پول‌های مردم ایران هم‌چنان در میان «امت اسلام» خرج می‌شود. از عراق و سوریه گرفته تا یمن و لبنان و فلسطین، چرا که در نزد مقام‌های جمهوری اسلامی «امت اسلام» ارجح بر «ملت ایران» است.

همین اولویت‌هاست که سال‌هاست برای لبنان، فلسطین، سوریه و عراق و یمن یک ردیف بودجه نانوشته در نظر گرفته می‌شود که شاید بیشتر از بودجه سالیانه برخی از استان‌های ایران باشد.

مرکز بررسی‌های استراتژیک ریاست جمهوری سال ۱۳۹۷ کتابی انتقادی با عنوان «پایداری ملی و سیستم‌های حکم‎رانی» منتشر کرد و به طور تلویحی از اینکه پول مردم ایران در جهان اسلام هزینه می‌شود، انتقاد کرد.

این کتاب پارادایم سیستم حکم‏رانی کنونی در ایران را در بهترین حالت پارادایم «امت– ملت» معرفی می‌کند که حاصل ترکیب نامتجانسی از دو پارادایم «منافع امت» و «منافع ملت» است.

«امت» مفهومی فراتر از مرزهای جفرافیایی – سیاسی یک واحد ملی است و مجموعه‌ای از انسان‌هاست که به یک ایدئولوژی دل‎بستگی دارند. 

به مجموعه‌ای از افراد که در واحد جغرافیایی‌ـ سیاسی، زندگی می‌‌کنند هم «ملت» گفته می‌شود که نزد مقام‌‌های جمهوری اسلامی «امت» در پله نخست و «ملت» در پله دوم برنامه و سیاست‌گذاری‌ها قرار دارد.

طرح و گسترش شعار‌هایی نظیر «نه غزه نه لبنان جانم فدای ایران» در اعتراض‌های خیابانی مردم ایران و تعمیق پرسش انتقادی درباره «چرایی» کمک مالی به این کشور‌ها از نتایج این سیاست ایدئولوژیک در چهار دهه اخیر است.

عموم مردم ایران از اینکه پول آنها به روش‌های مختلفی در این کشور‌ها صرف جنگ‌افروزی و حمایت از «گروه‌های نیابتی» و ارائه انواع خدمات به مسلمانان می‌شود، انتقاد دارند و خواستار توقف چنین سیاستی هستند.

نیروی «قدس» سپاه پاسداران، کمیته امداد، سازمان بهزیستی، مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی، ستاد «عتبات عالیات» و ده‌ها نهاد رسمی و غیر رسمی سال‌هاست که بخشی از بودجه عمومی مربوط به مردم ایران را در مناطقی از جهان اسلام هزینه می‌‌کنند که جمهوری اسلامی در آنجا نفوذ دارد.

اغلب این نهاد‌ها در زمره مجموعه‌های زیرنظر علی خامنه‌ای قرار دارند که به مرجعی پاسخگو نبوده، نظارت‌پذیر نیستند و شفافیت مالی هم ندارد.

این نهاد‌ها به واسطه ارتباط با رهبر جمهوری اسلامی که حمایت از «امت اسلام» را بسیار مهم می‌داند و بارها درباره این مساله به صراحت سخن گفته است، توانسته‌اند سهم قابل توجهی از بودجه عمومی داشته باشند.

در گزارش تحقیقی مرکز بررسی‌های ریاست جمهوری هم به این واقعیت اشاره شده و آمده است «حامیان پارادایم منافع امت از منابع قدرت بیشتری» در ساختار جمهوری اسلامی برخوردارند و توانسته‌اند «معماری سیستم حکمرانی را به سمت تأمین اهداف پارادایم منافع امت سوق دهند».

این گزارش به صراحت نوشته است سیستم حکمرانی {در ایران} به واسطه اینکه منابع اقتصادی و سیاسی کشور در اختیار حامیان «پارادایم منافع امت» است، توانسته اغلب تلاش‌ها برای تغییر این نسبت به نفع «پارادایم ملت» را خنثی کند.

گسترش دامنه دخالت‌های نظامی و سیاسی در چهار دهه اخیر به واسطه خرج پول‌های هنگفت در یمن، سوریه و عراق از نشانه‌های گویای قدرتمند بودن حامیان «پارادایم امت» در ساختار جمهوری اسلامی در سال‌های اخیر است.

ادامه پول‌ پاشی در جهان اسلام

راه‌اندازی فاز نخست بیمارستان «امام علی» در شهر نجف از تازه‌ترین نماد‌‌ها و نشانه‌های اراده جمهوری اسلامی در پول پاشی‌های سیاسی و ایدئولوژیک در جهان اسلام است.

این بیمارستان ۲۲۰ تختی نخستین بیمارستان تخصصی ایرانی است که سازمان هلال احمر با همکاری «عتبه علوی» راه‌اندازی کرده است.

