دیده‌بان حقوق بشر، مستقر در نیویورک معتقد است که از زمان سلطه طالبان بر افغانستان، محدودیت‌ها روی زندگی و فعالیت زنان و دختران افغانستان به‌شدت در حال افزایش است و زمان آن فرا رسیده است که جهان از حقوق زنان افغانستان با روش‌هایی معنادار دفاع کند.

هدر بار، معاون بخش حقوق زنان در دیده‌بان حقوق بشر، در مطلبی که روز پنجشنبه، ۱۹ خرداد (۹ ژوئن)، در وب‌سایت دیده‌بان حقوق بشر منتشر کرد، نوشت که تصمیم ۲۳ مارس طالبان برای تمدید ممنوعیت تحصیل دختران از کلاس ششم تا دوازدهم را  اتحادیه اروپا، سازمان همکاری اسلامی و ۱۶ وزیر خارجه زن تقریبا هم‌زمان محکوم کردند، اما این کافی نیست و زمان دفاع از حقوق زنان افغانستان با اقدام‌های واقعی و عملی فرا رسیده است.

هدر بار یکی از گام‌های موثر در زمینه تحت‌ فشار گذاشتن طالبان را وضع محدودیت سفر برای سران این گروه دانست. شورای امنیت سازمان ملل متحد در سال ۱۹۹۹ برای نخستین‌بار، ۴۱ نفر از سران طالبان را در فهرست تحریم‌های این سازمان قرار داد که ممنوعیت سفر از جمله این تحریم‌ها بود.

این محدودیت در سال ۲۰۱۹ و در جریان مذاکره طالبان و آمریکا، به‌منظور تسهیل این گفت‌وگوها موقتا برداشته شد؛ اما سران طالبان از رفع این محدودیت به نفع خود بهره بردند و به مقاصدی غیر از محل مذاکرات نیز سفر کردند. شورای امنیت سازمان ملل متحد پس از پایان مذاکره میان آمریکا طالبان و پس از حتی فروپاشی دولت افغانستان هم رفع ممنوعیت سفر سران طالبان را تمدید کرد و اینک، سران این گروه آزادانه به کشورهای مختلف جهان سفر می‌کنند.

شورای امنیت سازمان ملل متحد قرار است در ماه ژوئن، پرونده تحریم‌های وضع‌شده بر طالبان از جمله رفع محدودیت سفر برای شماری از سران این گروه را که با هدف تسهیل مذاکرات صلح انجام شد، بازبینی کند.

هدر بار به شورای امنیت سازمان ملل متحد پیشنهاد کرد که تحریم‌های سازمان ملل دست‌کم برای سه تن از رهبران طالبان پابرجا بمانند. به گفته او، «باید به افرادی مانند مولوی عبدالحق وثیق، رئیس سازمان اطلاعات که نیروهایش در اعدام‌های فراقانونی و بازداشت و ضرب‌وشتم خبرنگاران دست داشته‌اند، توجه ویژه‌ای شود. شیخ محمد خالد حنفی هم به عنوان وزیر امر به معروف و نهی از منکر بسیاری از فاحش‌ترین محدودیت‌ها را بر زنان و دختران اعمال کرده و بنا بر گزارش‌ها، هیبت‌الله آخوندزاده، رهبر طالبان، در تمدید ممنوعیت تحصیل دختران در سطح متوسطه نقشی تعیین‌کننده‌ داشته است.»

معاون بخش حقوق زنان در دیده‌بان حقوق بشر همچنین پیشنهاد کرد که دبیرکل سازمان ملل متحد برای متوجه کردن جهان به وضعیت نامساعد حقوق بشر در افغانستان به این کشور سفر کند.

هدر بار افزود: «زنان و دختران افغان ناپدید شدن حقوقشان در مقابل چشمان خود را نظاره‌گرند. آن‌ها بیشتر از اظهار نگرانی، به کمک نیاز دارند.»