در نخستین آزمایشهای بالینی که احتمالا درمان بیماران دارای گروه خونی‌های نادر یا بیماری سلول داسی‌شکل را دگرگون خواهد کرد، خون تولیدشده در آزمایشگاه به دو داوطلب تزریق شد.
این سلول‌های خونی آزمایشگاهی با رشد سلول‌های بنیادی اهداکنندگان به وجود آمدند و آن‌ها را به میزان حدود ۵ تا ۱۰ میلی‌لیتر- تقریبا یک تا دو قاشق چایخوری- به داوطلبان تزریق کردند.
این کارآزمایی برای مطالعه طول عمر سلول‌های رشدیافته در آزمایشگاه در مقابل تزریق گلبول‌های قرمز استاندارد از همان اهداکننده انجام شد.
انتظار می‌رود سلول‌های خونی رشدیافته در آزمایشگاه نسبت به گلبول‌های قرمز اهدایی استاندارد، عملکرد بهتری داشته باشند چون سلول‌های خونی ساخته‌شده تازه‌اند؛ به این ترتیب، بیمارانی که به طور منظم به خون نیاز دارند، ممکن است به دفعات، به تزریق خون نیاز پیدا نکنند.
اشلی توئی، استاد زیست‌شناسی سلولی دانشگاه بریستول و مدیر واحد خون و پیوند ان‌آی‌اچ‌آر (NIHR) در فراورده‌های گلبول قرمز، گفت: «این آزمایش دشوار و هیجان‌انگیز پیشرفتی مهم در تولید خون از سلول‌های بنیادی است.»
Read More
This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)
«این نخستین بار است که خون رشدیافته آزمایشگاهی از یک اهداکننده دیگر [آلوژنیک] را تزریق می‌کنیم و ذوق داریم در پایان این آزمایش بالینی، چگونگی عملکرد سلول‌ها را ببینیم.»
این بیماران از نزدیک تحت نظر بودند و هیچ عارضه جانبی نامطلوبی در مورد آن‌ها گزارش نشد. به گفته پژوهشگران، آن‌ها سالم‌اند و حالشان خوب است.
اگر سلول‌های ساخته‌شده طولانی‌تر در بدن بمانند و بیماران کمتر به تزریق خون نیاز پیدا کنند، این به کاهش بار آهن ناشی از تزریق مکرر خون منجر می‌شود؛ همان چیزی که عوارض جدی به بار می‌آورد.
سدریک قوارت، استاد پزشکی انتقال خون و مشاور خون‌شناسی دانشگاه کمبریج و خون و پیوند ان‌اچ‌اس‌بی‌تی (NHSBT)، گفت: «امیدواریم گلبول‌های قرمز رشدیافته آزمایشگاهی ما بیشتر از گلبول‌های اهداکنندگان خون دوام بیاورند.»
«اگر آزمایش ما که اولین آزمایش جهان است، موفقیت‌آمیز باشد، معنایش این است بیمارانی که اکنون به تزریق طولانی و منظم خون نیاز دارند، در آینده کمتر به تزریق خون احتیاج خواهند داشت و این به تغییر شیوه مراقبت از آن‌ها کمک می‌کند.»
اهداکنندگان پایگاه اهدا خون ان‌اچ‌اس‌بی‌تی برای این آزمایش خون اهدا کردند و سلول‌های بنیادی را از خون آن‌ها گرفتند.
سپس این سلول‌های بنیادی را در آزمایشگاهی در واحد درمان‌های پیشرفته ان‌اچ‌اس‌بی‌تی در بریستول، برای تولید گلبول قرمز رشد دادند.
آن‌ها که خون دریافت کردند، اعضای سالم موسسه ملی پژوهش بهداشت و مراقبت (NIHR)اند.
پیش‌بینی می‌شود دست‌کم ۱۰ داوطلب به فاصله دست‌کم چهار ماه، دو تزریق خون مختصر داشته باشند که یکی از گلبول‌های قرمز رشدیافته در آزمایشگاه و دیگری از گلبول‌های قرمز اهدایی استاندارد است.
این به دانشمندان امکان می‌دهد بررسی کنند که آیا گلبول‌های قرمز جوان ساخته‌شده در آزمایشگاه بیشتر از سلول‌های ساخته شده در بدن عمر می‌کنند یا خیر.
دکتر فرخ شاه، مدیر پزشکی انتقال خون ان‌اچ‌اس‌بی‌تی، گفت: «بیمارانی که باید تزریق خون منظم یا متناوب انجام بدهند، آنتی‌بادی‌هایی علیه گروه‌های خونی مینور تولید می‌کنند که یافتن خون اهدایی را که خطر واکنش احتمالی مهلک نداشته باشد، دشوارتر می‌کند.»
«این پژوهش که در جهان پیشتاز است، زمینه را برای ساخت گلبول‌های قرمز خون فراهم می‌کند و می‌توان از آن برای انتقال ایمن خون به افراد مبتلا به اختلال‌هایی مثل سلول داسی‌شکل استفاده کرد.»
«نیاز به اهدا خون عادی برای تامین گسترده خون به قوت خود باقی خواهد ماند. اما احتمال سودمندی این کار برای بیماران [نیازمند به] انتقال خون بسیار بالاست.»
قبل از استفاده بالینی از آن‌ها برای بیماران، باید آزمایشهای بیشتری انجام شود. اما دانشمندان توضیح دادند که این پژوهش گامی مهم به سوی آینده استفاده از گلبول‌های قرمز تولیدشده برای بهبود درمان بیمارانی با گروه‌های خونی نادر یا افرادی با نیازهای پیچیده انتقال خون خواهد بود.
© The Independent
