خبرگزاری هرانا، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر، در گزارشی که روز چهارشنبه اول تیر منتشر شد، خبر داد که از ابتدای اردیبهشت ۱۴۰۱، نیروهای امنیتی دست‌کم ۲۳۰ معلم و فعال صنفی معلمان را بازداشت کرده و ۲۳ نفر هم به مراجع قضایی احضار شده‌اند.
بررسی‌های هرانا حاکی از آن است که تجمع‌های اعتراضی معلمان شاغل و بازنشسته طی دو ماه گذشته در بیش از ۸۵ شهر ایران برگزار شدند. در برخی از این تجمع‌ها، ماموران امنیتی جمهوری اسلامی ایران معلمان معترض را کتک زدند و تعداد زیادی را هم دستگیر کردند؛ بازداشت خشونت‌آمیز هیوا قریشی و امید شاه‌محمدی در دیواندره، آرام قادری و آرام محمدی در مریوان، علی‌حسن بهامین در یاسوج و سیامک چهرازی در اهواز از آن جمله‌اند.
در مواردی هم منزل شخصی این فعالان صنفی تفتیش شد. شماری از معلمان همچون شعبان محمدی، تحسین مصطفی، سعدی نوری هم در جریان تجمع‌های مریوان ضرب‌وشتم شدند.
بنا بر این گزارش، در تجمع‌های اعتراضی تهران هم که روزهای اول و بیست‌وسوم خرداد برگزار شد، دست‌کم ۷۰ معلم معترض دستگیر و به بازداشتگاه خیابان وزرا منتقل شدند. برخی از آنان چند ساعت یا چند روز بعد آزاد شدند اما تعدادی دیگر همچنان در بازداشت‌اند. در حال حاضر، برخی از فعالان صنفی معلمان نیز در زندان اعتصاب غذا کرده‌اند.
Read More
This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)
رسول بداقی، مسعود نیک‌خواه، شعبان محمدی، جعفر ابراهیم، محمد حبیبی و اسکندر لطفی از فعالان صنفی معلمان‌اند که در بازداشت به سر می‌برند. شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی معلمان روز چهارشنبه اول تیرماه، درباره وضعیت جعفر ابراهیمی و رسول بداقی ابراز نگرانی کرد. فعالان صنفی معلمان می‌گویند ۱۵ روز است که از وضعیت جعفر ابراهیمی بی‌خبرند. رسول بداقی نیز در ۱۲ روز گذشته با خانواده خود تماس نگرفته است.
بر اساس اعلام کانون صنفی معلمان، جعفر ابراهیمی که اکنون در سلول انفرادی بند ۲۴۰ زندان اوین محبوس است، به بیماری گوارشی مبتلا است و خانواده او از وضعیتش نگران‌اند. روز ۸ خرداد، برای او قرار وثیقه صادر شد اما نیروهای امنیتی همچنان مانع آزادی این معلم می‌شوند. شرایط رسول بداقی و محمد حبیبی هم با جعفر ابراهیمی تفاوت چندانی ندارد و مسئولان زندان به رسول بداغی اجازه نمی‌دهند با خانواده‌‌اش تلفنی صحبت کند.
اجرای کامل قانون رتبه‌بندی معلمان و همسان‌سازی بازنشستگان، آموزش رایگان و باکیفیت برای دانش‌آموزان و تشکیل کلاس‌های درس با ظرفیت حداکثر ۱۶ نفر از جمله مطالبات معلمان و فعالان صنفی است. معلمان شاغل و بازنشسته ایران در ماه‌های گذشته، در قالب تجمع‌های اعتراضی، این مطالبات را مطرح کردند اما نهادهای امنیتی جمهوری اسلامی ایران با نسبت دادن اعتراض‌های آنان به «عوامل خارجی»، دور تازه‌ای از سرکوب و بازداشت معلمان را آغاز کرده‌اند.
شورای فرهنگی تشکل‌های صنفی معلمان پس از دستگیری ده‌ها معلم در پی تجمع اعتراضی ۲۵ خرداد، در بیانیه‌ای اعلام کرد: «این‌گونه رفتارها نه‌تنها به جنبش پویای معلمان آسیب نخواهد زد بلکه اراده معلمان را راسخ‌تر می‌کند.»
فعالان صنفی معلمان می‌گویند نهادهای امنیتی با چراغ سبز قوه قضاییه به دستگیری گسترده معلمان ادامه می‌دهند. پیش‌تر، جاوید رحمان، گزارشگر ویژه سازمان ملل متحد در امور ایران، و ۱۰ کارشناس دیگر این سازمان در بیانیه‌ای مشترک، با ابراز نگرانی از سرکوب خشونت‌آمیز فعالان مدنی از جمله معلمان و کارگران در ایران، درخواست پاسخگو کردن «عاملان سرکوب» از طریق تحقیقات جامع و مستقل را مطرح کردند.
قبل از آن هم فدراسیون بین‌المللی آموزش ئی‌آی (EI) در نامه‌ای خطاب به علی خامنه‌ای، خواستار آزادی «فوری و بی‌قیدوشرط» معلمان بازداشتی در ایران شده بود.
