ستاره‌شناسان در تابش خیره‌کننده خورشید، سیارکی را شناسایی کرده‌اند که بزرگ‌ترین جرم کشف‌شده طی هشت سال گذشته به شمار می‌رود و برای زمین «به طور بالقوه خطرناک» است.
این مطالعه که اخیرا در مجله «آسترونومیکال ژورنال» منتشر شد، سه سیارک جدید نزدیک به زمین (NEAs) را پیدا کرد که در منظومه شمسی داخلی، در منطقه‌ای درون مدارهای زمین و زهره پنهان شده‌اند.
پژوهشگران، از جمله محققان «آزمایشگاه ملی نجوم نوری و فروسرخ» (NOIRLab) بنیاد ملی علوم ایالات متحده می‌گویند یکی از این سه سنگ فضایی، سیارکی با عرض ۱.۵ کیلومتر به نام «ای‌پی۷ ۲۰۲۲» است که دارای مداری است که ممکن است روزی آن را در مسیر زمین قرار دهد.
آن‌ها می‌گویند دو سیارک دیگر دارای مدارهایی‌‌اند که دور از مرز مدار زمین و در فاصله امنی از سیاره [ما] می‌مانند.
اسکات اس شپرد، سرپرست این مطالعه، از آزمایشگاه زمین و سیارات در موسسه علمی کارنگی، طی اظهاراتی گفت: «بررسی ما در هنگامه تاریکی سپیده و غروب نور خورشید [یا اصطلاحا فلق و شفق]، برای یافتن سیارک‌ها به جست‌و‌جوی دقیق ناحیه بین مدار زمین و زهره می‌پردازد».
او گفت: «ما تاکنون دو سیارک بزرگ نزدیک به زمین را پیدا کرده‌ایم که عرض آن‌ها حدود ۱ کیلومتر است، اندازه‌ای که ما آن را نابودگر سیاره می‌نامیم.»
ستاره‌شناسان می‌گویند یافتن سیارک‌ها درون منظومه شمسی به‌دلیل تابش خیره‌کننده خورشید، چالشی طاقت‌فرسا است.
آن‌ها باید برای انجام این مشاهدات از شرایط کوتاه و مناسب طی زمان گرگ‌ومیش استفاده می‌کردند - یک بازه زمانی کوتاه ۱۰ دقیقه‌ای هر شب.
رصدهای [سیارکی]، صرف‌نظر از [دست‌وپنجه نرم کردن با] مشکل تابش خیره‌کننده خورشید، [این مشکل را هم دارند که] نزدیک به افق‌اند، از این رو، ستاره‌شناسان باید از طریق لایه ضخیم جو زمین که ممکن است دید آن‌ها را تار و منحرف کند، [به آسمان] چشم بدوزند.
Read More
This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)
دکتر شپرد گفت: «احتمالا تنها تعداد کمی سیارک نزدیک به زمین با اندازه‌های مشابه برای پیدا کردن باقی مانده است، و این سیارک‌های کشف‌نشده بزرگ، احتمالا مدارهایی دارند که در بیشتر مواقع آن‌ها را دور از مدار زمین و زهره نگه می‌دارد».
او توضیح داد: «به‌دلیل اینکه رصد در نزدیکی تابش نور خورشید دشوار است، تا به امروز تنها حدود ۲۵ سیارک با مداری که کاملا در مدار زمین قرار دارد کشف شده است.»
به گفته سی‌ان‌ان، دانشمندان هنوز باید از جزئیات بیشتری در مورد سیارک بالقوه خطرناک «ای‌پی۷ ۲۰۲۲» رمزگشایی کنند، از جمله جزئیات دیگری در مورد مسیر مدار و همچنین ترکیبات آن. اما در حال حاضر، دکتر شپرد می‌گوید که «خب قطعا از زمین دور خواهد ماند.»
پژوهش‌ها تخمین می‌زنند که حداقل فاصله تقاطع مدار (MOID) سیارک تا زمین ۰.۰۴۷۵ واحد نجومی (au) بود. برای مقایسه، هر یک واحد نجومی، [برابر با] فاصله میان زمین و خورشید است.
«حداقل فاصله تقاطع مدار» معیاری است که برای بررسی نزدیک شدن‌های بالقوه [و با فاصله کم] و [همچنین برای ارزیابی] خطرات برخورد بین اجرام نجومی استفاده می‌شود که فاصله بین نزدیک‌ترین نقاط مدارهای دو جسم است.»
«حداقل فاصله تقاطع مدار زمین برای [سیارک] «ای‌پی۷ ۲۰۲۲» تنها ۰.۰۴۷۵ واحد نجومی است، که [این مسئله] آن را بر اساس قدر مطلق، به یک سیارک بالقوه خطرناک و احتمالا بزرگ‌ترین سیارک بالقوه خطرناک کشف‌شده از سال ۲۰۱۴ تاکنون تبدیل می‌کند.» محققان در این مقاله نوشتند که «ای‌پی۷ ۲۰۲۲» احتمالا در صدر ۵ درصد از بزرگ‌ترین سیارک‌های بالقوه خطرناک شناخته‌شده قرار دارد.
محققان برای انجام این مشاهدات از دوربین انرژی تاریک (DECam) نصب‌شده بر روی تلسکوپ ۴ متری ویکتور ام. بلانکو در رصدخانه «اینتر-آمریکن سرو تولولو» در شیلی استفاده کردند.
این دوربین پیشرفته این قابلیت را در اختیار اخترشناسان قرار می‌دهد تا نواحی وسیعی از آسمان را با حساسیت بالا ثبت کنند.
دکتر شپرد گفت: «دوربین انرژی تاریک می‌تواند نواحی وسیعی از آسمان را تا اعماقی را که با تلسکوپ‌های کوچک‌تر غیرقابل دستیابی است پوشش دهد و به ما این امکان را می‌دهد تا [نواحی] عمیق‌تر پیش برویم، مناطق بیشتری از آسمان را پوشش دهیم و به شیوه‌ای که پیش از این تاکنون هرگز انجام نداده‌ایم منظومه شمسی داخلی را کاوش کنیم.»
به گفته دانشمندان، این یافته‌ها به کشف توزیع اجرام کوچک در منظومه شمسی نیز کمک می‌کند و از نحوه انتقال یافتن سیارک‌ها به منظومه شمسی داخلی پرده برمی‌دارد.
دانشمندان می‌گویند این تحقیق همچنین بینش‌های بیشتری در مورد اینکه چگونه برهم‌کنش‌های گرانشی و حرارت خورشید در قطعه‌قطعه شدن چنین سنگ‌های فضایی نقش دارند، ارائه می‌کند.
«بررسی ما با «دوربین انرژی تاریک» یکی از بزرگ‌ترین و حساس‌ترین جست‌وجوهایی است که تاکنون برای [شناسایی] اجرام در مدار زمین و نزدیک به مدار زهره انجام شده است. دکتر شپرد افزود: «این یک فرصت استثنایی برای درک انواع اجرامی است که در منظومه شمسی داخلی کمین کرده‌اند.»
© The Independent
