زیادی داده‌اند و کماکان استبداد بر آنان هزینه تحمیل می‌کند.»

وی در ادامه این بند از بیانیه‌اش، که روز ۱۱ اردیبهشت منتشر شد، از برخی چهره‌های فعال در جنبش معلم‌ها – از جمله اسماعیل عبدی، محمود بهشتی، محمد حبیبی و علی‌اکبر باغانی – یاد کرده که نه تنها در روزهای اخیر بلکه در سال‌های گذشته نیز بارها به وسیله نهادهای امنیتی جمهوری اسلامی ایران بازداشت شده‌‌اند.

ابوالفضل قدیانی در فرازی از بیانیه‌اش نوشته است:«علی‌رغم تمامی فشارها، جنبش معلمان تداوم یافته و همچنان محکم و استوار مطالبات قانونی و بر حق خود را پیگیری می‌کنند. این تداوم موجب ترس و نگرانی شدید مستبد خودبین، مدافعان وی و در نتیجه تهاجم به جنبش خشونت‌پرهیز معلمان شده است؛ چون پایه‌های حکومت خود را سست و لرزان و فرورریزی تدریجی آن را مشاهده می‌کنند.»

قدیانی پیش از این نیز بارها علی خامنه‌ای، رهبر جمهوری اسلامی را به‌صورت مستقیم خطاب قرار داده و انتقادهای تندی به شیوه حکمرانی او وارد کرده است. وی در آبان‌ ۱۴۰۰، به مناسبت دومین سالروز قیام سراسری مردم ایران در سال ۱۳۹۸، نامه‌ای خطاب به علی خامنه‌ای نوشت و خواستار توبه و کناره‌گیری او از قدرت شد.

قدیانی در سال‌های قبل نیز جناح موسوم به اصلاح‌طلب در جمهوری اسلامی ایران را «تسلیم‌طلب» و «شریک جرم خامنه‌ای» خوانده بود و در جریان دادگاهش در سال ۱۳۹۱ به صراحت گفته بود «اصل ولایت فقیه» را قبول ندارد.قدیانی در پایان این بیانیه نظام جمهوری اسلامی ایران را یک حکومت اصلا‌ح‌ناپذیر دانسته که، برای «مردم ناراضی»، چاره‌ای جز «جنبش سراسری و تسخیر خیابان‌ها و میادین شهرها» باقی نگذاشته است.