با پیدا شدن پیکر مریم قربانی، شمار قربانیان قطعی ریزش ساختمان متروپل آبادان به ۳۸ نفر رسید.
مریم و همسرش، رامین، بهمن ۱۴۰۰ «کافه مری» را در زیرزمین متروپل به راه انداختند اما تنها چند ماه بعد، زیر آوار این ساختمان جان باختند.
آبادان در روز چهارشنبه ۱۱ خرداد، برای نهمین روز متوالی صحنه برگزاری اعتراضهای مردمی بود. عزاداران که برای خاکسپاری مریم قربانی و اعضای خانواده جلیلیان به خیابان آمده بودند، علیه حکومت و مسئولان جمهوری اسلامی ایران شعارهایی سر دادند که مثل همیشه، با برخوردهای خشونتآمیز و سرکوب ماموران امنیتی مواجه شدند.
در حادثه متروپل آبادان، چهار نفر از اعضای خانواده جلیلیان که در این ساختمان یک آبمیوهفروشی داشتند، کشته شدند. مراسم خاکسپاری آنان عصر چهارشنبه با حضور جمع زیادی از مردم سوگوار آبادان برگزار شد. گزارشهای محلی حاکی از آن است که تعداد زیادی نیروهای لباس شخصی نیز میان مردم سوگوار حضور داشتند.
جو آبادان همچنان امنیتی است و اختلال در اینترنت نیز ادامه دارد. منابع محلی از آغاز موج دستگیریها خبر دادهاند و میگویند برخی بازداشتشدگان به مکانهای نامعلوم منتقل شدهاند؛ آرش قلعهگلاب، شاعر و روزنامهنگار خوزستانی، نیز یکی از افرادی است که در جریان اعتراضهای مردمی آبادان دستگیر شد و هنوز از محل نگهداری او اطلاعی در دست نیست.
هشدار کمیته بینالمللی حفاظت از روزنامهنگاران
آرش قلعهگلاب روز ۵ خرداد، سه روز پس از فروریختن ساختمان متروپل، همراه با ضربوشتم، در خانهاش دستگیر شد و آنطور که دوستان و نزدیکان این شاعر آبادانی میگویند، وضعیت و محل نگهداری او تاکنون مشخص نیست.
Read More
This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)
کمیته بینالمللی حفاظت از روزنامهنگاران روز چهارشنبه، ۱۱ خرداد، در بیانیهای، از مقامهای حکومت ایران خواست این روزنامهنگار را «فورا و بدون قیدوشرط» آزاد کنند.
پیش از آن هم کانون نویسندگان ایران در بیانیهای هشدار بود که آرش قلعهگلاب به آسم شدید و دیابت مبتلا است و ادامه بازداشت او میتواند خطرها و پیامدهای جبرانناپذیری داشته باشد. در بیانیه کانون نویسندگان ایران، با اشاره به اعتراضهای مردمی در آبادان، تاکید شده است که پاسخ حاکمیت به اعتراضها چون همیشه، چیزی جز سانسور و سرکوب نبوده است.
افزایش امضاکنندگان «تفنگت را زمین بگذار»
همزمان با اعتراضهای مردمی در آبادان و دیگر شهرهای ایران، تعدادی از سینماگران ایران در بیانیهای، از نیروهای انتظامی خواستند که تفنگ خود را زمین بگذارند و کنار مردم بایستند. برخی سینماگران پس از انتشار این بیانیه، با فشار نهادهای امنیتی، امضای خود را پس گرفتند اما محمد رسولاف، نویسنده و کارگردان سینما، در صفحه توییترش خبر داد که با وجود فشارهای امنیتی، ۷۰ نفر دیگر از هنرمندان نامه «تفنگت را زمین بگذار» را امضا کردهاند. مسعود کیمیایی، هانیه توسلی، ترانه علیدوستی و پگاه آهنگرانی از جمله هنرمندانیاند که این نامه را اخیرا امضا کردند.
متروپل در آستانه تخریب کامل
در نهمین روز پس از فاجعه فروریختن متروپل و در حالی که پیکر تعدادی از افراد همچنان زیر آوار مدفون است، صادق خلیلیان، استاندار خوزستان، خبر داد که تا ۲۴ ساعت آینده، تکلیف این ساختمان مشخص میشود. او عصر روز چهارشنبه در جمع خبرنگاران گفت: «بر اساس نظر کارشناسان، این ساختمان مقاومت کافی ندارد و وضعیت تخریب آن باید مشخص شود.»
استاندار فعلی خوزستان و دیگر مقامهای دولتی هرگونه مسئولیت در قبال ساختمان متروپل را از خود سلب کرده و مدعیاند که مجوزهای این ساختمان در دولت قبل صادر شده است. حتی علی شمخانی، دبیر شورای عالی امنیت ملی، نیز روز سهشنبه در جمع سوگواران، به مردم آبادان کنایه زد و گفت که اعضای شورای شهر و شهردار را خود مردم انتخاب کردهاند.
در میان مسئولان دولت قبل، انگشت اتهام بیش از همه به سمت غلامرضا شریعتی، استاندار سابق خوزستان، نشانه رفته است. با این حال، شریعتی که تصاویر او هنگام افتتاح ساختمان متروپل به سرعت در رسانههای اجتماعی منتشر شد، در نامهای خطاب به ابراهیم رئیسی نوشت ساختمانی که او در سال ۱۳۹۸ افتتاح کرد، «هماینک سالم و قابلاستفاده است». به گفته او، «مسئولان دولت سیزدهم مصیبت و عزای مردم را فرصتی مناسب برای تسویهحساب سیاسی یافتهاند تا با فرافکنی و فرار روبهجلو و تحریف، ناکارآمدی و مسئولیتهای قانونی خود را بپوشانند».
غلامرضا شریعتی دولت رئیسی را متهم کرد که بدون توجه به هشدارهای سازمان نظام مهندسی و با وجود نداشتن مجوز پایان کار، اجاره بهرهبرداری از متروپل را صادر کرده است. او در نامه خود نوشت: «مردم میخواهند بدانند چگونه و با مجوز چه فرد یا مقامی، در چند ماه اخیر اجازه بهرهبرداری از واحدهای تجاری همچون کافیشاپ، آبمیوه فروشی و داروخانه در این ساختمان نیمهکاره صادر شد که متاسفانه بسیاری از قربانیان در همین واحدها مستقر بودند و مظلومانه جان خود را از دست دادند.»