مطالعه جدیدی نشان می‌دهد امروز یک میلیون و ۱۶۰ هزار آمریکایی، خود را تراجنسیتی معرفی می‌کنند.

حدود نیمی از این تعداد (۴۳ درصد) نوجوان و جوان‌اند. در این گزارش با استفاده از نتایج نظرسنجی‌های ۲۰۱۷ تا ۲۰۲۰ دولت، برآورد شده است ۱.۴ درصد نوجوانان ۱۳ تا ۱۷ ساله، ۱.۳ درصد ۱۸ تا ۲۴ ساله‌ها و در مجموع نیم درصد کل بزرگسالان در ایالات متحده تراجنسیتی‌اند.

این ارقام نشان از افزایش تعداد جوانانی دارد که خود را تراجنسیتی معرفی می‌کنند و برآوردها نشان می‌دهد تعداد تراجنسیتی‌های ۱۳ تا ۱۵ ساله در مقایسه با گزارش قبلی همین گروه از محققان که در سال ۲۰۱۷ منتشر شده بود، تقریبا دو برابر شده است. البته روش‌های تحقیقاتی گزارش قبلی با روش‌های مطالعه جدید فرق داشت.

این ارقام همچنین نشان از شکاف شدید بین نسل‌های مختلف دارد. جوان‌ترها از پذیرش اجتماعی و مهارت‌های زبانی بیشتری برای کندوکاو در مورد هویت جنسی خود برخوردارند، اما این آمار همچنین نشان از اختلاف چشمگیری بین ایالت‌های این کشور دارد یعنی تاثیر جامعه اطراف فرد نیز می‌تواند در این مورد نقش داشته باشد.

دکتر آنجلا گوپفرد، مدیر پزشکی برنامه سلامت جنسی بیمارستان کودکان مینه‌سوتا، در مصاحبه با نیویورک‌تایمز گفت: «در فرایند رشد نوجوانان این موضوع پذیرفته است که در تمام جنبه‌های هویتی خود کندوکاو کنند و اصلا خصلت اصلی نوجوانی همین است.»

دکتر گوپفرد افزود: «با پیشرفت نسل‌ها، جنسیت تبدیل به بخشی از هویت فرد شده است که جامعه در مورد کندوکاو آن پذیرش بیشتری نشان می‌دهد.»

«فرهنگ ما باید این واقعیت را بپذیرد که تکثر جنسیتی ما انسان‌ها بیشتر شده است»

دکتر گوپفرد که خود جنسیت غیر دوگانه دارد گفت شاید بسیاری از نوجوانان نیازی به دارودرمانی یا عمل تغییر جنسیت که در نسل‌های پیش معمول بود، نداشته باشند.

نظرسنجی‌هایی که از نتایج آن‌ها در این مطالعه استفاده شده است حاصل تلاش مرکز مهار و پیشگیری بیماری‌ها بوده و در آن‌ها از نوجوانان در مورد جنسیت غیر دوگانه و سایر هویت‌ها که این نیز در چند سال اخیر افزایش یافته است، سوال نکرده‌اند.

حدود ۲۵ درصد بزرگسالان شرکت‌کننده در این نظرسنجی‌ها که خود را تراجنسیتی معرفی می‌کنند، گفته‌اند: «با جنسیت‌های متعارف انطباق ندارند» و در واقع مشخص نکرده‌اند مرد یا زن تراجنسیتی‌اند.

دکتر جئوپفرد به تایمز گفت: «فرهنگ ما باید به این واقعیت تن بدهد که تنوع جنسیتی داریم و اما این به آن معنا نیست که ما به‌عنوان جامعه باید برای آن فضا ایجاد کنیم.»

موسسه ویلیامز در دانشکده حقوق دانشگاه کالیفرنیا در لس‌آنجلس، داده‌های این تحقیق آماری را بررسی کرده است.

نوجوانان ۱۲ تا ۱۴ ساله، ۷.۶ درصد کل جمعیت ایالات متحده را تشکیل می‌دهند، اما حدود ۱۸ درصد تراجنسیتی‌های آمریکا از این رده سنی تشکیل شده است. گروه سنی ۱۸ تا ۲۴ سال ۱۱ درصد جمعیت آمریکا اما ۲۴ درصد افراد تراجنسیتی را تشکیل می‌دهند.

افراد ۲۵ تا ۶۴ ساله، ۶۲ درصد جمعیت و ۴۷ درصد تراجنسیتی‌ها را تشکیل می‌دهند. سن حدود ۲۰ درصد آمریکایی‌ها بالاتر از ۶۵ سال است و این گروه ۱۰ درصد جمعیت تراجنسیتی‌ها را تشکیل می‌دهد.

