روز شنبه اول بهمن ۱۴۰۱، دفتر حزب موج تحول به رهبری فوزیه کوفی با انتشار بیانیهای گفت مسئولان شهر بیلبائو در اسپانیا، جایزه نماد شجاعت را به جنبش زنان معترض افغانستان اهدا کرد.
در این بیانیه آمده است: «شهر بیلبائو در اسپانیا جایزهای را برای قدردانی از شجاعت جنبش زنان افغانستان در نظر گرفته بود. در مراسمی که به این مناسبت در این شهر با حضور وزیر ایالتی و صدها تن دایر شد، فوزیه کوفی از مبارزات زنان افغانستان برای اعاده حقوق انسانیشان یادآوری کرد و خاطر نشان کردند که این مبارزه تا زمان ایجاد یک نظام مردمی و احترام به حقوق زنان ادامه خواهد داشت.»
در این بیانیه، به نقل از فوزیه کوفی آمده است: «من با افتخار این جایزه را به مرسل نبیزاده، تمنا پریانی، ظریفه یعقوبی و تمام زنانی که در طی سالهای اخیر مبارزه کردهاند و میکنند، هدیه میکنم.»
فوزیه کوفی تصریح کرد که فاجعه در افغانستان، فراتر از نقض حقوق زنان است. او گفت: «کشتن انسانهای بیدفاع، بازداشتهای فراقانونی، کوچ اجباری و فقر و نبود نظام بر مبنای خواست مردم به فجایع حقوق بشری در افغانستان افزوده است.»
Read More
This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)
با سلطه طالبان بر افغانستان در ۱۵ اوت ۲۰۲۱، اعتراضهای زنان افغانستان در شهرهای مختلف این کشور به نقض گسترده حقوق بشر، ممنوعیت حق کار و تحصیل و کشتار نظامیان پیشین آغاز شد. این اعتراضها در ماههای نخست در شهرهای مختلف برگزار شد، اما با سرکوب خشونتبار از طرف طالبان، اعتراضها تنها به کابل، مزارشریف و هرات محدود شد. طالبان شماری از رهبران اعتراضها را بازداشت و شکنجه کردند و از آنها اعتراف اجباری و تعهد گرفتند که دیگر علیه این گروه اعتراض نکنند.
با وجود واکنشهای گسترده بینالمللی به بازداشت و شکنجه زنان معترض در افغانستان، طالبان بیتوجه به این واکنشها هشدار دادند که اقدامی که بدون اجازه و موافقت این گروه انجام شود، سرکوب خواهد شد.
در آخرین مورد که رهبران طالبان فرمان منع تحصیل و اشتغال زنان را در اوایل دیماه صادر کردند، صدها تن از زنان دانشجو در هرات، کابل و ننگرهار اعتراض کردند. افراد طالبان شماری از معترضان را بازداشت و شکنجه کردند و به دانشجویان در سراسر افغانستان هشدار دادند هر اقدامی که برخلاف نظر و عقیده این گروه انجام شود، به اخراج دائمی آنها از دانشگاهها منجر خواهد شد.
طالبان طی ۱۷ ماه حاکمیت بر افغانستان، چندین فرمان علیه کار و زندگی زنان صادر کردند که باعث منع حضور زنان در همه عرصههای اجتماعی، سیاسی، اقتصادی و فرهنگی در افغانستان شد. تلاشهای سازمان ملل متحد و شماری از کشورهای فعال در امور افغانستان در زمینه لغو فرمانهای محدودکننده علیه زنان، تاکنون نتیجهای در پی نداشته است.