وب‌سایت خبری «میدل‌ایست۲۴» در مطلبی اولین عضو راستافاری در کماندوهای بریتانیا را معرفی کرده و نوشته است که کاپیتان کیدن کازلند، شبکه دفاع راستافاری را برای حمایت از هم‌کیشان خود در ارتش بریتانیا تاسیس کرده است.

این نظامی ۳۰ ساله می‌گوید که از کودکی رویای کماندو شدن داشت و در سال ۲۰۰۸ با پیوستن به ارتش بریتانیا و تکمیل دوره‌های آموزشی، به گردان ۲۹ کماندو انتقال یافت و موفق شد «کلاه سبز» دریافت کند.

در ارتش بریتانیا، تنها تفنگداران دریایی سلطنتی، یا دیگر اعضای ارتش و نیروی دریایی یا هوایی سلطنتی که دوره‌های مخصوص تکاوران را تکمیل کرده باشند، «کلاه بره» سبز بر سر می‌گذارند. این دوره‌های ویژه آموزشی از جمله شامل راه‌پیمایی استقامتی ۴۸ کیلومتری در طبیعت است.

«میدل‌ایست۲۴» به نقل از کاپیتان کازلند می‌نویسد که وقتی ۱۸ ساله بود، خانواده‌اش با پیوستن او به ارتش مخالف بودند و فکر می‌کردند که در آنجا با قضاوت متعصبانه مواجه خواهد شد. او می‌گوید: «من به دین راستافاری تعلق دارم، در لندن زندگی می‌کنم، و بریتانیایی‌ام. در آن زمان این‌ها با هم جور در نمی‌آمد و مردم انتظار نداشتند که کسی راستافاری باشد و بخواهد به ارتش بریتانیا بپیوندد.»

او می‌گوید در مدرسه همواره مشکل داشته و یادگیری برایش چالش برانگیز بوده است، و تنها با پیوستن به ارتش بود که استعدادهای دیگر او نمایان شدند.

کیدن کازلند فردی است با پیشینه قومیتی ترکیبی و می‌گوید که در دوران کودکی و نوجوانی در تاتنهام و دیگر محله‌های لندن، همواره با نژادپرستی مواجه می‌شده است. او می‌گوید، پس از پیوستن به ارتش این تعصب‌ها کاهش یافت، چرا که در ارتش رفتارهای ناشی از تعصب و نژادپرستی «تحمل نمی‌شود». با این حال، گفته‌های او با گزارش سال ۲۰۱۹ ارتش بریتانیا درباره استخدام اقلیت‌های قومی، که می‌گوید در ارتش «نژادپرستی رواج دارد»، در تناقض است. 

کازلند در سال ۲۰۱۰ در افغانستان بود و به‌‌رغم داشتن مهارت‌های لازم، پیشنهاد شد که آموزش‌های بیشتری دریافت کند. او سپس در سال ۲۰۱۶ موفق به دریافت «شمشیر افتخار» شد که به ممتازترین دانشجویان اهدا می‌شود، و پس از آن در گردان ۲۹ تکاوران به سمت معاونت گردان ارتقا یافت.

در سال ۲۰۲۱ بود که کازلند بابت عملکردش در ایجاد شبکه دفاع راستافاری، مفتخر به دریافت جایزه سلطنتی شد. او این شبکه را چهار سال پیش‌تر، برای حمایت از پیروان دین خود در ارتش تاسیس کرده بود.

او معتقد است که ارتش نباید محل تقابل مذاهب باشد.

دین راستافاری در دهه ۱۹۳۰ میلادی در جامائیکا و از بطن جنبشی برای بهبود زندگی سیاه‌پوستان پدید آمد. رهبری آن جنبش را مارکوس گاروی، فعال جامائیکایی، بر عهده داشت و می‌گفت که همه انسان‌ها برابرند.

کیدن کازلند می‌گوید که این جنبش تعبیر شایع را مبنی بر اینکه سیاه‌پوستان در جایگاه پایین‌تری قرار دارند، به چالش کشیده است؛ هرچند، برداشت‌ها در مورد این مذهب هنوز گاهی دچار کج‌فهمی می‌شود.

او گفت: «پیروان راستافاری به این شکل به تصویر کشیده شده‌اند: ماریجوانا می‌کشند، موهای بلند دارند و همگی جامائیکایی‌اند. این یک کلیشه دم‌دستی نادرست است و به همین دلیل است که شبکه اهمیت دارد، زیرا همه حق دارند دین خود را ابراز کنند.»

زمانی که کازلند می‌خواست وارد ارتش شود، یک سرگرد بریتانیایی به او گفت: «با این گیس‌ها نمی‌توانی»، و موهای او را کوتاه کرد.

گفته می‌شود که برخی راستافاری‌ها مایل نیستند  موی خود را کوتاه کنند و آن را نمادی روحانی از قدرت تلقی می‌کنند.

پس از ایجاد شبکه دفاع راستافاری در ارتش بریتانیا، قوانین نظامی تغییر کرد، چنانکه اینک به سربازان راستافاری اجازه داده می‌شود مو و ریش بلند داشته باشند و عمامه بر سر بگذارند.

به نوشته «مید‌ل‌ایست۲۴»، عضو‌گیری ارتش بریتانیا از میان پیروان دیگر مذاهب، از جمله جامعه راستافاری، در سال‌های اخیر ۱۵۰ برابر شده است. شمار اعضای استخدامی در ارتش بریتانیا از مذاهب دیگر [جز مسیحیت] از ۵۰۰ نفر در آوریل ۲۰۱۷ به ۱۲۸۰ نفر در اکتبر ۲۰۲۱ افزایش یافته است.

با این حال، به گفته کازلند، نیروهای مسلح بریتانیا با چالش بزرگی مواجه است، زیرا جامعه امروزی را نمایندگی نمی‌کند. او می‌گوید: «ما استعدادهای خوب از زنان، اقلیت‌های قومی، و اقوام مذهبی مختلف [در نیروهای نظامی] نداریم.»

او معتقد است که تنوع قومی و نژادی باید در سمت‌های ارشد و مدیریتی نیز دیده شود.