یافتههای پژوهشی جدید نشان میدهد افرادی که به ویروس کرونا مبتلا شدهاند تا یک سال پس از بهبودی در معرض طیف وسیعی از بیماریهای عصبی قرار دارند؛ سکته مغزی، تشنج، فراموشی، افسردگی، اضطراب، سردردهای میگرنی و اختلالهای حرکتی از جمله عوارضیاند که بهبودیافتگان کووید ۱۹ را تا حدود یک سال پس از رهایی از این بیماری تهدید میکنند.
محققان دانشکده پزشکی دانشگاه واشنگتن و موسسه مراقبتهای بهداشتی سنت لوییس دریافتهاند که مجموعهای از عوارض مرتبط با مغز مانند انقباضهای غیرارادی عضلهها، تشنجهای صرعی، ناهنجاریهای شنوایی و بینایی، نداشتن تعادل و سایر علائم مشابه با بیماری پارکینسون میتواند با ابتلای افراد به کووید ۱۹ در ارتباط باشد.
به گزارش میدل ایست، نتایج این تحقیق که روز ۲۲ سپتامبر ۲۰۲۲، منتشر شد، نشان میدهد که ویروس کرونا بیش از ۴۰ میلیون اختلال عصبی جدید را در سراسر جهان شایع کرده است.
Read More
This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)
دکتر زیاد العلی، اپیدمیولوژیست بالینی در دانشگاه واشنگتن، ضمن بیان این خبر گفت: «مطالعات گذشته مجموعه محدودتری از پیامدهای عصبی را که بیشتر آن نیز به بیماران بستری در بیمارستانها مربوط بود بررسی میکرد. اکنون ما ۴۴ اختلال مغزی و عصبی را در بین بیماران بستری و غیر بستری ارزیابی کردیم و نتایج تحقیقها، آثار مخرب درازمدت کووید ۱۹ را آشکار میکرد.»
او این را نیز گفت که ویروس کرونا آنگونه که برخی افراد تصور میکنند «خوشخیم» نیست. دکتر العلی افزود: «فرقی نمیکند جوان باشید یا سالمند، نژاد، سیگار کشیدن، زن یا مرد بودن شما نیز تفاوت ندارد، زیرا ما عوارض مغزی را در افراد سالم و کسانی که عفونتهای خفیف داشتهاند، مشاهده کردهایم.»
به گفته او تعداد کمی از افراد حاضر در این مطالعه واکسینه شده بودند، زیرا در زمان انجام این تحقیق (از ماه مارس ۲۰۲۰ تا اوایل ماه ژانویه ۲۰۲۱) واکسنها بهطور گسترده در دسترس نبودند. دادهها نیز مربوط به سویههای دلتا، اومیکرون و دیگر انواع کووید ۱۹ است.
مطالعه پیشین «نچرال مدیسین» (Natural Medicines) که آن نیز با سرپرستی دکتر العلی انجام شد، نشان میداد که واکسنها تا ۲۰ درصد خطر ابتلا به عوارض مغزی پس از کرونا را در درازمدت کاهش میدهند، اما اکنون او میگوید: «قطعا مهم است که واکسینه شوید، اما این نیز اهمیت دارد که بدانید واکسنها بهطور کامل از شما در برابر اختلالهای عصبی طولانیمدت، محافظت نمیکنند.»