تیم ملی ایران با دراگان اسکوچیچ به جام جهانی نمی‌رود. اگرچه سرپرست و اعضای هیئت‌رئیسه فدراسیون فوتبال این پیش‌بینی را هر روز تکذیب می‌کنند اما این تکذیب‌ها کارساز نیستند و احتمال تغییر سرمربی تیم ملی در آستانه جام جهانی هر روز بیشتر می‌شود. صدای پای کارلوس کی‌روش اطراف تیم ملی ایران به گوش می‌رسد.
فدراسیون فوتبال ایران پس از عزل عزیزی خادم با تصمیم هیئت‌رئیسه، با سرپرست موقت اداره می‌شود. میرشاد ماجدی در این سمت قدرت تصمیم‌گیری ندارد و بعید است که مستقل از نهادهای بالادستی درباره حفظ سرمربی تیم ملی یا انتخاب سرمربی جدید صاحب اختیار باشد. هیئت‌رئیسه فدراسیون فوتبال نیز متشکل از چهره‌های شناخته‌شده فوتبال نیست. دولت‌ها و وزیران ورزش و جوانان در دوره‌های مختلف همیشه گرایش به دخالت در تصمیم‌های مهم فدراسیون فوتبال داشته‌اند و در آستانه جام جهانی این گرایش به دخالت شدید‌تر می‌شود.
دراگان اسکوچیچ اگرچه تیم ملی ایران را زمانی تحویل گرفت که خطر حذف در راه جام جهانی برای ایران وجود داشت، اما او توانست آن تیم بازنده را به تیم برنده‌ای تبدیل کند که سریع‌ترین صعود ایران به جام جهانی را به ثبت برساند. اما اسکوچیچ از این نتیجه تحسین‌برانگیز، اعتبار چندانی به دست نیاورد و اعتبار موفقیت تیم ملی در مسیر جام جهانی به نام ستاره‌های تیم ملی سند خورد. اسکوچیچ در ایجاد این حس که او به‌عنوان سرمربی، چهره اصلی تیمش است، ناموفق بود.
هم‌گروهی ایران با تیم‌های آمریکا و انگلستان این حساسیت سیاسی را برای حاکمیت و دولت در ایران پدید آورده است که شاید با یک مربی کم‌تجربه مثل اسکوچیچ شکست‌های ایران در جام جهانی سنگین باشند. از این منظر تب انتخاب یک مربی بزرگ خارجی بالا گرفته است.
انتخابات فدراسیون فوتبال ۸ شهریور ماه برگزار می‌شود اما حتی احتمال تغییر سرمربی تیم ملی پیش از انتخابات فدراسیون نیز وجود دارد. البته شاید رئیس آینده فدراسیون فوتبال در آغاز کارش با این دستور نهادهای بالادستی مواجه شود که اولین اقدامش تغییر سرمربی تیم ملی باشد.
Read More
This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)
تاریخ انتخاب سرمربی جدید را کسی نمی‌داند اما اسکوچیچ صاحب اقبال چندانی به نظر نمی‌رسد که مربیگری در جام جهانی قطر را تجربه کند.
کارلوس کی‌روش نزدیک‌ترین مربی به نیمکت تیم ملی ایران است. تجربه موفق او در ایران، شناخت از فوتبال ایران، تجربه حضور در جام جهانی با تیم ملی ایران از جمله نکاتی است که او را گزینه‌ای مطلوب در فرصت باقی‌مانده تا جام جهانی معرفی می‌کند.
جانشین دراگان اسکوچیچ هر مربی خارجی دیگری که باشد، فرصت بسیار اندکی برای ساخت تیم با ایده‌های خودش دارد. از یاد نبریم که تیم ملی در بهترین حالت دو فرصت برای برگزاری بازی تدارکاتی دارد و سرمربی جدید خارجی به‌سختی با چنین وضعیتی کنار می‌آید، مگر آنکه مربیگری در جام جهانی برایش جذاب باشد که کار در یک موقعیت پرخطر حرفه‌ای را بپذیرد. اما کی‌روش با توجه به شناختی که از فوتبال ایران طی ۸ سال کار به دست آورده است، شاید کمتر از هر مربی خارجی دیگری از پذیرش پروژه تیم‌سازی در فرصتی کوتاه هراس داشته باشد.
روشن نیست که تصمیم تغییر سرمربی تیم ملی در کدام اتاق دربسته گرفته می‌شود و سازنده این تصمیم و مجری آن چه نهادها و چه کسانی‌اند و این شفاف نبودن تصمیم‌گیری، آینده تیم ملی را نامعلوم کرده است. فدراسیونی که از ۸ شهریورماه رئیس خود را در انتخابات می‌شناسد، از هم‌اکنون در خطر تحت فشار بودن برای دخالت‌ها است و این پیشاپیش استقلال فدراسیون را به خطر می‌اندازد. اما در آستانه جام جهانی و با این پیش‌فرض که دراگان اسکوچیچ گزینه خوبی برای مربیگری در جام جهانی نیست، انتخاب سرمربی جدید منطقی جلوه می‌کند. اگرچه این نظر که تغییر سرمربی در این مقطع زمانی خطا است و به تیم کمک نمی‌کند، کم‌طرفدار نیست.
هنوز کسی نمی‌داند که آیا کارلوس کی‌روش پیشنهاد مربیگری تیم ملی ایران در جام جهانی را می‌پذیرد یا مربیان دیگری که مد نظرند چه شروطی را برای پذیرش این کار مطرح کرده‌اند، اما به نظر می‌رسد فدراسیون فوتبال تا شروع جام جهانی از عهده برگزاری بازی‌های تدارکاتی و اردوهای مناسب برنمی‌آید. به یاد بیاوریم که کی‌روش در دوران همکاری‌اش با تیم ملی ایران نه تنها سرمربی بود، بلکه در نقش مدیر تیم برنامه‌ریزی برای بسیاری بازی‌های تدارکاتی و اردوها را انجام می‌داد و حتی به دخالت در امور فدراسیون متهم می‌شد، اما پس از جدایی‌اش این نیاز که سرمربی تیم ملی بتواند فدراسیون فوتبال ایران را -که دچار کاهلی است- وادار به اجرای برنامه‌های سرمربی کند، بیشتر احساس شد.
