محققان سازمان ملل متحد به این نتیجه رسیدهاند که هزاران سد بزرگ در جهان رسوب کردهاند و مسدود شدهاند و در معرض خطر از دست دادن بیش از یکچهارم ظرفیت ذخیرهسازی خود تا سال ۲۰۵۰ قرار دارند. محققان درباره تهدید کمبود آب هشدار دادند.
یک مطالعه جدید از موسسه آب، محیطزیست و بهداشت دانشگاه سازمان ملل متحد گزارش میدهد که تا اواسط این قرن، سدها و مخازن آب حدود ۱.۶۵ تریلیون مترمکعب ظرفیت ذخیره آب را از دست خواهند داد. این رقم نزدیک به مجموع مصرف سالانه آب در هند، چین، اندونزی، فرانسه و کانادا است. محققان میگویند این موضوع مهم است، چرا که این سدهای بزرگ، منبع کلیدی تولید برق، کنترل سیل، آبیاری و تامین آب آشامیدنی در سراسر جهاناند.
Read More
This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)
ولادیمیر اسمختین، نویسنده و مدیر این مطالعه، به خبرگزاری فرانسه گفت: «ذخایر آب جهانی هماکنون در حال کاهش است و این امر باید بهطور جدی در نظر گرفته شود.» محققان نزدیک به ۵۰ هزار سد بزرگ در ۱۵۰ کشور را مطالعه کردند. آنها کشف کردند که این سدهای حیاتی در حال حاضر حدود ۱۶ درصد ظرفیت ذخیره آب خود را از دست دادهاند. این محققان تخمین میزنند با ادامه این روند تا اواسط این قرن، ظرفیت ذخیره آب این سدها حتی ممکن است ۲۶ درصد کاهش پیدا کند.
جریان رودخانهها بهطور طبیعی رسوب را با خود پایین آورده است و این رسوب به تالابها و سواحل میرسد، اما سدها این جریان را مختل میکنند و با گذشت زمان، این رسوبها بهتدریج فضای موجود را برای ذخیره آب کاهش میدهند. اسمختین گفت: «این امر پایداری منابع آب را در آینده برای بسیاری به خطر میاندازد و همچنین امنیت آبیاری و تولید برق را نیز در معرض خطر قرار میدهد.
به گزارش روزنامه گاردین، تجمع رسوب میتواند باعث جاری شدن سیل شود و تاثیر منفی بر زیستگاههای حیات وحش و جمعیتهای ساکن حاشیه ساحل داشته باشد. رسوب فقط بخشی از یک مشکل بزرگتر است. دهها هزار سد بزرگ تا سال ۲۰۵۰ به آخر طول عمر خود نزدیک میشوند، یا از طول عمرشان گذشته است. بیش از ۶۰ هزار سد بزرگ در جهان - که بین سالهای ۱۹۳۰ تا ۱۹۷۰ ساخته شدهاند– میبایست ۵۰ تا ۱۰۰ سال فعالیت میکردند. با طولانی شدن عمر آنها، خطر شکستن این سدها بالا میرود و بیش از نیمی از جمعیت جهان که در نزدیکی این سدها زندگی میکنند، تحت تاثیر قرار میگیرند.
گرم شدن کره زمین و ترکیب این مشکل با مشکلات موجود، خطر کمبود آب را افزایش میدهد. ولادیمیر اسمختین میگوید: «تغییرات آب و هوایی، بحرانهایی مانند سیل و خشکسالی را افزایش خواهد داد.»