بر اساس پژوهشی تازه که خواستار گذار فوری به انرژی پاک برای بهبود کیفیت هوا است، قرارگیری بلندمدت در معرض آلودگی با خطر بیشتر ابتلا به نوع حاد کووید-۱۹ مرتبط است.
این پژوهش، که هنوز باید بررسی و داوری علمی شود، و قرار است در یوروآنستزیا (Euroanaesthesia)ــ جلسه سالانه انجمن بیهوشی و مراقبت‌های ویژه اروپا (ESAIC) در میلان‌ــ ارائه شود، نشان می‌دهد افرادی که در کشورهایی با میزان بالایی از آلودگی دیاکسید نیتروژن (NO2) زندگی می‌کنند در صورتی که به کووید مبتلا شوند، احتمال بیشتری دارد که به مراقبت‌های ویژه و دستگاه تنفس مصنوعی نیاز پیدا کنند.
محققان دانشگاه علوم پزشکی شاریته در برلین (Charite - Universitatsmedizin) اعلام کردند این یافته‌ها حاکی از نیاز به گذار فوری به انرژی تجدیدپذیر، حمل‌و‌نقل پاک و کشاورزی پایدار برای بهبود کیفیت هوا در سراسر دنیا است.
پژوهش‌های پیشین، حتی پیش از آغاز همه‌گیری کووید-۱۹، قرارگیری در معرض آلودگی هوا را با تعدادی از عارضه‌های دیگر مانند حملات قلبی، سکته مغزی، آسم و سرطان ریه مرتبط نشان داده است.
از زمانی که همه‌گیری در دسامبر ۲۰۱۹ در ووهان چین آغاز شد، چندین پژوهش در سراسر دنیا ارتباط میان کیفیت هوا و کووید را بررسی کردند.
با این حال، دانشمندان می‌گویند تعدادی از این پژوهش‌ها بر شدت بیماری متمرکز بوده‌اند و به تراکم جمعیت، عارضه‌های زمینه‌ای و همچنین عوامل دیگری را که بر شدت کووید-۱۹ اثر می‌گذارند توجه داشته‌اند.
پژوهشگران در این تحقیق جدید، تاثیر بلندمدت آلودگی هوا بر نیاز بیماران مبتلا به کووید‌ـ۱۹ به درمان در بخش مراقبت‌های ویژه (ICU) و دستگاه تنفس مصنوعی را تجزیه و تحلیل کردند.
محققان داده‌های مربوط به آلودگی هوا را از سال ۲۰۱۰ تا ۲۰۱۹ بررسی کردند تا میزان میانگین بلندمدت سالانه دیاکسید نیتروژن را در هر یک از شهرستان‌های آلمان محاسبه کنند.
آن‌ها دریافتند که این رقم در سراسر کشور بین ۴.۶ میکروگرم در متر مکعب (μg/m3 ) تا ۳۲ میکروگرم در متر مکعب متغیر است و بالاترین میزان در فرانکفورت و پایین‌ترین میزان در زول، شهرستان کوچکی در تورینگن، است.
دانشمندان همچنین بررسی کردند که چه تعداد از بیماران مبتلا به کووید-۱۹ در هر یک از بیمارستان‌های ۳۹۲ شهرستان از ۴۰۲ شهرستان آلمان به مراقبت‌های ویژه و دستگاه تنفس مصنوعی نیاز دارند.
محققان همچنین عوامل جمعیت‌شناختی بیماران را در نظر گرفتند از جمله تراکم جمعیت، سن، و توزیع جنسیت و همچنین عوامل اجتماعی‌ـاقتصادی و شاخص‌های سلامت مانند عارضه‌های از پیش موجود که بر شدت کووید-۱۹ تاثیر می‌گذارند.
Read More
This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)
آن‌ها دریافتند که بیماران مبتلا به کووید-۱۹ در شهرستان‌هایی با میزان بالاتر میانگین بلندمدت سالانه دیاکسید نیتروژن به مراقبت‌های ویژه و دستگاه تنفس مصنوعی بیشتر نیاز دارند.
به گفته دانشمندان، به‌ازای هر ۱ میکروگرم در متر مکعب افزایش در تراکم میانگین بلندمدت سالانه دیاکسید نیتروژن، تعداد بیماران کووید‌ـ۱۹ که در بخش مراقبت‌های ویژه بستری‌اند ۳.۲ درصد و تعداد بیماران نیازمند دستگاه تنفس مصنوعی ۳.۵ درصد افزایش پیدا می‌کند.
