در حالی که طالبان به‌دلیل نقض حقوق بشر به‌ویژه حقوق زنان، تحت تحریم‌های بین‌المللی‌اند، کمیته بین‌المللی المپیک، هنوز برای کمیته المپیک افغانستان که ریاست آن را یک عضو گروه طالبان به عهده دارد، پول ارسال می‌کند. مدارکی که یک عضو پیشین المپیک افغانستان ارایه داد، نشان می‌دهد که کمیته بین‌المللی المپیک در اوایل ۲۰۲۲، مبلغ ۵۶ هزار دلار را به حساب کمیته المپیک افغانستان واریز کرد تا بین ورزشکاران توزیع شود، اما این پول قبل از این که به دست ورزشکاران برسد، بین نیروهای طالبان توزیع شد.

رسانه پلی دِگِیم (Play the Game)، پایگاه موسسه مطالعات ورزشی دانمارک، روز پنجشنبه ۹ تیر (۳۰ ژوئن)، با استناد به مدارک ارائه‌شده از طرف فریبا رضایی، جودوکار پیشین افغان و اولین زن افغانی راه‌یافته به المپیک، نوشت که در اوایل سال جاری این مبلغ را برنامه همبستگی کمیته بین‌المللی المپیک، به حساب کمیته المپیک افغانستان واریز کرده است. فریبا رضایی گفت که در ماه دسامبر ایمیلی از کمیته بین‌المللی المپیک دریافت کرد که به او توضیح می‌داد که پول برنامه همبستگی چگونه بین ورزشکاران توزیع خواهد شد.

در این ایمیل آمده بود: «ما دستورالعمل‌های روشنی را برای فرآیند انتخاب ذی‌نفعان این فرآیند تنظیم کرده‌ایم که اکثریت قریب به اتفاق بودجه به ورزشکاران (و با اولویت ورزشکاران زن) اختصاص داده شده است.» فریبا گفت منظور از این بودجه، همان مبلغ ۵۶ هزار دلاری بود که بعدا در اوایل سال ۲۰۲۲ به حساب کمیته المپیک افغانستان واریز شد. او در ادامه افزود: «قرار بود این پول به ورزشکاران به‌ویژه زنان ورزشکار افغان تحویل داده شود، اما یکی از دوستانم وقتی برای دریافت پول به کمیته المپیک رفت، متوجه شد که پول قبلا بین سربازان طالبان که مسئولیت تامین امنیت در دفتر کمیته المپیک را داشتند، توزیع شده است.»

این در حالی است که طالبان، بلافاصله پس از به قدرت رسیدن در افغانستان، ورزش را برای زنان منع کردند و ورزشکاران زن از ترس انتقام‌جویی طالبان در وضعیت دشواری قرار گرفتند.

شماری از ورزشکاران زن، به کمک ورزشکارانی که قبلا در بیرون از افغانستان بودند، همچون فریبا رضایی، خالده پوپل، نادیه ندیم و دیگران، از این کشور رفتند. اما زنان ورزشکاری که در این روند انتقال سهم داشتند، از کمیته بین‌المللی المپیک و کشورهای عضو این کمیته شکایت دارند که هیچ کمکی در انتقال و نجات جان ورزشکاران زن افغان نکرده‌اند. فریبا رضایی در این مورد گفت: «هزاران ورزشکار زن هنوز در افغانستان مخفی‌اند. بسیاری از آن‌ها از ترس طالبان، هویت خود را تغییر دادند، با این حال وقتی برای درخواست کمک به سازمان‌های ورزشی بین‌المللی مراجعه کردیم، گفتند که نمی‌توانند به ما کمک کنند، زیرا آن‌ها دولتی نیستند.»

رضایی گفت نامه‌‌های کمیته بین‌المللی المپیک به ما و واریز پول به حساب کمیته المپیک طالبان، نشان می‌دهد که با وجود حذف زنان از بدنه ورزش افغانستان، کمیته بین‌المللی المپیک هیچ برنامه‌ای برای حذف کمیته المپیک افغانستان تحت کنترل طالبان از ساختار المپیک ندارد.

در همین حال، خالده پوپل، کاپیتان تیم ملی فوتبال زنان افغانستان در کنفرانس پلی دِگِیم (Play the Game) در اودنسه، گفت که اقدام کمیته بین‌المللی المپیک به تامین بودجه کمیته المپیک طالبان اصلا برایش تعجب آور نبوده است، زیرا فدارسیون بی‌المللی فوتبال (فیفا) نیز کاری مشابه این انجام می‌دهد. خالده پوپل گفت: «فدراسیون ملی فوتبال در افغانستان در حال گرفتن بودجه است. تیم ملی فوتبال مردان در حال سفر به سراسر جهان و شرکت در مسابقات بین‌المللی است. وضعیت کنونی برای آن‌ها، فقط یک روز عادی در دفتر کار است و تمام.» او افزود این در حالی است که فیفا هنوز هم حتی بیانیه جامعی در مورد حذف زنان از ساختار فدراسیون فوتبال افغانستان منتشر نکرده است.

در همین حال، دیده‌بان حقوق بشر، اعلام کرد که از زنان ورزشکار افغانستان دفاع و تلاش می‌کند تا کمیته بین‌المللی المپیک را پاسخگو کند. مینکی وردن، مدیر ابتکارات جهانی در دیده‌بان حقوق بشر، پس از نشست اودنسه گفت: «دلایل زیادی برای ممنوعیت کمیته المپیک افغانستان وجود دارد، زیرا آن‌ها (مسئولان کمیته المپیک افغانستان) کاملا منشور المپیک را که مستلزم عدم تبعیض است و نیز دستور کار المپیک ۲۰۲۰ را که خواستار برابری جنسیتی به‌عنوان یکی از اهداف اصلی کمیته بین‌المللی المپیک است، کاملا نقض می‌کنند.»

طالبان در اوایل به قدرت رسیدن خود در افغانستان، در ۳۰ شهریور ۱۴۰۰، نظر محمد مطمین، عضو این گروه، را به ریاست کمیته المپیک افغانستان انتخاب کردند. از آن زمان، زنان اجازه حضور در بازی‌های ورزشی در افغانستان را نداشته‌اند. طالبان گفتند: «ورزش برای زنان موردی ضروری نیست». این در حالی‌ است که طالبان موارد ضروری برای زنان از جمله آموزش و کار را نیز منع کرده‌اند.