بلاول بوتو زرداری، وزیر خارجه پاکستان، که برای یک دیدار رسمی به ایران سفر کرده است، در ملاقات با وزیر امور خارجه جمهوری اسلامی ایران، بر ایجاد یک حکومت فراگیر در افغانستان تاکید کرد.

وزارت امور خارجه جمهوری اسلامی ایران در اطلاعیه‌ای، از دیدار بلاول بوتو زرداری با وزیر امور خارجه جمهوری اسلامی در نخستین سفر او به ایران که روز سه‌شنبه، ۲۴ خرداد آغاز شد، خبر داد. امیرعبداللهیان در این دیدار، بر ایجاد یک دولت فراگیر در افغانستان تاکید کرد و خواستار لغو محاصره انسانی در این کشور شد.

 بنا بر اعلام وزارت امور خارجه ایران، وزیر خارجه پاکستان هم درباره شرایط موجود در افغانستان گفت: «ما برای ثبات و امنیت در افغانستان نگرانیم. منافع ما در گرو استقرار صلح و امنیت در افغانستان است. ما تاکید داریم که در این برهه حساس باید از افغانستان حمایت کنیم و بخواهیم که دارایی‌های مسدودشده آن‌ها آزاد شود و هیئت حاکمه سرپرستی افغانستان نیز به سمت فراگیر بودن پیش برود و در خصوص مبارزه با تروریسم، گام‌های بیشتری بردارد.»

 وزرای خارجه ایران و پاکستان در یک نشست خبری مشترک، بار دیگر بر اوضاع افغانستان تمرکز کردند و ایجاد یک حکومت فراگیر و مبارزه با تروریسم را خواسته کشورهای همسایه از طالبان دانستند. وزیر خارجه پاکستان در این نشست خبری در مورد افغانستان گفت: «جهان از افغانستان و حکومت فعلی‌ آن می‌خواهد تا با روند مبارزه با تروریسم در منطقه همراه و همگام باشد.» زرداری همچنین از جهان خواست تا با آزاد کردن دارایی‌های بلوکه‌شده افغانستان، از این کشور حمایت کند.

ایران و پاکستان دوکشوری‌اند که سال‌ها است از گروه طالبان حمایت می‌کنند. آن‌ها به دلیل ایجاد پایگاه‌های آموزشی برای طالبان و مسلح کردن آنان در سقوط دولت جمهوری در افغانستان سهیم‌اند. بر اساس گزارش‌های منتشرشده، سپاه پاسداران جمهوری اسلامی نیروهای ویژه طالبان را که از آن‌ها به نام «قطعه سرخ» یاد می‌شود، در پایگاه‌هایی در همدان آموزش داده است.

با این حال جمهوری اسلامی ایران پس از سلطه طالبان بر افغانستان، تا حد زیادی از عملکرد طالبان ناخشنود است. طالبان در قدم اول، برخی چهره‌های طالبان را که با سپاه پاسداران ارتباط داشتند، به حاشیه راندند و فرماندهانی چون صدر ابراهیم و ملا فاضل را که با جمهوری اسلامی رابطه بسیار نزدیکی داشتند، در سمت‌های غیرکلیدی به کار گرفتند.

طالبان حتی در نشست وزرای خارجه همسایه افغانستان که آبان ۱۴۰۰ در تهران برگزار شد، شرکت نکردند. از سوی دیگر، از زمان بازگشت دوباره طالبان به قدرت، چند نزاع مرزی خطرناک هم میان طالبان و نیروهای مرزبانی جمهوری اسلامی درگرفت و حتی نیروهای طالبان چند بار به حریم ایران وارد شدند و با نیروهای مرزبانی جمهوری اسلامی درگیر شدند. از سوی دیگر، گزارش‌هایی وجود دارد که بلوچ‌های ضدجمهوری اسلامی ایران در افغانستان تحت حمایت طالبان‌اند.

پاکستان هم که روی طالبان نفوذ زیادی دارد، از عملکرد این گروه راضی نیست؛ زیرا طالبان با قدرت گرفتن در افغانستان، زمینه را برای آموزش و تجهیز تحریک طالبان پاکستانی فراهم کردند. از آغاز سلطه طالبان بر افغانستان، حملات طالبان پاکستانی به حکومت پاکستان افزایش چشمگیری یافت.

هرچند طالبان بین طالبان پاکستانی و دولت این کشور میانجی‌گری کرد و این میانجی‌گری به آتش‌بس هم منتهی شد، طالبان همچنان پایگاه‌های آموزشی لازم را در اختیار طالبان پاکستان قرار می‌دهد.

از طرفی طالبان رابطه خود را با سازمان‌های تروریستی جهادی که از مخالفان سرسخت کشورهای همسایه افغانستان‌اند، گسترش داده‌اند و این مسئله کشورهای همسایه را نگران کرده است.

به نظر می‌رسد سفر وزیر خارجه پاکستان به ایران در کنار مسائل مهم دو کشور به وضعیت افغانستان هم نگاه عمیقی دارد و وزرای خارجه این دو کشور در پی آن‌اند تا برای ترغیب طالبان به ایجاد یک حکومت فراگیر در افغانستان اجماعی به وجود آورند؛ زیرا هم ایران و هم پاکستان به این نتیجه رسیده‌اند که اگر طالبان در افغانستان حکومتی فراگیر با حضور همه اقوام و قبایل ایجاد نکنند، جنگ داخلی در این کشور اجتناب‌ناپذیر است و دود آن بیشتر از همه به چشم کشورهای همسایه افغانستان خواهد رفت.