نشریه تایم در گزارشی که روز جمعه ۲۸ اکتبر (ششم آبان) منتشر کرد، به موضوع استفاده جمهوری اسلامی از کودکان و افراد تازه‌کار در قالب نیروهای امنیتی برای سرکوب معترضان پرداخت.

به گزارش این نشریه، بسیاری بر این نظرند که تظاهرات اخیر در ایران با اعتراض‌هایی که پیش از آن برگزار شده، متفاوت است؛ اما به نظر می‌رسد نیروهایی که رژیم برای مقابله با معترضان می‌فرستد، نیز فرق کرده‌اند.

در عین حال که ایرانی‌ها تصاویری از درگیری با ماموران در رسانه‌های اجتماعی منتشر می‌کنند، از دستگاه‌های امنیتی جمهوری اسلامی هم شواهدی به دست می‌آید. این دستگاه امنیتی همچنان به طرز وحشیانه‌ای کشنده است و تاکنون دست‌کم جان ۲۳۰ نفر از معترضان را گرفته و هزاران نفر را مجروح کرده است.

آنچه در عکس‌ها و فیلم‌های منتشرشده از خیابان‌های شهرهای مختلف ایران می‌توان دید، این است که در کنار نیروهای لباس‌شخصی که زنان را در خیابان‌ها می‌ربایند و مردان یونیفرم‌پوش پنهان‌شده پشت کلاه‌های ماسک‌دار، کودکان زره‌پوش هم حضور دارند.

تنها چند روز پس از مرگ مهسا امینی ۲۲ ساله در بازداشت پلیس موسوم به امنیت اخلاقی تهران در روز ۲۶ شهریور و شروع اعتراض‌های مردمی علیه حکومت، تصاویری از کودکان در لباس یگان‌های ضدشورش منتشر شد. به نظر می‌رسد این بچه‌ها در خیابان‌ها به کار گرفته‌ شده‌اند تا خلاهای موجود را پر کنند و از حضور گسترده نیروهای امنیتی نمایش مشکوکی ارائه دهند.

ایرانی‌ها که در سال‌های گذشته سه اعتراض جمعی مهم را پشت سر گذاشته‌اند، با نحوه پاسخ دولت به مخالفان آشنایی دارند. آن‌ها همچنین می‌دانند خالکوبی- که از نظر جمهوری اسلامی نشانه غرب‌گرایی تلقی می‌شود- برای اعضای پلیس، نیروهای امنیتی و نظامی ممنوع است. بنابراین هنگامی که تصویری از یک مامور پلیس با تتو روی دستش منتشر شد، مردم درمی‌یابند که رژیم ناگهان از استانداردهای خود کوتاه آمده است.

هادی قائمی، مدیر مرکز حقوق بشر ایران مستقر در نیویورک، می‌گوید: «حکومت برای مقابله با معترضان با کمبود نیروی انسانی مواجه است؛ بنابراین کودکان خیابانی، نوجوانان و مجرمان را به خدمت می‌گیرد.»

او می‌گوید: «ارزیابی این است که نیروهای حکومتی در خیابان تازه‌کارند. ویدیوها و عکس‌های منتشرشده این نتیجه را تایید می‌کند.» در یکی از ویدیوها، جوانان به تلاش پلیس ضدشورش برای کنترل موتورسیکلت می‌خندند و کف می‌زنند. یکی از عکس‌ها نیز نشان می‌دهد که افسر ضدشورش در حالی به میدان بهارستان تهران نزدیک می‌شود که بر خلاف رویه پلیس، کوله‌پشتی بنفش به دوش انداخته است.

با این حال، نیروهای تازه‌کار لزوما کم‌خطرتر نیستند. یک مامور آموزش‌ندیده ممکن است به دلیل وحشت یا عوامل دیگر از گلوله واقعی استفاده کند. در سال ۲۰۰۹، زمانی که بیش از یک میلیون ایرانی به طور مسالمت‌آمیز به خیابان‌ها آمدند تا به نتیجه انتخابات ریاست‌جمهوری اعتراض کنند، ۴۵ هزار شبه‌نظامی بسیجی کافی به نظر نرسید و در آن مقطع، سپاه پاسداران انقلاب اسلامی به سراغ زندان‌های محلی رفت. سردار حسین همدانی در جمع خبرنگاران گفت: «ما پنج هزار مجرم خشن را شناسایی کردیم و تحت نظر گرفتیم. در ابتدا به همه آن‌ها دستور دادیم در صورت اعتراض، در خانه بمانند. اما بعدا فکر کردم که چرا این اراذل و اوباش را به کار نگیریم؟ آن‌ها را در سه هنگ سازماندهی کردم تا از طرف ما با معترضان درگیر شوند... اگر می‌خواهیم مجاهد تربیت کنیم، به این نوع افراد خشن نیاز داریم که از چند قطره خون نترسند.»

این گفته‌ها باعث شد این بار به نیروهایی که حکومت برای مقابله با تظاهرات پس از مرگ مهسا امینی به خدمت می‌گیرد، دقیق‌تر توجه شود. قائمی درباره این موضوع می‌گوید: «چنین اتفاقی می‌تواند به این معنا باشد که سران حکومت نگران‌اند که نیروهای آموزش‌دیده خودشان از دستورات پیروی نکنند. آن‌ها به وفادارترین نیروهای خود برای سرکوب مردم با بیشترین میزان خشونت نیاز دارند. آن‌ها به افرادی نیاز دارند که به مردم تیراندازی کنند.»

این مدافع حقوق بشر همچنین می‌گوید نگران است که خامنه‌ای به شعارهای «مرگ بر دیکتاتور» با دستور قتل‌عام پاسخ دهد. این نگرانی‌ها در این هفته افزایش یافت؛ زمانی که در یک حمله تروریستی آشکار در روز چهارشنبه، ۱۵ نفر در شاهچراغ شیراز کشته شدند. اگرچه داعش مسئولیت آن را بر عهده گرفت، رژیم تلاش کرد این حمله را به اعتراض‌های مردمی مرتبط کند. رهبر جمهوری اسلامی روز پنجشنبه با اشاره به نیروهای امنیتی ایران، اعلام کرد: «قطعا بخش‌های مسئول در برابر توطئه‌های جنایتکارانه دشمنان پیروز خواهند شد.»

با این حال در حالی که معمولا این معترضان‌اند که برای پنهان کردن چهره و هویتشان تلاش می‌کنند، اکنون نیروهای امنیتی هم در خیابان‌های ایران صورت خود را می‌‌پوشانند. در یکی از ویدیوهای منتشرشده، مردان یونیفرم‌پوش با ماسک دیده می‌شوند و در ویدیوی دیگر، چندین شبه‌نظامی به چشم می‌خورند که در حالی که بیرون از یک مجتمع مشغول استراحت‌اند، هم صورتشان پوشیده است. در روزهای اخیر، شاهدان در پایتخت ایران گزارش داده‌اند که بیشتر نیروهای امنیتی حاضر در خیابان هر کدام به نحوی چهره خود را پوشانده‌اند.

دلهره ماموران حکومت از شناسایی شدن ممکن است برای پاسخ این سوال کلیدی که «دامنه اعتراض‌ها تا چه حد در جامعه ایران بسط یافته و نفوذ کرده است»، سرنخی باشد. مردم داخل ایران از تغییرات جغرافیای تظاهرات صحبت می‌کنند. به گفته آن‌ها، در مناطقی از تهران که به طور سنتی محل استقرار و زندگی شبه‌نظامیان و نیروهای نزدیک حکومت حضور است، نیز اعتراض‌هایی به راه افتاده است.