جنگجویان «تحریک طالبان پاکستان» شماری از کارکنان یک مرکز ضدتروریسم را در شهر بنو در ایالت خیبرپختونخوا گروگان گرفته‌اند و خواستار عبور امن به افغانستان شده‌اند.
به گزارش خبرگزاری فرانسه، اعضای «تحریک طالبان پاکستان» شماری از زندانیان را آزاد، و مذاکراتی با مقام‌های پاکستانی آغاز کردند.
محمدعلی سیف، سخنگوی حکومت ایالتی خیبرپختونخوا، اواخر روز یکشنبه، ۱۸ دسامبر (۲۷ آذر)، در بیانیه‌ای گفت که شبه‌نظامیان خواستارعبور امن به افغانستان شدند.
یک مقام ارشد پاکستانی که خواست نامش فاش نشود، به خبرگزاری فرانسه گفت: «در طول بازجویی، برخی از آن‌ها اسلحه‌های پلیس را ربودند و سپس کل کارکنان را گروگان گرفتند.»
این مقام گفت که مهاجمان می‌خواهند همه گروگان‌ها را با خود ببرند و در مرز یا داخل أفغانستان، آن‌ها را آزاد کنند.
Read More
This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)
«تحریک طالبان پاکستان» مسئولیت این رویداد را بر عهده گرفت و از مقام‌های پاکستانی خواست که امکان عبور امن آنان را به مناطق مرزی فراهم کنند.
این گروه هشدار داده است که چنانچه این درخواست پذیرفته نشود، مسئولیت رخدادهای آتی بر عهده ارتش پاکستان خواهد بود.
بنو یک منطقه قبیله‌ای در حاشیه وزیرستان شمالی و در مرز افغانستان است. این منطقه مدتی پناگاه امن گروه تحریک طالبان پاکستان بود.
خشونت‌ها در پاکستان افزایش یافته است. طی هفته جاری شبه‌نظامیان به یک قرارگاه پلیس در منطقه لکی مروت در شمال‌غربی این کشور حمله کردند و چهار افسر پلیس را کشتند و چهار تن دیگر را زخمی کردند.
ماه گذشته نیز شبه‌نظامیان در جریان یک حمله، شش پلیس را در ناحیه دادوالا در منطقه لکی مروت کشتند. طالبان پاکستانی مسئولیت این حمله را بر عهده گرفتند.
شهروندان پاکستانی با تفکر جهادی، در دهه ۱۹۹۰ میلادی در کنار طالبان در افغانستان حضور داشتند و «تحریک طالبان پاکستان» در سال ۲۰۰۷ تاسیس شد. بیت‌الله محسود نخستین رهبر این گروه بود، اما او در سال ۲۰۰۹ در یک حمله هوایی ارتش پاکستان کشته شد.
پس از کشته شدن بیت‌الله، حکیم‌الله محسود به قدرت رسید و او هم در سال ۲۰۱۳، در جریان حمله هواپیماهای بی‌سرنشین آمریکا به وزیرستان شمالی کشته شد.
گفته می‌شود که حکیم‌الله محسود با سراج‌الدین حقانی، وزیر داخله (کشور) طالبان و رهبر شبکه حقانی، روابط نزدیک داشته است.
هم‌اکنون نور ولی محسود رهبری تحریک طالبان پاکستان را بر عهده دارد. او اخیرا در تازه‌ترین مصاحبه‌اش با شبکه تلویزیونی سی‌‌ان‌ان آمریکا، گفت که نیروهای این گروه در داخل خاک پاکستان علیه دولت این کشور می‌جنگند و روحیه و سلاح کافی برای جنگیدن دارند و می‌تواند چندین دهه به جنگ ادامه دهند.
او تاکید کرد که به کمک طالبان افغانستان نیاز ندارند.
پیش‌تر، رهبر تحریک طالبان پاکستان گفته بود که نیروهایش به طالبان افغانستان در راستای بیرون کردن نیروهای آمریکایی کمک کرده بودند و در ازای این کمک، از طالبان افغانستان توقع دارند که در جنگ با اسلام‌آباد آنان را تنها نگذارند.
روز دوشنبه، ۲۸ آذر (۱۹ دسامبر)، خبرگزاری باختر که زیر نظر طالبان فعالیت می‌کند، بخش‌هایی از سخنان رهبر تحریک طالبان پاکستان را منتشر کرد.
گزارش این خبرگزاری با تیتر «رهبر تحریک طالبان پاکستان؛ در افغانستان پایگاه نداریم» منتشر شد. در این گزارش آمده است که بر خلاف ادعای اسلام‌آباد، تحریک طالبان پاکستان در افغانستان پایگاه ندارد که از آنجا به نیروهای پاکستانی حمله کند.
