تصویری از تلسکوپ فضایی هابل که به‌تازگی منتشر شد، از یک [سحابی شبیه] سوراخ کلید با حلقه‌ای از دود در میان ستارگان رونمایی می‌کند.

این تلسکوپ تصویری از یک به‌اصطلاح «سحابی بازتابی» را در فاصله حدود ۱۳۵۰ سال نوری در صورت فلکی شکارچی [به زمین] فرستاد. بر اساس پست وبلاگی سازمان فضایی اروپا در خصوص این تصویر، سحابی‌های بازتابی تنها زمانی قابل‌مشاهده‌اند که از درون روشن شوند و در این مورد، این نور را یک ستاره تازه‌متولدشده فراهم می‌کند.

این ستاره جوان که با نام «وی۳۸۰ اوریونیس» (V380 Orionis) شناخته می‌شود، همچون یک لامپ در اتاق پر از دود عمل می‌کند و ابرهای گاز و غباری را که دور آن حلقه زده‌اند، روشن می‌کند- این‌ها مواد باقی‌مانده از تشکیل ستاره‌اند. در مرکز تصویر، یک ناحیه سیاه‌رنگ تیره وجود دارد که مانند سوراخ کلیدی در یک اتاق تاریک به نظر می‌رسد.

به گفته سازمان فضایی اروپا، زمانی که تلسکوپ هابل برای نخستین بار در سال ۱۹۹۹ این تصویر را ثبت کرد، مشخص نبود که سوراخ کلید ظاهرشده یک حفره واقعی در مواد سحابی است یا توده‌ای [تشکیل‌شده] به‌ویژه از گاز سرد و غبار. رصدهای بعدی رصدخانه فضایی هرشل سازمان فضایی اروپا، تلسکوپی فضایی با [توان] اپتیکی قوی‌تر از هابل که از سال ۲۰۰۹ تا ۲۰۱۳ [در فضا] پرواز می‌کرد، تایید کرد که سوراخ کلید در واقع حفره‌ای است که نمایی از فضای سوی دیگر سحابی را فراهم می‌کند.

به گفته سازمان فضایی اروپا، دانشمندان هنوز منشا فضای خالی سوراخ کلید در سحابی را درک نکرده‌اند.

حساب تلسکوپ هابل سازمان فضایی اروپا در وب‌سایت رسانه اجتماعی توییتر، صبح دوشنبه تصویر سوراخ کلید را به اشتراک گذاشت.

۱/ برای باز کردن قفل تصویر خاص این هفته هابل، به یک کلید بزرگ نیاز دارید. این تصویر، «ان‌جی‌سی ۱۹۹۹» (NGC 1999) را نشان می‌دهد؛ یک سحابی بازتابی در صورت فلکی شکارچی. «ان‌جی‌سی ۱۹۹۹» از خرده‌ ریزه‌های باقی مانده حاصل از شکل‌گیری یک ستاره تازه‌متولدشده تشکیل شده است.

— HUBBLE (@HUBBLE_space)  بیست و چهار اکتبر ۲۰۲۲

اگرچه تلسکوپ فضایی جدید جیمز وب همچنان دانشمندان و عموم مردم را با تصاویر فضایی جدیدی که با [توان] اپتیکی فوق‌العاده قدرتمند آن ممکن شده است، شگفت‌زده می‌کند، تلسکوپ هابل و سایر رصدخانه‌های فضایی همچنان به ماموریت‌های خود ادامه می‌دهند و تصاویر علمی مهم و گاه زیبایی از گیتی ارائه می‌دهند.

تلسکوپ وب به جای اینکه جایگزین تلسکوپ‌های فضایی قدیمی شود، اغلب با آن‌ها همکاری می‌کند. این همکاری یا تصاویر دیگری از پدیده‌های کیهانی عرضه می‌کند یا به دانشمندان امکان می‌دهد تصاویر ترکیبی ایجاد کنند تا تصویر کامل‌تری از اجرام دور فراهم کنند. اخترشناسان اخیرا داده‌های وب و هابل را برای ایجاد تصاویر خیره‌کننده از یک جفت کهکشان دوردست ترکیب کردند؛ در حالی که داده‌های هابل و وب نیز با رصدهای رصدخانه پرتو ایکس چاندرا ناسا تلفیق شدند تا به برخی از نخستین تصاویر تلسکوپ وب عمق و ژرفای جدیدی دهند.