از ۳۳۰ فروند هواپیمای مسافربری در ایران، تنها ۷۵ فروند در خط پرواز فعالاند و ۲۵۵ فروند زمینگیر شده و حکم آهنپاره پیدا کردهاند.
این آمار را روزنامه شرق در شماره پنجشنبه ۲۹ دی خود اعلام و ادعای مقامهای دولت ابراهیم رئیسی مبنی بر فعالیت ۱۷۵ فروند هواپیما در شرکتهای هوپیمایی را رد کرد.
بر اساس آخرین آماری که مسئولان سازمان هواپیمای کشوری منتشر کردهاند، از مجموع ۳۳۰ فروند هواپیمای مسافربری در ایران، ۱۵۵ هواپیما به دلیل فرسودگی و نبود قطعات از رده خارج شدهاند و تنها ۱۷۵ فروند در خط پرواز قرار دارند.
گزارشها همچنین حکایت از آن دارد که ۵۰ فروند هواپیما را هم خود شرکتهای هواپیمایی زمینگیر کردهاند تا از این طریق، با ایجاد فشار و بهنوعی اعتصاب پنهان بتوانند دولتیها را به افزایش قیمت بلیت هواپیما راضی کنند.
در حال حاضر در ایران ۲۰ شرکت هواپیمایی با حدود ۱۱۵ فروند هواپیمای فعال وجود دارند که به گزارش این روزنامه تنها ۷۵ فروند آنها در خط پرواز قرار دارند. تاثیر این وضعیت در حملونقل هوایی ایران مشهود است و امکان تهیه بلیت هواپیما را برای آن دسته از کسانی که توانایی مالی دارند، سختتر از گذشته کرده است.
Read More
This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)
گویا مقامهای دولتی برای حلوفصل این مسئله به فکر ساخت و تولید هواپیمای مسافربری با همکاری روسیه افتادهاند؛ تجربهای که پیشتر در ساخت هواپیمای مسافربری ایران۱۴۰ شکست خورده بود. این هواپیمای مسافربری پرحاشیه در پی سانحه سال ۱۳۹۳ در مسیر تهران- طبس از ناوگان هوایی ایران کنار گذاشته شد و به این ترتیب پروژهای که طی دو دهه ۲۰۰ میلیون دلار برای آن صرف شده بود، متوقف شد.
صنعت حملونقل هوایی در ایران به دلیل فساد، تحریم و ناکارامدیها به صنعتی فرسوده و ناامن و ورشکسته تبدیل شده است. گرانی سرسامآور مسافرت هوایی در ایران در سالهای اخیر نیز مزید بر علت شده و فعالیت ۲۰ شرکت هوایی را بهشدت کاهش داده است.
مسافرت هوایی در ایران به علت فرسوده بودن هواپیماها و برخی دیگر از مخاطرات نظامی و امنیتی ریسک فراوانی دارد و بسیاری حاضر نیستند از آن استفاده کنند. از طرفی، سازمان هواپیمایی کشوری هم بهتازگی با هدف «بالا بردن سطح علمی و عملیاتی نیروهای درگیر در حوزه بحران و حوادث غیر مترقبه» تفاهمنامه همکاری با وزارت دفاع امضا کرده است.
به نظر میرسد امضای این تفاهمنامه با افزایش بحران فرسودگی زیرساختهای حملونقل هوایی در ایران و افزایش ضریب احتمال وقوع سوانح هوایی در آینده بیارتباط نباشد.