این گزارش، پس از گروگان‌گیری در پاکستان و درخواست مهاجمان برای ورود به خاک افغانستان منتشر شد.
حسین احسانی، پژوهشگر ارشد در انیستیتو مطالعات استراتژیک افغانستان، در گفت‌وگو با ایندیپندنت فارسی، به همکاری تحریک طالبان پاکستان با طالبان افغان اشاره می‌کند که اینک هدفشان تغییر کرده است.
او گفت: «به محض پیروزی طالبان در افغانستان، تحریک طالبان پاکستان فرصت را مهیا دید و در مورد اهداف خود در پاکستان تجدیدنظر کرد. از این منظر، ظهور یک حکومت طالبانی در پاکستان یا ایجاد یک کنفدراسیون اسلامی در پاکستان و أفغانستان، در صدر اهداف رهبران این گروه است. به همین دلیل، این نیروها تحرکات خود را آغاز کردند.»
احسانی بر این باور است که تاکتیک‌های «TTP» علیه نیروهای پاکستان، همان تاکتیک‌هایی است که طالبان علیه نیروهای نظامی جمهوریت سابق افغانستان به‌کار می‌گرفتند: «ترورهای هدفمند، مین‌گذاری، حملات شبانه به پاسگاه‌ها، استفاده از اسلحه‌های مجهز به امکان دید در شب، اسلحه‌های بی‌صدا، و استفاده از مکانیسم‌های پیشرفته تبلیغاتی برای ایجاد رعب و وحشت در میان نیروهای پلیس و نظامیان پاکستان.»
به گفته او، تحریک طالبان پاکستان از تجربه‌های طالبان افغانستان برای دستیابی به قدرت در مقابل دولت سابق این کشور، استفاده می‌کند.
طالبان پس از دو دهه جنگ با دولت افغانستان و حامیان بین‌المللی‌اش، از جمله ایالات متحده آمریکا، توانست در ۱۵ اوت ۲۰۲۱ با توسل به گزینه نظامی و فشار حداکثری، قدرت را در دست گیرد.
با سقوط حکومت پیشین افغانستان، بخشی از تجهیزات نظامی بازمانده از نیروهای آمریکایی و ناتو به خارج از این کشور منتقل شده است. بنا به گزارش‌ها، تحریک طالبان پاکستان نیز به این تجهیزات دست یافته است.
در طول نزدیک به یک سال و نیم حکومت طالبان بر افغانستان، بر خلاف توقع مقام‌های پاکستانی، طالبان فشاری به تحریک طالبان پاکستان برای برقراری آتش‌بس دوام‌دار و کاهش خشونت، وارد نکردند.
هرچند طالبان و به‌و‌یژه سراج‌الدین حقانی، وزیر داخله (کشور) این گروه، مذاکراتی را میان تحریک طالبان پاکستان و مقام‌های پاکستانی در شرق افغانستان میزبانی کردند، توافق برای آتش‌بس کوتاه بود و ادامه نیافت.
تحریک طالبان پاکستان روز هفتم آذر آتش‌بس با دولت این کشور را که در ماه ژوئن برسر آن توافق شده بود، لغو کرد و به جنگجویانش دستور داد که حمله‌ها را در سراسر کشور از سر گیرند.
پاکستان، حکومت طالبان افغانستان را متهم می‌کند که برای ادامه آتش‌بس و دست برداشتن از جنگ، فشار لازم را به تحریک طالبان پاکستان وارد نکرده است.
آنتونیو گوترش، دبیرکل سازمان ملل متحد، از طالبان خواسته است که از حمله سازمان‌های «تروریستی» از خاک افغانستان به پاکستان یا به کشورهای همسایه دیگر، جلوگیری کنند. گوترش روز دوشنبه، ۱۹ دسامبر (۲۸ آذر)، گفت که سازمان ملل مشغول گفت‌وگو با مقام‌های طالبان است تا از هر گونه فعالیت تروریستی در افغانستان علیه پاکستان و کشورهای منطقه جلوگیری شود.
گفته می‌شود که با سقوط حکومت پیشین افغانستان، فعالیت گروه‌های تروریستی در این کشور افزایش یافته است.
القاعده، داعش، تحریک اسلامی ازبکستان، جماعت انصارالله، تحریک طالبان تاجیکستان، تحریک طالبان پاکستان، جیش محمد، سپاه صحابه و شماری دیگر از گروه‌های تروریستی، در افغانستان حضور دارند.
بیم آن می‌رود که گروه‌های تروریستی در دوران حکومت طالبان حملات خود را در مرزهای افغانستان با کشورهای همسایه گسترش دهند، و آتش جنگ به این کشورها نیز سرایت کند.
