مقتدی صدر، رهبر جریان صدر که خبر استعفای او از مجلس عراق واکنش‌های زیادی به دنبال داشت، از سیاست هم خداحافظی کرد تا به قول خود، در دنیا و آخرت با «سیاستمداران فاسد» شریک نباشد.

رهبر جریان صدر روز چهارشنبه، ۲۵ خرداد، در یک جلسه خصوصی با اعضای گروه خود، گفت که در صورت حضور «فاسدان»، در انتخابات بعدی عراق شرکت نمی‌کند. او همچنین تاکید کرد که از تصمیم خود مبنی بر استعفا از مجلس عراق صرف‌نظر نخواهد کرد.

مقتدی صدر در روزهای گذشته نیز با اعلام اینکه به صف مخالفان می‌پیوندد، از نمایندگان گروه خود در مجلس عراق هم خواست استعفا کنند. گفته می‌شود اعتراض و انتقاد اصلی جریان صدر از کارشکنی‌ گروه‌ها و شبه‌نظامیان وابسته به جمهوری اسلامی ایران در تشکیل دولت عراق بود.

نمایندگان جریان صدر، حزب دموکرات کردستان عراق و ائتلاف حاکمیت برای تشکیل دولت ائتلافی در عراق هم‌پیمان شده بودند و حالا با عقب‌نشینی گسترده گروه صدر، احتمالا چشم‌انداز سیاسی عراق به‌طور چشمگیری تغییر خواهد کرد.

به گزارش الجزیره، مقتدی صدر، یکی از تاثیرگذارترین و محبوب‌ترین سیاستمداران عراق است که حامیان بسیاری دارد. پیروزی گسترده او و نمایندگان جریان صدر در انتخابات مجلس عراق برای رقبای شیعه او که از حمایت جمهوری اسلامی ایران برخوردارند، ضربه‌ای مهلک بود.

جریان‌های شیعه تحت حمایت حکومت ایران در انتخابات اخیر مجلس عراق حدود دوسوم کرسی‌های خود را از دست دادند و به نتایج انتخابات اعتراض کردند. از همان زمان تاکنون، رقابت و درگیری‌های میان دو طرف برای دستیابی به قدرت تشدید شد. این درگیری‌ها حتی در شرایطی که عراق با مشکلاتی فزاینده‌ همچون سوءتغذیه و خشکسالی مواجه است، ادامه یافت.

آرمان اصلی مقتدی صدر این بود که در کنار متحدانش دولتی ائتلافی تشکیل دهد و جریان‌های تحت حمایت جمهوری اسلامی ایران را از روند سیاسی عراق حذف کند. با این‌حال او نتوانست دوسوم آرا یعنی اکثریت لازم برای انتخاب رئیس‌جمهوری بعدی عراق را به دست آورد.

رهبر جریان صدر، روز یکشنبه، ۲۲ خرداد، وقتی به نمایندگان گروه خود دستور داد از مجلس عراق استعفا کنند، این کار را نوعی «فداکاری» برای اصلاح کشورش خواند. یک روز پس از فرمان او، جعفر صدر، پسرعموی مقتدی و نامزد نخست‌وزیری هم انصراف داد.

نمایندگان جریان صدر ۷۳ کرسی از مجموع ۳۲۹ کرسی مجلس عراق را در اختیار داشتند. استعفای غافلگیرکننده آنان آینده سیاسی عراق را در هاله‌ای از ابهام فرو می‌برد.

به گفته ناظران، استعفای جنبش صدر به معنای پایان بحران سیاسی عراق نیست و احتمالا برای این کشور نفت‌خیز بی‌ثباتی بیشتری در پی دارد و اعتراض‌های خیابانی نیز افزایش می‌یابند.

با استعفای صدر و نمایندگان جریان او اکنون پیش‌بینی می‌شود که اکثریت مجلس عراق به دست گروه‌های تحت‌حمایت حکومت ایران بیفتد. بر اساس قوانین عراق، در صورت خالی شدن هر یک از کرسی‌های مجلس، نامزدی که در آن حوزه انتخابیه رتبه دوم را کسب کرده است، جایگزین می‌شود؛ بنابراین بسیاری از کرسی‌های خالی‌شده به احزاب شیعه‌ مثل حشدالشعبی و ائتلاف فتح می‌رسند که با حمایت حکومت ایران فعالیت می‌کنند.