این بیمارستان مجهز به ۱۰ اتاق عمل جراحی و چندین درمانگاه است و قرار است بهترین جراحان ایرانی نیز در این بیمارستان فعالیت کنند. و ارائه خدمات به «زوار اربعین حسینی» نیز جزئی از اقدامات این بیمارستان خواهد بود.

بیمارستانی که قرار است به غیر از ارائه خدمات به «زائران» در چند از روز سال، در مابقی زمان‌ها در خدمت ساکنان شهر نجف باشد و به آنها خدمات بهداشتی و درمانی ارائه دهد.

ستاد عتبات عالیات؛ پرچمدار پول‌ پاشی

جمهوری اسلامی پس از سقوط حکومت صدام حسین در عراق، سیاست حمایت از شیعیان و بسط و توسعه همه‌جانبه آرامگاه و مراکز مورد احترام شیعیان در این کشور را در دستور کار خود قرار داد. در پی این سیاست بود که ستادی با عنوان «بازسازی عتبات عالیات» در سال ۱۳۸۲ راه‌اندازی شد.

برای این ستاد هم دو هدف «بازسازی و توسعه حرم‌های ائمه و رسیدگی به اماکن مذهبی در عراق و دیگر کشورها» و «فعالیت‌های انسان دوستانه به مردم عراق و دیگر کشور‌ها» در نظر گرفته شد.

این ستاد از سال ۱۳۸۲ تا ۱۳۹۶ با صرف هزینه‌های هنگفت بیش از ۲۰۰ پروژه عمرانی و صنعتی در چهار شهر کربلا، نجف، سامرا و کاظمین را به پایان برد که منابع این پروژه‌ها اغلب از بودجه عمومی تامین شد.

بررسی اسناد و مدارک نشان می‌دهد این ستاد سال ۱۳۹۳ حدود ۲۵۰ میلیارد تومان و در سال‌های ۱۳۹۴ و ۱۳۹۵ هم ۶۲۶ میلیارد تومان کمک دولتی دریافت کرده است.

دریافت ۳۳۰ میلیارد تومان در سال ۱۳۹۶ وحدود ۲۴۰ میلیارد تومان در سال ۱۳۹۷ از دیگر کمک‌های دولتی به این ستاد است.

ستاد بازسازی عتبات عالیات چند سال پیش گزارش مفصلی از مجموعه فعالیت‌های خود در عراق منتشر کرد که بعد‌ها آن را حذف کرد و ترجیح داد هزینه‌هایی که در عراق می‌کند را پنهان نگه دارد.

در این گزارش آمده است که ستاد بازسازی «عتبات عالیات» از سال ۱۳۸۲ تا سال ۱۳۹۳ بیش از ۲۰۰ میلیارد تومان پول نقد به چهار شهر کربلا، نجف، سامرا و کاظمین فرستاده است.

تکمیل و بهره‌بردازی از ۳۳ پروژه عمرانی و صنعتی در نجف، ۳۳ پروژه دیگر در کربلا به همراه ۲۱ پروژه در کاظمین و ۱۹ پروژه در سامرا از مهمترین اقدامات این ستاد در این بازه زمانی بوده است.

این ستاد سال ۱۳۹۵ نیز اعلام کرده بود ۱۵۰ پروژه صنعتی و عمرانی دیگر برای شش سال آینده در عراق تعریف کرده که به سه هزار میلیارد تومان بودجه نیاز دارد.

ستاد بازسازی «عتبات عالیات» که زیر نظر بیت علی خامنه‌ای در عراق فعالیت می‌کند، سال ۱۳۹۸ با موافقت جمهوری اسلامی در اختیار نیروی «قدس» سپاه پاسداران درآمد.

این تصمیم با هدف تامین منابع مالی نیروی «قدس»، تسهیل در تامین و جابه‌جایی نیرو‌های انسانی مورد نیاز این نیرو در مناطق مختلف و کمک به دور زدن تحریم‌های بین‌المللی اتخاذ شد.

پس از این تصمیم بود که این ستاد در عمل به یکی از بازوهای اجرایی و مالی نیروی «قدس» سپاه پاسداران در خارج ایران تبدیل شد.

کمیته امداد؛ پیشکسوت پول پاشی در جهان اسلام

کمیته «امداد» که روزگاری با هدف کمک به نیازمندان در میان «ملت ایران» راه‌اندازی شد، به تدریج در خدمت سیاست خارجی جمهوری اسلامی درآمد و به یکی از نخستین نهاد‌های مالی در خدمت گسترش ایدئولوژی شیعی تبدیل شد.

فعالیت این کمیته در خارج از مرز‌های ایران از خرداد ماه سال ۱۳۹۷ پس از تشکیل کارزاری با عنوان «نه به کمیته امداد» در بین افکار عمومی زیر سئوال رفت.

در آن سال تصاویری از توزیع غذای افطاری در «غزه» زیرِ نشان «کمیته امداد» با خشم مردم ایران همراه شد و کارزار «نه به کمیته امداد» علیه این نهاد به راه افتاد.

