بیش از یک ماه پس از تیرباران هشت عضو جبهه مقاومت ملی در پنجشیر، طالبان اجازه دادند که خانواده‌های آنان پیکرهای عزیزان خود را به خاک بسپارند.
محمدیار فرمانده جبهه مقاومت ملی در قرارگاه «شابه» در شهرستان عمرض بود که با سه فرزند، برادر، و سه تن از دوستانش، روز ۲۱ شهریور ۱۴۰۱ خورشیدی درشهرستان دره به دست طالبان تیرباران شدند.
منابع خبری در پنجشیر به ایندیپندنت فارسی گفتند که در پی نامه‌نگاری‌های رسمی فرماندهی امنیت طالبان و فرماندهان جنگی این گروه در شهرستان‌های دره و عمرض در پنجشیر، استانداری پنجشیر و رهبری طالبان در کابل، و نیز پادرمیانی بزرگان منطقه، سرانجام ۳۵ روز پس از تیرباران این قربانیان، خانواده‌ها و نزدیکان آنان توانستند روز دوشنبه، ۲۵ مهر (۱۷ اکتبر) اجساد آن‌ها را از ارتفاعات کوهستانی پایین آورند و به خاک بسپارند.
به گفته این منابع، پیکرهای فرمانده محمدیار، سه فرزند، برادر، و یکی از همراهانش در منطقه باغنو در شهرستان عمرض پنجشیر دفن شدند و جسدهای سه قربانی دیگر در روستاهای پوجاوه و ملیمه، از توابع شهرستان دره، به خاک سپرده شدند.
نزدیکان این قربانیان می‌گویند که حدود پنج ساعت طول کشید تا آنان توانستند پای پیاده جسدهای قربانیان را از ارتفاعات کوهستانی تا روستاهای محل زندگی آنان برسانند.
فرمانده محمدیار روز ۲۱ شهریور، هنگامی که از قرارگاه پیشغور به سوی شابه می‌رفت، با سه فرزند، برادر، و سه تن از دوستانش به دست نیروهای طالبان در منطقه چشمه‌آب اسیر شد و در همان روز، به طرز فجیعی تیرباران شدند.
منابعی می‌گویند که فرمانده محمدیار و همراهانش برای کمک‌رسانی به نیروهای جبهه مقاومت در پیشغور رفته بودند و هنگامی که برای وضو گرفتن به نزدیک چشمه‌ای رفته بودند، به دست افراد طالبان گرفتار شدند و به شهرستان انتقال یافتند و در آنجا حکم تیرباران آنان صادر و اجرا شد.
تصاویر اسارت و تیرباران این هشت عضو جبهه مقاومت در فضای مجازی و رسانه‌ها بازتاب یافت.
تیرباران سریع اسیران جبهه مقاومت به دست طالبان، واکنش‌های جهانی را برانگیخت. نهادهای مدافع حقوق بشر آن را نمونه‌ای از جنایت جنگی دانستند.
