برای مقابله با بیماری‌های ریه مقاوم به دارو، «داروی زنده» ساخته شده است.
این پیشرفت راهبردی جدید برای مبارزه با عامل اصلی مرگ و میر در بیمارستان‌ها ارائه می‌دهد.
این دارو در آزمایش‌هایی که روی موش‌های مبتلا به ذات‌الریه انجام شد، نتیجه‌بخش بود.
به گفته سازمان بهداشت جهانی، حشرات مقاوم به آنتی‌بیوتیک یکی از بزرگ‌ترین تهدیدهای پیش روی بشر به شمار می‌روند.
این درمان شامل استفاده از نسخه اصلاح‌شده باکتری مایکوپلاسما پنومونیه است.
این درمان توان باکتری در بیماری‌زایی را از بین می‌برد و با تغییر کاربری که در آن ایجاد شده، به جای تولید بیماری به آن حمله می‌کند.
این باکتری اصلاح‌شده در ترکیب با مقادیر اندک آنتی‌بیوتیک استفاده می‌شود، درغیراین‌صورت، به تنهایی نتیجه نمی‌دهد.
این درمان میزان بقا را در جوندگان آزمایشگاهی دو برابر کرد. تک دوز قوی آن هیچ علائمی از سمی بودن نشان نداد.
با اتمام دوره درمان، سیستم ایمنی ذاتی، باکتری‌های اصلاح‌شده را ظرف یک دوره چهارروزه پاکسازی کرد.
نویسنده ارشد این مطالعه، دکتر ماریا لوچ از دانشگاه بین‌المللی کاتالونیا، گفت: «ما یک دژکوب ساخته‌ایم که باکتری‌های مقاوم به آنتی‌بیوتیک را به دام می‌اندازد.»
«این درمان با ایجاد منافذی در دیواره سلولی آن‌ها نقاط ورودی مهمی برای آنتی‌بیوتیک‌ها فراهم می‌کند تا حمله کنند و عفونت‌ها در منبع را از بین ببرند.»
«به باور ما، این راهبرد نوین امیدوارکننده‌ای برای رسیدگی به‌دلیل اصلی مرگ و میر در بیمارستان‌ها است.»
درمان بیماری پی.آئروژینوزا (P.aeruginosa) دشوار است چون باکتری در جوامع محل تشکیل بیوفیلم‌ها [زیست لایه] زندگی می‌کند.
Read More
This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)
بیوفیلم‌ها خود را به سطوح مختلف بدن می‌چسبانند و ساختارهای نفوذناپذیری ایجاد می‌کنند که از دسترس آنتی‌بیوتیک‌ها می‌گریزد.
آن‌ها روی سطح لوله‌های درون‌نایی رشد می‌کنند که بیماران بدحال نیازمند به تهویه مکانیکی برای تنفس از آن استفاده می‌کنند.
این امر موجب ذات‌الریه مرتبط با تهویه – وی‌ای‌پی (VAP)- می‌شود که از هر چهار بیمار یک نفر را که نیاز به لوله‌گذاری دارد، تحت تاثیر قرار می‌دهد.
این اتفاق برای بیمارانی که به‌دلیل کووید-۱۹ شدید لوله‌گذاری شدند، ۵۰ درصد بیشتر است.
وی‌ای‌پی مدت زمان بستری در بخش مراقبت‌های ویژه را تا ۱۳ روز افزایش می‌دهد و از هر ۸ بیمار یک نفر را از بین می‌برد.
این گروه اسپانیایی با تجهیز [باکتری] ام.پنومونیه (M.pneumoniae) به توانایی تولید ملکول‌های مختلف از جمله پیوسین، آن را برای حل کردن بیوفیلم‌ها مهندسی کردند.
آن‌ها سمومی‌اند که باکتری‌ها آن‌ها را برای کشتن یا مهار رشد سویه‌های باکتریایی سودوموناس به‌طورطبیعی تولید می‌کنند.
آن‌ها برای آزمون اثربخشی آن، بیوفیلم‌های پی.آئروژینوزا را از لوله‌های درون‌نایی بیماران بخش مراقبت‌های ویژه جمع‌آوری کردند و دریافتند که این درمان به دیواره نفوذ کرده و بیوفیلم‌ها را به‌خوبی حل می‌کند.
این پژوهشگران قصد دارند پیش از آزمایش بالینی آزمایش‌های بیشتری انجام دهند.
انتظار می‌رود این درمان با استفاده از یک نبولایزر [ریزپاش] انجام شود، دستگاهی که داروی مایع را به غبار تبدیل می‌کند و سپس از راه یک قطعه دهانی یا ماسک استنشاق می‌شود.
این کار مسیر ایجاد سویه‌های جدید باکتری برای مقابله با انواع دیگر بیماری‌های تنفسی مثل سرطان ریه یا آسم را باز می‌کند.
پروفسور لوئیس سرانو، نویسنده همکار این مطالعه، گفت: «این باکتری را با انواع مختلفی از محموله‌ها [پروتئین] – چه سیتوکین‌ها، چه نانوبادی‌ها یا دفنسین‌ها می‌توان تغییر داد.»
«هدف تنوع بخشیدن به زرادخانه باکتری اصلاح‌شده و کشف توانایی کامل آن در درمان انواع بیماری‌های پیچیده است.»
پژوهشگران از تخصص خود در زیست‌شناسی مصنوعی نیز برای طراحی پروتئین‌های جدید که ام.پنومونیه آن‌ها را تحویل می‌گیرد، استفاده می‌کنند.
آن‌ها با استفاده از این پروتئین‌ها التهاب ناشی از بیماری‌های پی.آئروژینوزا را هدف قرار می‌دهند.
هرچند التهاب واکنش طبیعی بدن درمقابل عفونت است، التهاب بیش از حد یا طولانی به بافت ریه آسیب می‌رساند.
سیستم ایمنی واکنش التهابی را تنظیم می‌کند و پروتئین‌های واسطه‌ای مانند سیتوکین‌ها را آزاد می‌کند.
یکی از انواع سیتوکین -آی‌ال-۱۰- خواص ضدالتهابی شناخته‌شده‌ای دارد که بیش‌ازپیش برای درمان به آن روی آورده‌اند.
دکتر آریادنا مونته‌رو بلای، نویسنده همکار این مطالعه گفت: «درمان‌شناسی زیستی [بایوتراپیوتیک] زنده، مانند ام.پنومونیه برای کمک به غلبه بر محدودیت‌های رایج سیتوکین‌ها و کشف ظرفیت عظیم آن‌ها در درمان انواع بیماری‌های انسانی ابزاری ایده‌آل فراهم می‌کند.»
«مهندسی سیتوکین‌ها به مثابه ملکول‌های درمانی برای مقابله با التهاب کار مهمی بود. سایر بیماری‌های ریوی مانند آسم یا فیبروز ریوی نیز از این رویکرد بهره‌مند می‌شوند.»
این مطالعه در نشریه نیچر بیوتکنولوژی (Nature Biotechnology) منتشر شد.
SWNS
