در دهه گذشته، ترکیبی از خودبزرگ‌بینی، جذابیت، اعتمادبه‌نفس و رسانه‌های اجتماعی بسیاری را به قطب‌ تجارت، ستاره رسانه‌های اجتماعی و گاه چهره سیاسی تبدیل کردند؛ با این حال اگرچه ستاره‌های بسیاری همچنان در رده‌های بالای شهرت باقی مانده‌اند، ۲۰۲۲ را می‌توان سال ورق برگشتن برای بعضی دیگر نامید؛ سالی که رابطه عاشقانه ما با خودشیفته‌ها متزلزل شد.

در سال ۲۰۲۲، بسیاری از آن‌ها با کاهش ثروت، بی‌آبرو‌ شدن یا بدبینی عمومی مواجه شدند. به نظر می‌رسید بسیاری از آن‌ها بیشتر از ظرفیتشان به علاقه و لطف افکارعمومی امید بسته بودند و این همان لحظه‌ای است که ما شروع به برگزیدن شخصیت‌های حوصله‌سربر سال کردیم.

جوانا وایس در نشریه پولیتیکو، با بررسی فهرستی از خودشیفته‌های سال ۲۰۲۲، وضعیت محبوبیت آن‌ها را بررسی کرد؛ افرادی مانند ایلان ماسک، سام بنکمن-فرید، یه (کانیه وست)، الیزابت هولمز، مگان مارکل و دونالد ترامپ. کسانی که به عقیده او «از توجه مردم به عنوان ارز و از خودپسندی‌شان به عنوان سوخت این موتور استفاده کردند».

جان پی. هاردن، استاد علوم سیاسی کالج ریپون، در مقاله‌ سال ۲۰۲۱ خود در فصلنامه مطالعات بین‌المللی (International Studies Quarterly)، نظرسنجی‌های مفصل مورخان ریاست‌جمهوری را مرور کرد و آن‌ها را به تحقیقات روانشناسی پیوند زد و برای روسای‌جمهور ایالات متحده تا اوایل دهه ۲۰۰۰، نوعی شاخص خودشیفتگی تعریف کرد. جیمی کارتر، جورج اچ. دبلیو. بوش و کلوین کولیج در رده‌های پایین جدول او قرار داشتند و لیندون جانسون، ریچارد نیکسون و تئودور روزولت در صدر قرار گرفتند.

نظریه هاردن این بود که منیت و خودپرستی (Ego) می‌تواند تاریخ را هدایت کند. در مناقشات بین‌المللی، یک رئیس‌جمهوری خودشیفته احتمالا نگران است که به او بی‌احترامی شود؛ پس مخالفان را تهدید و به صورت یک‌جانبه عمل می‌کند و مشاوران یا متحدانش را نادیده می‌گیرد.

مگان مارکل یکی از خودشیفته‌هایی است که سال ۲۰۲۲ در کانون توجه بود. داستان شاهزاده هری و مگان ابتدا ساده بود: رهایی از بدبختی زندگی سلطنتی بریتانیا؛ اما بعد، به طور شگفت‌انگیزی به منبع کسب درآمد و جلب توجه تبدیل شد. در سال ۲۰۲۰، آن‌ها یک قرارداد ۱۰۰ میلیون دلاری با نتفلیکس امضا کردند. در سال ۲۰۲۱، مصاحبه‌ای پربیننده با اپرا داشتند و ۲۰ میلیون دلار پیش‌پرداخت هم حاصل کتاب خاطرات شاهزاده هری به نام «اضافی» (Spare) است.

سریال فعلی نتفلیکس آن‌ها با رتبه‌بندی بالا و انفجاری از اظهارنظرهای رسانه‌ای به نمایش درآمد. اما به نظر می‌رسد همه این داستان‌های پر آب چشم از مصائب زندگی شاهدخت دایانا، مادر شاهزاده هری، در کنار روایت آزردگی‌های هری و مگان با چاشنی تصاویری مکش‌مرگ‌ما از حضور این زوج در مراسم سلطنتی مختلف، تنها مقدمه‌ای برای یک نمایش است.

تلاش‌های مداوم یک خودشیفته برای دیده و تحسین شدن می‌تواند بسیار خطرناک‌تر شود. به عنوان بدترین نمونه، کانیه وست را به خاطر بیاورید که نیاز همیشگی‌ او به توجه از خودنمایی و اظهارات جنجالی در مراسم‌ اهدای جوایز به پوشیدن تی‌شرت‌های «زندگی سفیدها مهم است» و اظهارنظرهای یهودستیزانه در رسانه‌های اجتماعی و برنامه‌های تلویزیونی رسید و در این میان، قرارداد سودآورش با آدیداس و علاقه مردم را از دست داد.

ایلان ماسک نیز اخیرا عنوان ثروتمندترین مرد جهان را از دست داد و اظهارنظرهای جنجالی او در توییتر موقعیت شغلی‌اش به عنوان مدیرعامل اسپیس‌اکس و تسلا را نزد سهامداران زیر سوال برد. ماسک از زمانی که کنترل توییتر را در دست گرفت، کارکنان آن را اخراج کرد و جنگ و دعوای بیهوده‌ای به راه انداخت که به  کسب‌وکارش آسیب زد. توییتر در حال از دست دادن کاربرانش است و ارزش سهام تسلا هم در دسامبر نزدیک به ۳۰ درصد کاهش یافت.

دونالد ترامپ، چهل‌وپنجمین رئیس‌جمهوری آمریکا، هم دیگر شکست‌ناپذیر به نظر نمی‌رسد و شاید متحدانش بالاخره دلیلی برای نادیده گرفتن او پیدا ‌کنند. برای ترامپ هیچ‌چیز بدتر از نادیده گرفته شدن نیست. در ماه دسامبر، او در سوشیال تروت (رسانه اجتماعی او که به عنوان جایگزین توییتر راه انداخت) گفت که یک «خبر بزرگ» در راه است و در حالی که هواداران سیاسی او منتظر یک چرخش بزرگ انتخاباتی به نفع جمهوری‌خواهان بودند، معلوم شد این خبر بزرگ خطی از ان‌اف‌تی (NFT) با نام تجاری ترامپ است؛ چیزی که حتی متحدانش را هم ناامید کرد.

نشانه‌هایی وجود دارد که آشکار می‌کند صبر مردم در حال سر آمدن و موج‌های بلند محبوبیت بی‌دلیل در حال فروکش کردن‌اند. ماسک قبل از کریسمس، از کاربران توییتر پرسید آیا باید از سمت مدیرعاملی توییتر کنار برود و ۵۷.۵ درصد پاسخ مثبت دادند. مردم می‌خواهند لحظات آرامی داشته باشند؛ دست‌کم تا زمانی که خودشیفته جذاب بعدی پا به میدان بگذارد!