واشنگتن پست روز چهارشنبه ۱۱ خرداد (۱ ژوئن) در گزارشی تحلیلی به وضعیت بحرانی افغانستان پرداخت و کشورهای غربی را به توجه بیش از حد به اوکراین و بی‌توجهی به وضعیت افغانستان متهم کرد. در این گزارش همچنین به کار شاق، خرید‌و‌فروش، و ازدواج اجباری کودکان به‌دلیل گسترش فقر در افغانستان اشاره شده و آمده است: «برآورد چند سازمان کمک‌رسانی در هشت ماهی که از تصرف کابل به‌دست طالبان می‌گذرد، نشان می‌دهد که بیش از ۱۲۰ هزار کودک به دلایل مالی، در افغانستان مبادله شده‌اند.»
در این گزارش، به نقل از سازمان‌های امدادرسان سازمان ملل آمده است، بیش از ۱۸ میلیون نفر در افغانستان با گرسنگی شدید دست به گریبان‌اند که ۱۰ میلیون نفر آن‌ها کودک‌اند. در ۹ ماه گذشته، اقدام آمریکا به مسدود کردن ذخایر بانکی افغانستان و توقف کمک‌های مالی جامعه جهانی به افغانستان اقتصاد این کشور را در معرض فروپاشی قرار داد.
بی‌کاری، فقر و گرسنگی سبب شد تا شمار زیادی از خانواده‌های افغان فرزندانشان، به‌ویژه دختران، را به اشکال گوناگون وسیله تامین معیشت خانواده قرار دهند. در کنار بیش از یک میلیون کودک کار در افغانستان، فروش کودکان دختر در ۹ ماه گذشته به اوج رسید. خانواده‌ها برای تامین امکانات اولیه، دختران کم‌سن‌و‌سال را یا وادار به ازدواج و کودک‌همسری کردند یا به خانواده‌های ثروتمندتر فروختند.
واشنگتن پست در این گزارش با اشاره با وضعیت اقتصادی بحرانی افغانستان، از بی‌توجهی ضمنی کشورهای غربی به افغانستان در بحبوحه جنگ اوکراین انتقاد کرد. در این گزارش آمده است: «در ماه‌های اخیر، کشورهای ثروتمند آمریکای شمالی و اروپا انرژی و مقدار قابل‌توجهی از توان مالی خود را بر تقویت دولت کی‌یف متمرکز کرده‌اند؛ در حالی که در تمام این مدت شرایط در افغانستان روزبه‌روز بدتر می‌شود.»
واشینگتن پست با اشاره به وضعیت بد اقتصادی افغانستان نوشته است، آژانس‌های امدادرسان، برای کمک بیشتر به مردم در افغانستان، به دنبال کمک‌های مالی اند؛ اما در کشوری که دولت حاکم آن یک گروه به شدت افراطی است، و هنوز از سوی هیچ کشوری به رسمیت شناخته نشده است، محدودیت‌های بیشماری برای این کار وجود دارد.
آخیم اشتاینر، رئیس برنامه پیشرفت و توسعه سازمان ملل متحد (UNDP)، در مورد وضعیت افغانستان به واشنگتن پست گفت: «ما اساسا درگیر نوعی همکاری بدون به رسمیت شناختن طالبانیم و تلاش می‌کنیم تا بهترین فرصت ممکن را برای کمک به جمعیتی که به‌شدت ناامید شده‌اند، ایجاد کنیم.»
او در ادامه افزود: «ما نمی توانیم ۴۰ میلیون افغان را صرفا به‌دلیل خشم از طالبان رها کنیم.» اشتاینر گفت در حالی که جامعه بین‌المللی به دنبال راهی است که با طالبان به توافق سیاسی برسد، نهادهای امدادرسان تلاش می‌کنند تا با مداخله در وضعیت اقتصادی، مردم را از گرسنگی و قحطی نجات دهند.
Read More
This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)
به نوشته واشنگتن پست، بسیاری از دولت‌های درگیر در مسائل افغانستان معتقدند که تخصیص کمک‌های مالی بیشتر به افغانستان برای حل بلندمدت بحران در این کشور، به‌تنهایی کارساز نیست؛ به‌عنوان مثال، برای کاهش تورم و بی‌کاری در افغانستان، باید سرمایه‌گذاری شود اما بانک‌ها و تاجران از ترس تحریم‌های وضع‌شده علیه طالبان، دست به چنین کاری نمی‌زنند.
دولت آمریکا بعد از سقوط افغانستان به‌دست طالبان، برای اعمال فشار و تحریم طالبان، ذخایر ارزی بانک مرکزی افغانستان به ارزش ۷ میلیارد دلار را مسدود کرد. در ماه فوریه، بایدن دستور داد که ۳.۵ میلیارد دلار از این پول به صندوق کمک به افغانستان منتقل شود و ۳.۵ میلیارد دیگر به خانواده‌های قربانیان حملات ۱۱ سپتامبر پرداخت شود. شهروندان افغانستان بارها از دولت بایدن به‌دلیل بهره‌برداری از ذخایر افغانستان برای اهداف سیاسی داخلی انتقاد کرده‌اند.
با مسدود شدن ذخایر بانک مرکزی افغانستان، این کشور با کمبود شدید نقدینگی مواجه شد. اشتاینر در این زمینه به واشنگتن پست گفت: «تزریق نقدینگی به سیستم بانکی افغانستان بدون شک تاثیر بزرگی بر اقتصاد افغانستان خواهد داشت.»
در همین حال، حنا ربانی کهر، معاون وزیر خارجه پاکستان، نیز با انتقاد از تصمیم دولت بایدن در مورد ذخایر پولی بانک مرکزی افغانستان، گفت: «هزینه یک تریلیون دلار برای یک ماجراجویی ۲۰ ساله و سپس مسدود کردن ۷ میلیارد دلار ذخایر کشور چندان هوشمندانه به نظر نمی‌رسد.»
پاکستان، چین، روسیه، قطر و ازبکستان از جمله کشورهایی‌اند که از زمان به قدرت رسیدن طالبان تاکنون، برای آزادسازی پول‌های بلوکه‌شده افغانستان، لابی کرده‌اند. هرچند این کشورها هنوز دولت طالبان را به رسمیت نشناخته‌اند، در گفتمان‌های بین‌المللی خواستار تغییر تعامل غرب با طالبان شده‌اند.
شیخ محمد بن عبدالرحمن آل ثانی، وزیر خارجه قطر، در گفت‌وگو با فایننشال تایمز، از برخورد غرب با افغانستان ابراز تاسف کرد و گفت که در صورتی که نحوه تعامل جهان با طالبان تغییر نکند، اوضاع بسیار بدتر خواهد شد.
او افزود: «در این صورت، شاهد افزایش افراط گرایی خواهیم بود. شاهد بحران اقتصادی خواهیم بود که هم‌اکنون آغاز شده است و فقط مردم را به سمت افراط‌گرایی و درگیری بیشتر سوق خواهد داد.»
