نرگس محمدی، فعال سیاسی زندانی، با انتشار یک نامه سرگشاده خطاب به جاويد رحمان، «گزارشگر ويژه حقوق بشر سازمان ملل در امور ایران»، نوشت برای جلوگیری از نقض مستمر و نظام‌مند حقوق بشر در ایران، لازم است که حکومت جمهوری اسلامی به طور «جدی» تحت فشار قرار گیرد. او در نامه خود، هدف جنبش اعتراضی و فعالان مدنی در ایران را «گذار دموکراتیک از استبداد دینی» معرفی کرد.

نرگس محمدی در ابتدای نامه روز پنج‌شنبه ۱۶ تیر ۱۴۰۱ خود، با اشاره به اخبار و گزارش‌های بازداشت‌های اخیر در ایران و تداوم فشارهای امنیتی بر کنشگران مدنی، از جمله فعالان «کانون صنفی معلمان»، از جاوید رحمان خواست تا «اقدامات موثری» در پیش گیرد.

این فعال سیاسی زندانی، در بخش دیگری از نامه روز پنج‌شنبه خود، خطاب به «گزارشگر ويژه حقوق بشر سازمان ملل» نوشت به عنوان کسی که ۱۲ مرتبه بازداشت شده و بيش از ٣٠ سال محکومیت قطعی زندان و شلاق دارد، از او می‌خواهد نسبت به چند موضوع مشخص توجه و رسیدگی داشته باشد.

نرگس محمدی در نامه خود، «نگهداری متهمان در سلول انفرادی»، «بی‌خبری» و «قطع‌ تماس‌ زندانیان با خانواده‌ها»، را مصداق آشکار «شكنجه سفيد» نامید و خواهان رسیدگی گزارشگر حقوق بشر به این موارد شد.

این فعال سیاسی که خود دوران محکومیت ۱۰ ساله‌اش را می‌گذراند در بخش دیگری از نامه روز پنج‌شنبه‌اش نوشت هرچند پيگيری وضعيت افراد بازداشت‌شده، یا کسانی که به مجازات اعدام محکوم شده‌اند، «دغدغه» فعالان حقوق بشری خارج از زندان است، اما پیگیری «حقوق زندانیان» در ایران هزینه دارد و فرد را در معرض بازداشت و شکنجه «قدرتمندان» قرار می‌دهد.

نرگس محمدی، در آخرین محکومیت خود، در شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب تهران، به تحمل ۱۰ سال زندان، ۷۴ ضربه شلاق و دو سال تبعید و محرومیت‌ از حقوق اجتماعی محکوم شد.

این فعال سیاسی از بیماری‌های مختلفی رنج می‌برد و به‌گفته پزشکان نیازمند مراقبت‌های درمانی در خارج از محیط زندان است.

سازمان «عفو بین‌اللمل» در بیانیه‌ای که روز چهارشنبه هفته پیش، هشتم تیرماه ۱۴۰۱، منتشر کرد، با اشاره به وضعیت سلامتی نرگس محمدی در زندان قرچک ورامین نوشت حکومت ایران با دریغ کردن مراقبت‌های پزشکی از این فعال سیاسی و کنشگر شناخته‌شده حقوق بشر، دارد او را «شکنجه» می‌کند.