شورای بازنشستگان ایران و اتحاد سراسری بازنشستگان ایران با صدور بیانیه‌ای مشترک، ضمن حمایت از اعتراض‌های سراسری مردم ایران اعلام کردند نه تنها در این اعتراض‌ها کنار مردم ایران خواهند بود، بلکه «بزرگ‌ترین جنبش اعتراضی ۹۹ درصدی‌های جامعه» را در خیابان پیش خواهند برد.
سندیکاهای صنفی بازنشستگان در این بیانیه، خود را بخشی از بدنه اجتماعی مردم دانستند و اعلام کردند که علیه وضعیت نفرت‌انگیزی‌اند که مسببانش بیش از چهار دهه بر هست و نیست مردم آوار کرده‌اند. در این بیانیه آمده است: «زندگی و قتل مهسا، ستار، زهرا، نوید و رامین و همه فرزندان کشته‌شده به زندگی و مرگ ما مربوط است. آن‌ها کشته شدند تا جسارت حق‌خواهی و ایستادگی زنان و ما مردم در برابر ظلمتان را بشکنید و بترسانید و عقب برانید. اما خشم متحدانه مردم یکصدا و بی‌لکنت خروشید و فریاد برآورد که زن، زندگی، آزادی. این نه سراسری مردم، ایستادن در صف حق‌خواهی به دفاع از رفاه و آزادی در زندگی انسان است. پیوستن به صف رها شدن از همه نکبت‌های وضع موجود است.»
بازنشستگان در این بیانیه، قوانینی مانند حجاب اجباری را قوانین خودساخته‌ای نامیدند که در برابر ربودن ثروت و دسترنج‌های این جامعه شکل گرفته است. آن‌ها در بیانیه خود، به مشکلات معیشتی و دیگر مشکلات در حکومت جمهوری اسلامی اشاره کردند و نوشتند: «نان از سفره‌هامان برده‌اید و معاشمان را به گرو گرفته‌اید. برای به دست آوردن اندک حقوقی که خود قانونش کردید، باید ماه‌ها کف خیابان می‌جنگیدیم. زیستمان را سوزانده، آب را خشکانده و هوای تنفسمان را آلوده کرده‌اید. کولبری و سوخت‌بری و تن‌فروشی و عضوفروشی و خودکشی‌های بی‌سابقه و ده‌ها مشقت را به حوزه کار و معیشت ارتقا و رسمیت داده‌اید. زندگی فرزندانمان را از کودکی ربوده و در چهارراه‌های بردگی کار و تجارت جنسی آن‌ها را منبع سودتان کرده‌اید.»
بازنشستگان با اشاره به اعتراض‌های ماه‌های اخیر صنف خود در خیابان، اعلام کردند که در این جدال‌ها، سهمشان تنها «صدقه» و «سرکوب» بوده است. آن‌ها در این بیانیه نوشته‌اند: «صندوق‌های بازنشستگی و داشته‌هایمان را رسما به غارت برده‌اید و قوانین نیم‌بندتان را هم به سخره گرفتید و وقیحانه به حق و حقوق بازنشستگی «فتوای» انکار سر می‌دادید. اما ما بازنشستگان نه تنها تمکین نکرده‌ایم که وسیع‌ترین جدال نپذیرفتن فقر معاش را به بزرگ‌ترین جنبش اعتراضی و حق‌خواهی به میدان آورده‌ایم. اینک روند جدال ما و میلیون‌ها فرزندانمان در موقعیت تاریخ‌ساز دیگری قرار گرفته است. جدال‌ها قطعی و دوران تعیین تکلیف است.»
Read More
This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)
بازنشستگان در پایان این بیانیه، ضمن حمایت و همراهی با اعتراض‌های مردم اعلام کردند: «جدال مردم برای رها شدن از همه نکبت فقر، سرکوب، تحجر، غارت‌گری و فساد در مقابل قدرتی است که برای بقا و استمرارش به اسلحه و ثروت متکی است. اما این شرایط تاریخ‌ساز به وضعیت گذشته برنخواهند گشت. ما بازنشستگان هم‌اکنون نه برای «چانه‌زنی» و نه تنها برای مقابله با حقارت‌های قوانین ضدکارگری که برای زندگی‌های به غارت رفته‌مان، برای خلاصی از همه قوانین و ساختارهای ضدانسانی و برای رفاه و آزادی به میدان قطعی جدال خواهیم آمد. ما نه تنها و هر لحظه در صف اعتراض‌های این مردم خواهیم بود که بزرگ‌ترین جنبش اعتراضی ۹۹ درصدی‌های جامعه را در خیابان به جلو خواهیم آورد.»
در روزهای گذشته، صنف‌های کارگران و معلمان نیز با صدور بیانیه‌های با مردم همراهی کردند. «سندیکای کارگران شرکت اتوبوسرانی تهران و حومه»، با انتشار بیانیه‌ای در روز پنجشنبه، ۳۱ شهریور ۱۴۰۱، به کشته شدن مهسا امینی و اعتراض‌های خیابانی شکل‌گرفته پس از این واقعه، واکنش نشان داد. نویسندگان این بیانیه ضمن اشاره به شکل‌گیری تظاهرات‌های خیابانی «در بیش از ۸۰ شهر» ایران، مقابله خشونت‌آمیز نهادهای امنیتی و انتظامی جمهوری اسلامی با این تجمع‌ها را که به قتل، بازداشت و مفقودالاثر شدن شمار قابل‌توجهی از معترض‌ها منجر شده است، محکوم کرد.
بیانیه سندیکای کارگران شرکت اتوبوسرانی تهران و حومه اعتراض‌های شش روز گذشته در شهرهای ایران را ناشی از نارضایتی گسترده افکارعمومی از وضع موجود و سرکوب‌های «خشونت‌بار» چهار دهه گذشته در ایران عنوان کرد.
کانون صنفی معلمان ایران نیز در بیانیه‌ای اعلام کرد بر این باور است که خیزش کنونی در شهرهای گوناگون کشور در نگاه و رفتار ایدئولوژیک و پیشامدرن حکومت ریشه دارد و از اینکه اولین جایی که این ایدئولوژی آسیب‌زا به شکل سازماندهی‌شده تحمیل و به شکل تحقیرآمیز و تهدیدآفرینی عملیاتی می‌شود، مدرسه و کلاس و کتاب‌های درسی‌اند، ابراز تاسف کرد.
