با اینکه دولت روسیه در این یک سال و پنج ماهی که از سلطه طالبان بر افغانستان می‌گذرد، هرازگاه درباره فعالیت سازمان‌های تروریستی به‌خصوص آن‌هایی که به کشورهای آسیای میانه چشم طمع دوخته‌اند، اظهار نگرانی کرده و طالبان را به مبارزه با این سازمان‌ها فرا خوانده است، همچنان به عنوان جدی‌ترین حامی رژیم طالبان شناخته می‌شود.
مسکو می‌کوشد با حمایت از به رسمیت شناخته شدن طالبان، نفوذ خود بر این گروه را همچنان حفظ کند و با آنکه چند ماه قبل حمله تروریستی به سفارتخانه خود در کابل زیر سایه امنیتی طالبان را شاهد بود، باز هم طالبان را دولت قانونی افغانستان می‌داند. سفارت افغانستان در مسکو هم از نخستین سفارتخانه‌هایی بود که به دیپلمات‌های طالبان تحویل شد.
ضمیر کابلوف، نماینده ویژه دولت روسیه در امور افغانستان، اینک برای گسترش روابط مسکو و کابل تلاش‌های تازه‌ای را آغاز کرده است. او در تازه‌ترین مصاحبه خود با روزنامه هندو، چاپ هندوستان، گفت که طالبان در مبارزه با سازمان‌های تروریستی در داخل افغانستان بسیار جدی‌اند.
Read More
This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)
او اضافه کرد: «واقعیت عینی این است که طالبان تقریبا تمام قلمرو افغانستان را در کنترل دارند. دولت موقت تشکیل شده و در حال فعالیت است. نیروهای اپوزیسیون جایگزین توان رقابت با طالبان را ندارند. گروه‌های تروریستی (مانند داعش، جنبش اسلامی ترکستان شرقی، جنبش اسلامی ازبکستان، جماعت انصارالله و غیره) همچنان در شمال، شرق و سایر نقاط این کشور فعال‌اند. اما ما می‌دانیم که طالبان به صورت جدی با این گروه‌ها در حال مبارزه‌اند و می‌خواهند جلو فعالیت‌های آنان را بگیرند. ما رسما از تلاش‌های طالبان قدردانی می‌کنیم. هرچند باور داریم که این تلاش‌ها کافی نیستند.»
کابلوف تلویحا خواهان به رسمیت شناخته شدن گروه طالبان به عنوان یک دولت مستقل در افغانستان نزد جامعه جهانی شد. او مدعی شد: «طالبان همین حالا هم در حال به رسمیت شناخته‌شدن‌اند. آن‌ها به مهم‌ترین نشست‌های چندجانبه و کنفرانس‌های بین‌المللی دعوت می‌شوند. در نشست فرمت مسکو حضور داشتند. در نشست بین‌المللی تاشکند در ژوییه امسال شرکت کردند و در نشست کشورهای همسایه افغانستان نیز حضور داشتند. از سوی دیگر ما باور داریم که حضور نصیر احمد فایق به عنوان نماینده دولت افغانستان در سازمان ملل متحد مناسب نیست و او باید کنار برود. زیرا نه دیگر نماینده منافع دولت جدید است و نه هم برای منافع مردم کاری می‌کند.»
کابلوف اضافه کرد که از نظر او، سازمان ملل متحد هم دیگر طالبان را به عنوان یک گروه تروریستی نمی‌شناسد زیرا تحریم‌های شورای امنیت سازمان ملل علیه افراد مشخص که در میان طالبان حضور دارند، اعمال می‌شود نه خود سازمانی به نام طالبان.
به گفته ضمیر کابلوف، طالبان اگر چند شرط جامعه جهانی از جمله تکمیل روند آشتی بین‌الافغانی، تشکیل ساختارهای قدرت واقعا فراگیر که منعکس‌کننده منافع همه اقوام کلیدی باشد، جذب نیروهای سیاسی به این کشور، تلاش موثر برای ریشه‌کنی تهدید‌های تروریستی و مواد مخدر و رعایت اصول اولیه حقوق بشر را براورده کنند، به‌سرعت به رسمیت شناخته خواهند شد.
با این حال کابلوف از گسترش دوباره نفوذ آمریکا در افغانستان نگران است و آن را به ضرر کشورهای همسایه افغانستان و حتی منطقه می‌داند. او می‌گوید: «آمریکا در حال تلاش برای تحکیم نفوذ خود در افغانستان است و روابط گسترده‌ای را با طالبان آغاز کرده است. آنان در تلاش‌اند در کشورهای همسایه افغانستان پایگاه نظامی ایجاد کنند تا از آن طریق، بر طالبان اشراف کامل داشته باشند.»
کابلوف پیشنهاد کرد که آمریکا می‌تواند در راستای این تلاش‌ها، پول‌های بلوکه‌شده طالبان را آزاد کند تا این گروه با استفاده از این پول برای مبارزه با سازمان‌های تروریستی بیشتر تلاش کند.
نماینده ویژه دولت روسیه در امور افغانستان نقش هند در بهتر شدن اوضاع سیاسی افغانستان را هم موثر دانست و گفت که دولت هند با استفاده همین ظرفیت‌ها و در صورت چراغ سبز طالبان، می‌تواند برای ایجاد یک دولت فراگیر در افغانستان تلاش کند. به گفته او، روسیه و هندوستان می‌توانند در تامین ثبات داخلی افغانستان نقش گسترده‌ای داشته باشند.
روسیه از متحدان جدید گروه طالبان در چند سال اخیر به شمار می‌رود. ضمیر کابلوف از زمانی که سفیر روسیه در افغانستان بود، کانال ارتباطی گسترده‌ای با طالبان ایجاد کرد. این ارتباطات باعث شد روس‌ها چند کنفرانس مهم با موضوع افغانستان را میزبانی کنند؛ ولی پس از آنکه طالبان در افغانستان به قدرت رسیدند، رویکرد ملاطفت‌آمیز آنان با سازمان‌های تروریستی مستقر در افغانستان روس‌ها را نگران کرد؛ به خصوص پس از آنکه سازمان‌های جهادی مانند حزب حرکت اسلامی ازبیکستان، انصارالله مجاهدین تاجیکستان و جنبش ترکستان، فعالیت علیه ازبیکستان و تاجیکستان را آغاز کردند، روس‌ها تا حدی ناامید شدند. با این حال مسکو به دلیل هراس از نفوذ روبه‌گسترش آمریکا در افغانستان، نمی‌خواهد قافیه را به‌سادگی ببازد و به همین دلیل با حمایت بی‌چون‌وچرا از طالبان، خود را همچنان نزدیک به طالبان نگه داشته است.
