احمد علم‌الهدی، امام جمعه مشهد، می‌گوید که این شهر «گردشگر» و «شهروند» ندارد و تمام ساکنان آن «زائر» و «مجاور» نام دارند.
علم‌الهدی این مطلب را در یک همایش در مشهد بیان کرد و افزود: «گردشگر مربوط به شهرهایی است که مراکز تفریحی و میراث فرهنگی دارد؛ مشهد جای چنین چیزهایی نیست.»
او مدعی شد: «مشهد شهر امام رضا است و ساکنان آن شهروند نیستند؛ بلکه مجاور، همسایه یا مستاجر امام محسوب می‌شوند.»
این روحانی تصریح کرد: «کسی نمی‌تواند بگوید در شهر مشهد شهروند است. مشهد شهر امام رضا است؛ چرا که او بود که برای نخستین‌بار این شهر را بنیان گذاشت.»
برخی از روحانیون و مقام‌های جمهوری اسلامی در مورد استفاده از کلماتی چون گردشگر، مسافر، توریست برای آن دسته از افرادی که به شهر‌های مذهبی سفر میکنند، مشکل دارند و با آن مخالف‌اند. احمد علم‌الهدی هم یکی از همین روحانیون است که به کار بردن چنین عباراتی برای مسافران شهر مشهد را به هیچ عنوان برنمی‌تابد.
گردشگران مذهبی گردشگرانی فرهنگی محسوب می‌شوند که در کنار زیارت اماکن، آثار و یادمان‌های مذهبی و نیز اجرای مناسک دینی، برای گذراندن اوقات فراغت هم به مکان‌ها و مراکز مذهبی سفر میکنند. در واقع گردشگران مذهبی را تقریبا می‌توان به دو دسته تقسیم کرد؛ دسته‌ای که فقط برای امور دینی یا زیارت به مراکز و شهر‌های مذهبی می‌روند و وقتی برای گشت‌وگذار و خرید ندارند و دسته‌ای دیگر که علاوه بر زیارت، زمانی را هم به گردش و خرید از بازار اختصاص می‌دهند؛ اما روحانیون حاکم بر ایران سال‌ها است که با رفتار دسته دوم گردشگران مشکل دارند و چنین رفتاری را غیرقابل قبول می‌دانند.
علی خامنه‌ای، رهبر جمهوری اسلامی، یکی دیگر از همین روحانیون است که سال‌ها پیش از گشت‌وگذار ایرانی‌ها در بازار‌های مکه و مدینه انتقاد کرده بود.
Read More
This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)
نگاه این دسته از روحانیون به شهر‌ها و امکان مذهبی کاملا انحصارگرایانه است و از هر گونه تغییر کاربری در این مراکز و احداث مراکز رقیب برای آن‌ها ممانعت به عمل می‌آورند.
با این حال، مشهد فقط شهری مذهبی نیست و آثار تاریخی و ملی قابل توجهی در خود جای داده؛ اما سیاست مقام‌های جمهوری اسلامی در چهار دهه گذشته این بوده است که تمام این نماد‌ها زیر سایه آرامگاه امام هشتم شیعیان قرار گیرند و به حاشیه رانده شوند.
بر اساس آمارهای موجود، از مجموع نزدیک به ۹ هزار مکان مذهبی در نقاط مختلف ایران حدود پنج هزار و ۸۰۰ بقعه رسما به‌عنوان آرامگاه امامزاده‌ها و یک هزار ۲۰۰ بقعه در فهرست آثار ملی ثبت شده‌اند.
روحانیون شیعه در مورد این مراکز ریزودرشت مذهبی در سراسر ایران هم چنین سیاستی پیش گرفته و تلاش کرده‌اند این مراکز را به عنوان محور و قلب شهرهامعرفی کنند و سایر جذابیت‌ها و نقاط دیدنی را کم‌اهمیت جلوه دهند و به حاشیه برانند؛ اما در سال‌های اخیر، سیاست حذف حداکثری مراکز تاریخی و طبیعی در ایران به نفع مراکز دینی و مذهبی با شکست مواجه شده است و گرایش مردم ایران به بازدید از این مراکز تاریخی و باستانی روزبه‌روز و به شکلی قابل‌اعتنا، گسترش می‌یابد.
