گروهی از هنرمندان مطرح ایرانی و خارجی با اجرایی مشترک در کنسرت «زن‌، زندگی، آزادی»، ضمن اعلام همبستگی با زنان ایران، درباره جنبش آزادی‌خواهانه مردم ایران و آنچه اکنون در این کشور می‌گذرد، روشنگری کردند.

در این کنسرت که عصر چهارشنبه ۱۶ نوامبر (۲۵ آبان) در سالن رویال فستیوال مرکز ساوت بانک سنتر لندن برگزار شد، هنرمندانی چون فرامرز اصلانی، گلنار شهیار، لیان لاهاواس، سکینه تنینا، کلسی لو، دیاسپورا و لافاونده حضور داشتند و برنامه اجرا کردند.

فرامرز اصلانی، خواننده شناخته‌شده ایرانی، پیش از اجرای این برنامه در اینستاگرام، نوشت که «برای رساندن صدای مردم ایران به جهان و پشتیبانی از زنان و مردان جوانی که با حکومت بیدادگر مبارزه می‌کنند» در این کنسرت بین‌المللی شرکت خواهد کرد.

اجرای مشترک موسیقی هنرمندان ایرانی و غیرایرانی در حمایت از خیزش سراسری ایرانیان در حالی برگزار شد که حکومت سرکوب معترضان را تشدید کرده‌ است.

حسام گرشاسبی، روزنامه‌نگار حوزه موسیقی و از مجریان برگزاری این برنامه، به روزنامه گاردین گفت: «وضعیت کنونی ایران بی‌سابقه است. برخلاف اعتراض‌های پیشین، این بار تظاهرات در سراسر کشور برگزار می‌شود و مردم از طیف‌ها و طبقات اجتماعی و گروه‌های سنی مختلف برای دفاع از آزادی زنان و دختران به خیابان آمده‌اند. دختران مدرسه‌ای حجاب از سر برداشته‌ و دانشجویان تفکیک جنسیتی در غذاخوری‌های دانشگاه‌ها را زیر پا گذاشته‌اند.»

گرشاسبی در ادامه مصاحبه‌ خود با گاردین، به اهمیت موسیقی در جنبش اخیر مردم ایران پرداخت و گفت: «موسیقی وحدت‌بخش، نشاط‌‌بخش و شفابخش است. ارزش آن برای بیشتر فرهنگ‌ها حیاتی است اما برای ایرانیان علاوه بر این، مملو از نمادها و معناهای بزرگ است؛ زیرا جمهوری اسلامی موسیقی را برای سال‌های متمادی به‌شدت محدود کرد؛ بنابراین برای ما نواختن موسیقی یا دست گرفتن یک ساز هم می‌تواند معنای مقاومت را تداعی کند.»

گلنار شهیار، آهنگساز، خواننده و نوازنده، هفت سال پیش مجبور شد بین ایران و موسیقی، یکی را انتخاب کند. او که اکنون در وین سکونت دارد، یکی از هنرمندانی است که در کنسرت «زن، زندگی، آزادی» اجرا داشت. شهیار نیز به گاردین گفت که ارتباط محکم خود با ایران را همچنان حفظ کرده است و مضمون بیشتر آثار او اجتماعی، سیاسی یا حقوق زنان است. او شرکت در این کنسرت را راهی برای ابراز خشم خود به حکومتی می‌داند که به هم‌نسلانش آسیب می‌زند. 

سکینه تنینا، نوازنده، حدود ۱۶ سال پیش از زادگاهش، کردستان، تبعید شد و حالا در وین زندگی می‌کند. او نیز در مصاحبه‌‎ خود، از زنان و آزادی دفاع کرد و گفت: «من یک هنرمند سیاسی‌ام؛ این بخشی از هویت من است.»

تنینا در ادامه، به تبعیض‌های حکومتی علیه اقوام ایران پرداخت و افزود: «من یک کُردم؛ بنابراین می‌دانم چقدر سخت است وقتی کسی به شما گوش نمی‌دهد، وقتی کسی نمی‌خواهد صدای شما باشد، وقتی ناامید می‌شوید. ما به‌عنوان زنان تحت تبعیض می‌خواهیم کاری انجام دهیم. این مبارزه ما هم هست.»