روسیه ممکن است به دلیل قیمت‌های بالای نفت خام که نتیجه مستقیم تحریم‌های غرب است، میلیاردها دلار درآمد نفتی داشته باشد، اما فهرست مشتریان بالقوه این کشور در حال کاهش است و بیش از پیش به چین امید بسته است.

ایالات متحده واردات انرژی روسیه را به طور کامل تحریم کرد، در حالی که بریتانیا خرید سوخت از روسیه را به تدریج متوقف خواهد کرد. اتحادیه اروپا واردات زغال‌سنگ روسیه را ممنوع کرده است، اما همچنان در تلاش است تا همه کشورهای عضو را با ممنوعیت محصولات نفتی خام و پالایش شده این کشور همراه کند.

به نوشته «مارکت بیزینس اینسایدر»، اتحادیه اروپا بزرگترین مشتری نفت خام روسیه بوده است و حدود سه میلیون بشکه از حدود هفت میلیون بشکه صادرات روزانه نفت روسیه را خریداری می‌کند.

 اما حتی پیش از اینکه صحبتی از ممنوعیت واردات به میان آید، بازرگانان از خرید نفت روسیه پرهیز می‌کردند.

کشورهایی مانند هند و چین وارد عمل شده‌اند تا نفت روسیه را با قیمت‌های مقرون به صرفه، اما در حجم بسیار کمتر، خریداری کنند. برای نمونه هند از زمان حمله روسیه به اوکراین حداقل ٤٠ میلیون بشکه نفت خام روسیه خریده است که بالاتر از مقداری است که در طول سال ٢٠٢١ خریداری کرده است.

چین نیز معمولا مشتری بزرگی بوده است. پالایشگاه‌های نفت مستقل این کشور بی ‌سر و صدا نفت خام ارزان می‌خرند، اما هرچند چین اخیرا مقادیر زیادی نفت روسیه را خرید و مصرف می‌کند، اشتهای آن سیری‌ناپذیر نیست. تاجران چین در حال حاضر یک میلیون بشکه نفت خام روسیه را از طریق دریا وارد می‌کنند. البته این کشور همچنان در معرض یک سری از قرنطینه‌های سخت ناشی از ویروس کرونا است که بر تقاضای انرژی تاثیر گذاشته است.

فرناندو فریرا، تحلیلگر ریسک ژئوپلیتیکی در «گروه انرژی راپیدان»، به «اینسایدر» گفت، حتی اگر تقاضای چین به طور کامل احیا شود، مجموع خرید دو کشور هند و چین، از دست دادن تقاضای اتحادیه اروپا را جبران نخواهد کرد.

خریداران جدید پیدا کنید

یک راه‌حل کوتاه‌مدت برای روسیه، یافتن بازارهای جدید خواهد بود. فریرا گفت: «سعی خواهند کرد خریداران جدیدی پیدا کنند. تعداد زیادی از مشتریان خود را از اروپا به آسیا منتقل کرده‌اند و توانسته‌اند با فروش بیشتر به هند و چین، اختلالات را جبران کنند.»

او در ادامه گفت، اما چندین صادرکننده خاورمیانه نفتی با کیفیت مشابه نفت خام روسیه تولید می‌کنند و از مزیت حضور پیش‌تر خود در این بازار برخوردارند.

برای مثال، هند قراردادهای تجاری بلندمدت و روابط تجاری و استراتژیک با کشورهای حاشیه خلیج فارس دارد که آن‌ها مایل به حفظ آنند. فریرا گفت: «این موضوع میزان نفتی را که آن‌ها از روسیه می‌خرند، محدود می‌کند.»

او افزود که محدودیت‌های کشتی‌رانی مانع توانایی روسیه برای انتقال نفت بیشتر به آسیا می‌شود، زیرا در نتیجه محدودیت‌های شدیدتر اتحادیه اروپا، کشتی‌ها و شرکت‌های بیمه از حمل و نقل نفت روسیه اجتناب می‌کنند.

ذخیره بیشتر

یکی دیگر از گزینه‌های مناسب  روسیه، کاهش تولید یا ساخت انبارهای بیشتر است.

روسیه در ماه گذشته به دلیل کاهش تقاضای داخلی، کاهش تولید نفت خام را آغاز کرده است. کرملین اعلام کرد که تولید امسال از حدود ١١ میلیون بشکه در روز تا ١٧ درصد کاهش می‌یابد. البته [برخی از این تقاضاها] ممکن است تا حدودی در این ماه بهبود یابد. تلاش پالایشگاه‌ها را برای جبران کاهش تولید شاهدیم، اما در درازمدت، راه‌حل‌های پایداری برای یافتن خریداران جدید وجود ندارد و آن‌ها این راه [ذخیره‌سازی] را در پیش خواهند گرفت.

 فریرا گفت: «بهترین وضعیت احتمالی ممکن برای مسکو این است که هند، چین، و سایر کشورها واقعا گام بردارند و تمام نفت باقی مانده روسیه را جذب کنند.»

او افزود که چنین چیزی بیشتر گونه‌ای جابه‌جایی خواهد بود تا اختلال.

به گفته فریرا، بدترین وضعیت احتمالی ممکن [برای غرب] این خواهد بود که تقاضای چین بیشتر شود و در چنین صورتی، شاهد فشار فزاینده [غرب] بر واردات از روسیه خواهیم بود.

به گزارش رویترز، دولت روسیه در ماه آوریل اعلام کرد که در حال بررسی ساخت تاسیسات ذخیره‌سازی برای ٧٠٠ میلیون بشکه نفت است که معادل حدود ٧٠ روز مصرف جهانی است.