لی‌لی پورزند، روزنامه‌نگار و فرزند مهرانگیز کار و سیامک پورزند، در یادداشتی که برای نشریه «تورنتو استار» نوشته است، از تبدیل شدن کانادا به خانه امن قاتلان نظام جمهوری اسلامی انتقاد کرد. او به حضور افرادی مانند مرتضی طلایی، فرمانده پیشین نیروی انتظامی تهران در شهر تورنتو کانادا اشاره کرد و حضور طلایی را حاصل ناآگاهی دولت کانادا دانست که باعث ناامیدی و وحشت در میان ایرانیان ساکن این کشور شده است. لی‌لی پورزند در این یادداشت نوشت: «وقتی فهمیدم که این عکس طلایی روی تردمیل تنها در فاصله‌ پنج دقیقه‌ای از خانه‌ام گرفته شده، خشم، نومیدی، درماندگی و ناامنی، وجودم را به آتش کشید. حس کردم که هویتم به‌عنوان زنی پناهنده که از میهنش برای یافتن امنیت به کانادا فرار کرده، دزدیده شده است.»

او در ادامه به خاطرات پدرش، سیامک پورزند، اشاره می‌کند و از قول او نقل می‌کند: «هر بار که آن سردار معروف (سردار طلایی) در بازداشتگاه مخفی ظاهر می‌شد، دور جدیدی از بازجویی‌ها و شکنجه‌های وحشتناک آغاز می‌شد.»

لی‌لی پورزند به یکی از خاطره‌های بازجویی طلایی از پدرش اشاره می‌کند و می‌گوید که نگهبانان او را با زور به حمام بردند و بدنش را با کرم موبر پوشاندند. ۱۰ دقیقه بعد، به‌جای اینکه به او اجازه دهند کرم را بشوید، او را مجبور کردند که لباس‌های کثیف و خون‌آلودش را در حالی که بدنش هنوز پر از مواد شیمیایی بود بپوشد. لی‌لی پورزند از پدرش نقل می‌کند که نگهبانان به سیامک پورزند می‌گویند وقت شستن نیست، چون سردار تازه آمده است و می‌خواهد با او ملاقات کند. در حالی که بدن او دچار سوزش شده بود و برای شستن مواد شیمیایی از طلایی درخواست آب می‌کرد، بر سر او فریاد زد و گفت اگر اعتراف کند که جاسوس است اجازه می‌دهند دوباره زیر دوش برود.

سیامک پورزند روزنامه‌نگار و فعال فرهنگی بود که سابقه چندین‌بار بازداشت از سال‌ ۱۳۷۹ تا ۱۳۸۲ را داشت و گزارش‌هایی از شکنجه او منتشر شده بود. او در طول دوران بازداشت اجازه ملاقات با نزدیکانش را نداشت. سیامک پورزند پس از بارها بازداشت و حبس خانگی به‌دلیل آنچه «تنهایی مطلق» نامید، در اردیبهشت ۱۳۹۰ با پریدن از پنجره اتاقش به زندگی خود پایان داد.

لی‌لی پورزند در ادامه این یادداشت اشاره کرد که بسیاری از ایرانیان کانادا، ازجمله خود او، از سال ۲۰۰۹ تلاش کرده‌اند تا دولت کانادا و احزاب این کشور را آگاه کنند که کانادا به خانه امن قاتلان جمهوری اسلامی تبدیل شده است.

او در ادامه با اشاره به خیزش سراسری «زن زندگی آزادی» می‌گوید: « از زمان انقلاب زن، زندگی، آزادی، بارها از من پرسیده شد که چقدر در تورنتو احساس امنیت می‌کنم. به‌طور مشابه، رسانه‌های جریان اصلی مانند سی‌بی‌اس برای مصاحبه با من تماس گرفتند و به‌دنبال پاسخ همان سوال بودند. راستش از وقتی طلایی در همسایگی من ظاهر شده، نمی‌دانم چگونه به این سوال پاسخ دهم. مطمئن نیستم وقتی مردی که پدرم را شکنجه کرد در همان محله خانواده من زندگی می‌کرد، چقدر احساس امنیت می‌کنم.»

ملانی جولی، وزیر امور خارجه کانادا، در آستانه روز جهانی حقوق بشر اعلام کرد که این کشور در حال اعمال تدابیری علیه کسانی است که در نقض فاحش و سازمان‌یافته حقوق بشر در روسیه، ایران و میانمار شریک‌اند. پورزند با اشاره به این موضوع اعلام کرد که این اقدام‌ها کافی نیست و دولت کانادا باید اقدام‌های بیشتری در این راستا انجام دهد.

او ارائه مجوز ورود طلایی به کانادا را نشانی از تبدیل شدن این کشور به خانه امن قاتلان جمهوری اسلامی می‌داند و اعلام کرد که کانادا در حال حاضر به مقصدی برای پول‌شویی کثیف نمایندگان نظام جمهوری اسلامی تبدیل شده است. این خبرنگار و فعال حقوق بشر از دولت کانادا خواست که فورا اقدام‌های سخت‌گیرانه‌ای برای شناسایی و حذف همه افراد مرتبط با جمهوری اسلامی، همه کسانی که حقوق بشر را در ایران نقض کرده‌اند و همه کسانی که در پول‌شویی برای رژیم دست دارند، انجام دهد. او همچنین گفت که تحقق این خواسته به تمرکز، پشتکار و اقدام جسورانه دولت نیاز دارد.