پس از این مخالفت‌های گسترده بود که کمیته «امداد» انتشار گزارش فعالیت‌های خود در کشور‌های اسلامی را متوقف کرد و هرگز حاضر نشد درباره این فعالیت‌ها شفاف‌سازی کند.

ردپای پول پاشی این نهاد که زیر نظر علی خامنه‌ای اداره می‌شود و از بودجه دولتی ارتزاق می‌کند و کمک‌های قابل توجه از منابع دیگری می‌گیرد، در ۹ کشور دیده شده است.

براساس گزارش‌های رسمی سال‌های دور، این کمیته در کشور‌های سوریه، فلسطین، عراق، لبنان، سومالی، تاجیکستان، افغانستان، آذربایجان و کومور فعال بوده است.

گسترده‌ترین فعالیت‌های این کمیته در لبنان است که از سال ۱۳۶۵با دستور روح‌الله خمینی آغاز و همچنان در قالب طرح‌های مختلف ادامه دارد.

توزیع اقلام معیشتی ضروری، کمک‌های بهداشتی و درمانی و مشاوره و فرهنگی از مهمترین اقدامات این کمیته در لبنان گزارش شده است.

لبنان بزرگترین دفتر بین‌المللی این کمیته محسوب می‌شود که امکانات ازدواج نظیر جهیزیه را نیز برای لبنانی‌ها فراهم می‌کند. حوزه‌ای که چندی پیش اعلام شد زینب سلیمانی دختر قاسم سلیمانی هم دو میلیون دلار در آن هزینه کرده است.

نام خانواده سلیمانی در سال‌های اخیر با سوریه در ایران و جهان بر سر زبان‌ها افتاد، کشوری که پیش از این کمیته «امداد» در آن مستقر شده و فعالیت‌های گسترده‌ای آغاز کرد.

گزارش‌های رسمی می‌گوید این کمیته در ۱۰ استان سوریه در حوزه ساخت و تعمیر مسکن، پرداخت وام قرض‌الحسنه، کمک به ازدواج، کمک‌های درمانی و آموزشی به سوری‌ها فعالیت داشته و دارد.

فعالیت در تاجیکستان از سال ۱۳۷۳، جمهوری آذربایجان از سال ۱۳۸۹، افغانستان از سال ۱۳۷۱ و عراق از سال ۱۳۹۲ از دیگر اقدامات برون‌مرزی کمیته امداد در این سال‌ها بوده است.

بی‌اعتمادی به نظام؛ نتیجه پول پاشی در جهان اسلام

واقعیت این است بیش از ۴۰ سال پول پاشی ایدئولوژیک جمهوری اسلامی در برخی کشور‌های اسلامی با هدف بسط و توسعه «هلال شیعی» نتیجه‌ای جز گسترش ناامنی در منطقه، تحمل هزینه‌های هنگفت و بی‌اعتمادی مردم به روحانیون حاکم بر ایران در پی نداشته است.

طی این مدت صد‌ها میلیارد تومان از منابع ایران صرف بلند‌پروازی‌های ایدئولوژیک جمهوری اسلامی با برچسب حمایت از «مستضعفین» شد که نتیجه معکوس آن پس از گذشت ۴۰ سال حالا در داخل ایران و در انواع اسیب‌های اجتماعی و فلاکت اقتصادی مردم خود را نشان می‌دهد.

ادامه پول پاشی با سیاست رعب و وحشت

گسترش فقر و فلاکت در ایران و کمبود منابع مالی جمهوری اسلامی هرچند ممکن است در میزان حمایت روحانیون شیعه از «امت اسلام» تاثیری منفی گذاشته باشد، اما در اصل ادامه چنین سیاستی خللی وارد نکرده است.

مردم ایران هم سال‌هاست می‌پرسند در شرایطی که وضعیت اقتصادی کشور روز به روز بحرانی‌تر می‌شود، ضرورت وجود و ادامه این سیاست‌ها چیست و چرا پولی که در داخل ایران مورد نیاز است، صرف «امت اسلام» یا آرزو‌های نظام شیعی در جهان اسلام می‌شود.

مقام‌های جمهوری اسلامی هم در واکنش به این پرسش‌ها از سیاست ترویج ترس و وحشت استفاده می‌کنند. آنها از جنگ داخلی سوریه و نیرو‌های «داعش» به عنوان ترفندی برای ترساندن مردم ایران استفاده می‌کنند و مدام تبلیغ می‌کنند در صورتی که در خارج از مرز‌ها با «داعش» جنگ نکنند، مجبور خواهند بود پشت مرز‌ها یا داخل خاک ایران با «داعش» بجنگند.

جنگ با «داعش» در واقع به تازه‌ترین دستاویز جمهوری اسلامی برای دخالت در امور داخلی برخی کشور‌ها و گسترش ناامنی در منطقه و ادامه سیاست‌ پول پاشی این نظام تبدیل شده است. بهانه‌ای که هیچ نشانه‌ای از قبول آن در میان افکار عمومی ایرانی‌ها در دسترس نیست و در اصل انتقاد‌ آنها از ادامه چنین سیاستی تاثیری نگذاشته است.