با موج قرمز روبرو خواهیم شد؟ واقعا نه. موج آبی چطور؟ آن هم نه.

در واقع هم‌زمان با شرکت آمریکایی‌ها در انتخابات میان‌دوره‌ای که سرنوشت اکثریت حاکم بر مجالس کنگره را تعیین می‌کند و سرآغاز رقابت‌های ریاست جمهوری ۲۰۲۴ است، یک درس بیشتر نگرفتیم که پیش از این هم می‌دانستیم، این که آمریکا دچار تفرقه‌ تلخ و عمیقی شده است.

در حالی که نرخ رضایتمندی از جو بایدن بسیار پایین است و تورم و اقتصاد، دغدغه مزمن بسیاری از مردم است، جمهوری‌خواهان به امید گرفتن نتایج غافلگیرکننده مهمی در انتخابات این هفته شرکت کردند.

اگر نتایج نظرسنجی‌ها درست بود و اگر حزب حاکم بر کاخ سفید شکست سختی می‌خورد، که از قدیم چنین است، جمهوری‌خواهان به راستی می‌توانستند منتظر شب خوبی باشند.

در مجلس نمایندگان، با جانشینی کوین مکارتی به‌جای نانسی پلوسی در مقام سخنگو و البته با وجود اکثریتی صرفا پنج شش نفره به‌جای اکثریت ۱۰، ۲۰ نفره‌ای مشابه پیش‌بینی کارل راو در آستانه آغاز رقابت‌ها، به نظر می‌رسد اکثریت این مجلس را جمهوری‌خواهان در اختیار خواهند داشت.

جمهوری‌خواهان رویای پس گرفتن کرسی‌های سنا و پیروزی در رقابت‌های فرمانداری در سراسر کشور را در سر پرورانده بودند. برخی افراد بسیار خوش‌بین‌ بر این باور بودند که موج قرمز ممکن است به سواحل ایالت واشینگتن برسد و تیفانی اسمایلی مورد حمایت ترامپ ممکن است سناتور پتی موری، دموکرات کهنه‌کار را از میدان به در کند.

به نظر می‌رسد اکثریت مجلس با جمهوری‌خواهان خواهد بود، اما وضعیت تا روزها مشخص نخواهد شد.

همین حرف را می‌توان درباره سنا نیز گفت. دموکرات‌ها در سنا آماده‌اند اکثریت را با اختلاف کمی حفظ کنند و امیدشان به جورجیا و نوادا است؛ ایالت‌هایی که می‌توانند تکلیف اکثریت را روشن کنند که نتایج رای‌گیری این دو ایالت هم تا اواخر این هفته اعلام عمومی نخواهد شد.

در واقع، روز چهارشنبه خبر رسید در جورجیا هیچ‌کدام از دو نامزد اصلی، یعنی رافائل وارناک، نامزد دموکرات و هرشل واکر، نامزد جمهوری‌خواه موفق نشدند ۵۰ درصد آرا را به دست آورند و این یعنی طبق قوانین این ایالت، دور دوم این انتخابات در روز ۶ دسامبر باید برگزار شود.

سناتور لیندزی گراهام اعتراف کرد جمهوری‌خواهان به کسب نتایجی که انتظار داشتند موفق نشده‌اند.

گراهام با حضور در شبکه ان‌بی‌سی نیوز گفت: «قطعا و مطمئنا موج جمهوری‌خواهی به راه نیفتاد. به نظرم وقتی همه چیز را در سنا بگویند و کارها انجام شود، سهم ما ۵۱ یا ۵۲ [درصد] خواهد بود.»

اگر مجلس علیا در دست دموکرات‌ها بماند، بیشتر آن را مدیون جان فترمن خواهند بود که در پنسیلوانیا بر دکتر مهمت آز پیروز شد و نتیجه رقابت‌ را به نفع حزبش تغییر داد.

او این کار را در حالی کرد که چند ماه پیش از آن سکته کرده بود و این نشان از شجاعت و سرسختی‌اش دارد، در کنار این که دکتر آز، این شخصیت مشهور تلویزیونی، نتوانست جاذبه کافی ایجاد کند.