جودی هرمن، نویسنده اصلی این گزارش به تایمز گفت: «دانستن این نکته مهم است که تراجنسیتی‌ها در همه جای آمریکا زندگی می‌کنند و بخشی از جوامع کل کشورند.» 

دکتر هرمن افزود: «از بهترین داده‌های موجود استفاده می‌کنیم، اما همیشه به داده‌های بیشتر و بهتر نیاز داریم.»

این محققان به هنگام تدوین گزارش سال ۲۰۱۷، داده‌های آماری نوجوانان ۱۲ تا ۱۴ ساله را در  اختیار نداشتند و به جای آن از مدل‌سازی آماری و استنتاج بر اساس آمار گردآوری شده در مورد بزرگسالان استفاده کردند. طبق برآورد آن‌ها در آن موقع شمار تراجنسیتی‌های ایالات متحده ۵۰ هزار نفر یعنی ۰.۷ درصد کل نوجوانان بود.

این عدد اکنون با در نظر گرفتن داده‌های آماری دبیرستان‌ها به ۳۰۰ هزار نفر افزایش یافته است، اما مشخص نیست این افزایش نشانگر افزایش واقعی شمار جوانان تراجنسیتی یا برآورد نادقیق قبلی یا هر دو این موارد باشد.

دکتر هرمن می‌گوید: «پرسش گیج‌کننده این است که چرا این رویدادها در حال رخ دادن است.»

حدود نیمی از نوجوانان و بزرگسالان تراجنستی سفیدپوست بودند و شمار تراجنسیتی‌های لاتین‌تبار به صورت خارج از تناسبی زیاد بود.

بیشترین شمار برآوردی نوجوانان تراجنسیتی یعنی ۳ درصد را ایالت نیویورک دارد و کمترین هم با ۰.۶ درصد از آن وایومینگ است. این طیف‌بندی در میان بزرگسالان باریک‌تر است به‌طوری که در کارولینای شمالی ۰.۹ درصد و در میسوری ۰.۲ درصد تراجنسیتی شناسایی شده‌اند.

بررسی آماری بزرگسالان در ۱۵ ایالت کلرادو، دلاور، فلوریدا، هاوایی، مریلند، ماین، میشیگان، نیوجرسی، نوادا، نیویورک، پنسیلوانیا، رودآیلند، ویرجینیا، ورمونت و ویسکانسین انجام شد و داده‌های آن برای مدل‌سازی و برآورد آمار بقیه ایالت‌ها مورد استفاده قرار گرفت.

فیلیپ هامک، پروفسور روان‌شناسی و مدیر آزمایشگاه تنوع جنسی و جنسیتی دانشگاه کالیفرنیا در سانتاکروز، به تایمز گفت این ارقام «نشانگر شکل گرفتن اعتماد جدیدی در نسل جدید است تا در بیان هویت جنسی‌شان صادق باشند.»

دکتر هامک می‌گوید: «فکر می‌کنم مشاهدات ما هم خیلی شبیه همین وضعیت است فقط برای اثبات آن آمار دقیق نداریم، زیرا مشاهده می‌کنیم که در قیاس با دهه ۹۰ شمار بیشتری با معرفی کردن خود با عنوان همجنسگرای زن، همجنسگرای مرد و دوجنسی با دست رو رفتار می‌کنند.»

ایندیگو گیلز، دانشجویی با جنسیت غیر دوگانه، می‌گوید بعد از پیدا کردن افراد همفکر در شبکه تامبلر، به شناخت بهتری از هویت خودشان دست یافتند.

گیلز می‌گوید: «کسانی که شاید از دیرباز چنین احساساتی داشته‌اند، اما نمی‌توانستند در قالب کلمات برای خودشان بیان کنند سرانجام توانستند به این آسانی دریابند دیگرانی هم احساسات مشابهی دارند.»

دکتر هامک خاطرنشان کرد شخصی ۵۰ ساله در صحبت از دشواری‌های برملاسازی تراجنسیتی بودن در مراحل بعدی زندگی می‌گوید: «به اطراف که نگاه می‌کنیم همه خیلی جوان‌اند.»

دکتر هامک افزود برخی زنان که خود را همجنسگرای مردانه یا مردرفتار معرفی می‌کنند، می‌گویند: «اگر این قدر جوان بودم شاید این مسیر را می‌رفتم، اما امکانات در دسترس نبود.»

دکتر جئوپفرد افزود: «واقعیت تلخ این است که کهنسالان تراجنسیتی نداریم، چون زنده نماندند.» و خاطرنشان کرد که به خدمات بهداشتی دسترسی نداشتند و در معرض خشونت بودند و خودکشی می‌کردند.