دانشمندان سبک‌ترین ستاره نوترونی را کشف کرده‌اند، یک جرم ستاره‌ای کوچک و بسیار چگال که ممکن است وجود حالت بسیار عجیبی از ماده را نیز تایید کند.

ستارگان نوترونی، زمانی که یک ستاره پرجرم در یک انفجار داغ ابرنواختری می‌میرد، یکی از خروجی‌ها [و نتایج] احتمالی [حاصل از این انفجار]‌اند. هسته باقی‌مانده ستاره، در پی خالی شدن [ستاره] از جرم خود در خلال این انفجار، در خود رمبش می‌کند [و فرو می‌پاشد] یا یک سیاهچاله، یا یک ستاره نوترونی تشکیل می‌دهد. [ستاره‌ نوترونی] یک ستاره فوق فشرده معمولا با جرم حدود ۱.۴ برابر جرم خورشید، اما تنها با قطر حدود شش مایل (حدود ۱۰ کیلومتر) است.

اما بر اساس مقاله‌ای که روز دوشنبه در مجله «نیچر آسترونومی» منتشر شد، دانشمندانی که جرم یک ستاره نوترونی پیدا شده در بقایای یک ابرنواختر قدیمی به نام «HESS J1731-347» را محاسبه کردند، متوجه شدند که جرم این ستاره نوترونی ۷۷ درصد خورشید است. نویسندگان یادآور می‌شوند که این نه‌تنها سبک [ترین] ستاره نوترونی است که تاکنون کشف شده، بلکه می‌تواند نمونه‌ای از یک جرم ستاره‌ای عجیب‌وغریب و تا اینجای کار، تنها ستاره‌ای فرضی باشد که به‌عنوان «ستاره عجیب» شناخته می‌شود.

ستارگان عجیب، هم به‌طور غیررسمی و هم به لحاظ نظری آن‌گونه که از نام‌ آن‌ها برمی‌آید، رفتار می‌کنند.

گمان می‌رود که ستارگان نوترونی، زمانی که از هسته در حال فروپاشی یک ستاره پرجرم و در حال مرگ تشکیل می‌شوند، چنان متراکم می‌شوند که اجزای تشکیل‌دهنده ماده دارای بار معمولی، [یعنی] پروتون‌های با بار مثبت در هسته‌های اتم و الکترون‌های با بار منفی که به دور هسته هر اتم می‌چرخند، درهم‌فشرده و به ذرات نوترونی با بار منفی تبدیل می‌شوند.

اما این نظریه وجود دارد که ماده داخلی ستارگان نوترونی در شرایط مناسب، می‌تواند حتی عجیب‌تر شود.

این نظریه وجود دارد که ماده در اعماق یک ستاره نوترونی می‌تواند تا جایی فشرده شود که [در آن]، ذرات زیر‌اتمی معمولی مانند نوترون‌ها دیگر وجود نداشته باشند و ماده به شکل ذرات کوچک‌تر به نام کوارک‌ها وجود داشته باشد، [کوارک‌هایی] که [ذرات] آشناتری [همچون] پروتون‌ها و نوترون‌ها را می‌سازند. کوارک‌ها با نام‌های عجیبی مانند [کوارک] بالا، پایین، بالا، افسون و در واقع «شگفت» نامیده می‌شوند.

یک ستاره نوترونی با هسته‌ای از ماده کوارکی که حاوی کوارک‌های «شگفت» است، به‌عنوان یک «ستاره عجیب» در نظر گرفته می‌شود و به لحاظ نظری، نسبت به یک ستاره نوترونی معمولی جرم کمتری دارد.

هنوز مشخص نیست که اخترشناسان با چه چیزی سروکار دارند، [ولی] آن‌ها احتمالا می‌توانند از بررسی این جرم چیزهای زیادی بیاموزند [و دریابند] که آیا [این جرم]، یک ستاره نوترونی معمولی است یا یک «ستاره عجیب».

آن‌ها می‌نویسند: «برآورد ما نشان می‌دهد که این شیء، یا سبک‌ترین ستاره نوترونی شناخته شده است یا یک «ستاره عجیب» با معادله حالت عجیب‌وغریب‌تر.» «پذیرفتن فرضیه ماده معمولی ستاره نوترونی [به ما] امکان می‌دهد تا معادلات حالت مربوط، محدود شوند.»