فترمن در جمع حامیانش پس از اعلام نتایج این رقابت گفت: «شرمنده‌ام کرده‌اید. ما سنگر را حفظ کردیم. هرگز فکرش را نمی‌کردم این شهرستان‌های قرمز را آبی کنیم، اما آنچه را که باید می‌کردیم، انجام دادیم.»

علاوه بر فترمن، پیروز دیگر میدان، فرماندار فلوریدا ران دسانتیس بود که با اختلاف چشمگیر ۲۰ درصدی بر چارلی کریست، نامزد دموکرات پیروز شد. فلوریدا نیز مانند اوهایو در سال‌های اخیر قرمزتر شده است، اما کمتر کسی انتظار داشت پیروزی با چنین اختلافی رقم بخورد.

جمهوری‌خواهان خواهند گفت بهترین شب را داشته‌اند. جی‌دی ونس در اوهایو کرسی سنا را از آن خود کرد، مارکو روبیو دوباره در فلوریدا رای آورد و واکر در مبارزه‌ای پرشور در جورجیا شرکت داشت.

همچنین در جورجیا، فرماندار برایان کمپ به آسانی دموکرات پیشرو، استیسی آبرامز را شکست داد.

اگرچه دسانتیس برنده بود، دونالد ترامپ به چشم بسیاری، از بزرگ‌ترین ناکامان این شب بوده است، اگرچه می‌توان برعکس آن را نیز استدلال کرد.

بعضی نامزدهای تحت حمایت او پیروز شدند، مانند ونس که با کمی اختلاف در اوهایو بر تیم رایان پیروز شد، اما بسیاری از سایر انتخاب‌هایش، ازجمله دکتر آز و دان بولداک، ارتشبد بازنشسته که دروغ‌پراکنی انتخاباتی کرده بود و در نیوهمپشر از مگی حسن شکست خورد، عملکرد ضعیف‌تری داشتند. بسیاری از راهبردپردازان جمهوری‌خواه از هم اکنون تقصیرها را گردن رئیس‌جمهوری پیشین انداخته‌اند.

الکس کاننت، راهبرد‌پرداز جمهوری‌خواه گفت: «واضح است در رقابت‌هایی شکست خوردیم که باید پیروز آن‌ها می‌بودیم و علتش این است که ترامپ نامزدهای پر عیب و نقصی انتخاب کرد. مشکل ترامپ این است که با هر شکست او، مخالفانش قدرتمندتر می‌شوند.»

اما او همچنان شخصیت قدرتمندی در حزب جمهوری‌خواه به‌حساب می‌آید و منتظر فرارسیدن سه‌شنبه است تا خبر «مهمی» را که قول [اعلام آن را] داده، اعلام کند؛ [خبری که] می‌تواند خیز برداشتن دوباره‌اش برای تصاحب کاخ سفید باشد.

او از بیش از ۳۰۰ نامزد در سراسر کشور حمایت کرده بود و امید داشت موج قرمز که بسیاری رخ دادن آن را پیش‌بینی کرده بودند، به نامزدی او از سوی جمهوری‌خواهان در انتخابات سال ۲۰۲۴ کمک کند.

اما در مهمانی‌اش در شب انتخابات در مارالاگو خبری از سخنرانی پیروزی نبود.

رئیس‌جمهوری بایدن با حوصله با گاوین نیوسام فرماندار کالیفرنیا، مرسی کاپتور نماینده مجلس، میکی شریل نماینده مجلس، جاش گاتهایمر نماینده مجلس و گرگ لندزمن نماینده منتخب تلفنی تماس گرفت و تبریک گفت.

در کل این وضعیت چه معنایی دارد؟ اوضاع کمابیش تغییری نکرده است. نتایج برای دموکرات‌ها را می‌توان به چشم پیروزی نگریست چون مثل رقابت‌های میان‌دوره‌ای قبلی پایان وخیم‌تری می‌توانست برایشان رقم بخورد.

احساس تفرقه به آمریکا دست داده است و نتایج امشب نیز موید آن است.

برای جمهوری‌خواهان اوضاع می‌توانست بهتر باشد، اما برای دموکرات‌ها اوضاع می‌توانست خیلی بدتر باشد.

و برای دونالد ترامپ هم، مثل همیشه، اوضاع به روال معمول پیش رفت.