آن‌ها گفتند در بازه زمانی یک ماهه بررسی، در هر ده شهرستانی که کمترین قرارگیری بلندمدت در معرض دیاکسید نیتروژن را داشتند، به‌طور متوسط ۲۸ تخت آی‌سی‌یو و ۱۹ دستگاه تنفس مصنوعی برای بیماران مبتلا به کووید-۱۹ لازم بود.
در مقایسه، میانگین ۱۴۴ تخت آی‌سی‌یو و ۱۰۲ دستگاه تنفس مصنوعی در ده شهرستانی لازم بود که بیشترین قرارگیری بلندمدت در معرض دیاکسید نیتروژن را داشتند.
در حالی که یافته‌های آن‌ها رابطه علت و معلولی میان آلودگی و پیامدهای کووید-۱۹ را ثابت نمی‌کند، دانشمندان می‌گویند یک توضیح احتمالی زیست‌شناختی هر دو را به هم ربط می‌دهد.
آن‌ها می‌گویند پروتئین گیرنده ای‌سی‌ئی-۲ (ACE-2) در سطح سلول‌های انسانی، که ویروس عامل کووید-۱۹ از آن به‌عنوان دروازه ورود برای آلوده کردن سلول‌ها استفاده می‌کند، نقش‌های کلیدی بسیاری در بدن دارد از جمله تنظیم آنژیوتنسین ۲ (angiotensin II)- پروتئینی که التهاب را افزایش می‌دهد.
محققان می‌گویند ای‌سی‌ئی-۲ از طریق کارکرد تنظیمی‌اش «ترمزی» سر راه التهاب می‌گذارد. آن‌ها می‌گویند با این حال، وقتی ویروس جدید کرونا به ای‌سی‌ئی-۲ می‌چسبد، این ترمزها برداشته می‌شوند.
دانشمندان حدس می‌زنند که آلودگی هوا نیز «این ترمزها» را از بین می‌برد و ترکیب کووید-۱۹ و قرارگیری بلندمدت در معرض آلودگی هوا ممکن است به التهاب شدیدتر و کووید-۱۹ سخت‌تر منجر شود.
یافته‌های جدید هم‌راستا با دیگر پژوهش‌های اخیر است که قرارگیری بلندمدت در معرض دیاکسید نیتروژن را با شیوع بیشتر کووید-۱۹ و میزان بالاتر مرگ‌و‌میر مرتبط می‌دانند.
بر اساس پژوهش پیشین دانشکده سلامت عمومی تی‌اچ چان هاروارد (Harvard TH Chan) در ایالات متحده آمریکا، بین قرارگیری بلندمدت در معرض آلودگی هوا و پیامدهای کووید-۱۹ ارتباط وجود دارد.
یافته‌های این پژوهش نشان می‌داد که به‌ازای هر ۱ میکروگرم در متر مکعب افزایش در آلودگی هوا، مرگ‌و‌میر در اثر کووید، ۱۱ درصد افزایش می‌یابد و همچنین می‌افزاید که آمریکایی‌ها هوایی را تنفس می‌کنند که به‌طور میانگین تقریبا ۸ میکروگرم در متر مکعب ذرات معلق دارد.
آرون برنشتاین، یکی از نویسندگان همکار این پژوهش، گفته بود: «در مکان‌هایی که آلودگی هوا مشکلی همیشگی است، باید به افرادی که ممکن است بیشتر در معرض آلودگی هوا باشند یا نسبت به دیگران آسیبپذیرتر باشند مانند افراد بی‌خانمان و کسانی که مشکلات مزمن پزشکی دارند، توجه بیشتری داشته باشیم.»
دانشمندان هشدار می‌دهند کسانی که در چنین مکان‌هایی زندگی می‌کنند ممکن است نسبت به «قبل زمانی که ویروس کرونا آمد» به حمایت بیشتری احتیاج داشته باشند.
سوزان کوخ، از دانشگاه شاریته برلین، در بیانیه‌ای گفت: «قرارگیری بلندمدت در معرض دیاکسید نیتروژن مدت‌ها پیش از همه‌گیری ممکن است افراد را در مقابل نوع حاد کووید-۱۹ آسیبپذیرتر کرده باشد.»
دکتر کوخ اضافه کرد: «گذار به انرژی تجدیدپذیر، حمل‌و‌نقل پاک و کشاورزی پایدار نیاز فوری برای بهبود کیفیت هوا است. کاهش انتشار [گازهای گلخانه‌ای] فقط به محدودسازی بحران اقلیمی کمک نمی‌کند بلکه وضعیت سلامت و کیفیت زندگی افراد را در سراسر جهان را بهبود می‌بخشد.»
© The Independent
