گزارش تازه سازمان بهداشت جهانی نشان می‌دهد تلفات انسانی ناشی از ابتلا به بیماری‌های عفونی در افغانستان افزایش یافته است. بر اساس این گزارش، مردم افغانستان با انواع بیماری‌های عفونی دست‌وپنجه نرم می‌کنند و در ۱۰ ماه گذشته، یعنی از اول ژانویه ۲۰۲۲ تاکنون، نزدیک به ۴۰۰ نفر در افغانستان فقظ به دلیل ابتلا به سرخک جان خود را از دست داده‌اند؛ در حالی که در سال‌های پیش، این بیماری تقریبا در حال ریشه‌کن شدن بود. اسهال حاد هم تنها در ماه اکتبر، جان ۷۶ نفر را در افغانستان گرفت.

گزارش جدید این سازمان که روز جمعه منتشر شد، می‌افزاید که افغانستان با شیوع کووید-۱۹، تب دنگی، تب کنگو، سیاه‌سرفه و مالاریا به طور هم‌زمان درگیر است و سرخک و اسهال هم بیشترین تلفات را افغانستان به جا می‌گذارند.

سازمان بهداشت جهانی گزارش داد بین ژانویه تا ۲۲ اکتبر ۲۰۲۲ در افغانستان ۷۱ هزار و ۹۰ مورد ابتلا به سرخک تایید و ۳۷۸ مورد مرگ ناشی از آن ثبت شد. اکثر قربانیان این بیماری کودکان خردسال‌اند. بر اساس این گزارش، سرخک در تمام استان‌های افغانستان شایع است اما بدخشان، کابل، ننگرهار، قندوز، هلمند، تخار و هرات آسیب‌پذیرترین استان‌ها به شمار می‌روند.

بر اساس گزارش سازمان بهداشت جهانی، شیوع اسهال حاد از ماه مه سال تاکنون، ۲۰۴ هزار و ۱۱۶ نفر را در افغانستان مبتلا کرده است که از این تعداد، ۷۶ نفر جان خود را از دست داده‌اند. کودکان زیر پنج سال ۵۴.۹ درصد از مبتلایان به این بیماری و ۸۰ درصد از کل موارد مرگ‌ومیر را تشکیل می‌دهند.

سازمان بهداشت جهانی دلیل اصلی افزایش مرگ‌ومیر بر اثر بیماری‌های عفونی در افغانستان را فقر و گرسنگی مردم اعلام کرد. پس از سلطه طالبان، اقتصاد افغانستان در آستانه سقوط قرار گرفت و صدها هزار نفر در این کشور شغل‌ خود را از دست دادند. هم‌زمان، وقوع خشکسالی در بخش‌های از افغانستان به افزایش گرسنگی و به دنبال آن کاهش ایمنی بدن به‌خصوص در کودکان منجر شد. این سازمان هشدار می‌دهد که در صورت تداوم وضعیت فعلی و گسترش فقر، احتمال افزایش موارد مرگ‌ومیر به‌خصوص به دلیل ابتلا به سرخک به‌شدت بالا است.

با سقوط دولت جمهوری، سیستم بهداشت و درمان افغانستان که به کمک‌های خارجی متکی بود، در آستانه سقوط قرار گرفت و صدها بیمارستان و درمانگاه که با کمک‌های خارجی فعالیت می‌کردند، ناگزیر شدند فعالیت‌های خود را متوقف کنند و ارائه خدمات بهداشتی به کمترین حد رسید؛ تا جایی که امکان بروز فاجعه انسانی محتمل بود. به همین دلیل، سازمان بهداشت جهانی به کمک سازمان‌های کمک‌رسان بین‌المللی، حمایت دوباره خود را از سیستم درمانی افغانستان اعلام کرد و کمک‌ها به‌ سوی افغانستان سرازیر شدند. با این حال، این کمک‌ها نتوانستند نیاز به خدمات درمانی را به صورت کامل تامین کنند.

در حال حاضر بیماری‌هایی مانند فلج اطفال هم که در سال‌های گذشته در آستانه ریشه‌کن شدن قرار داشتند، دوباره در سراسر افغانستان شیوع یافته‌اند.