روزنامه بیلد، نشریه معتبر و پرتیراژ چاپ برلین، در یکی از تازه‌ترین شماره‌هایش، با شاهزاده رضا پهلوی گفت‌وگو کرده است. شاهزاده رضا پهلوی در این مصاحبه، آنچه در خیابان‌های ایران می‌گذرد را «انقلاب» خواند و گفت: «گویی مملکت در آتش است. این قیام پنج ماه طول کشیده است. اعتراض‌های سراسری در ایران حرکتی مداوم است، البته ما باید آن را به سطح بعدی ببریم. به همین دلیل است که اکنون پس از ۴۳ سال، بسیار حیاتی است که دولت‌های غربی دنبال گفت‌وگو با مخالفان رژیم ایران باشند. این یک سیگنال بسیار قوی خواهد بود که نه تنها به رژیم بلکه برای مردم ایران ارسال می‌شود.»

او در پاسخ به این سوال که آیا رژیم مذهبی حاکم بر ایران به لرزه درآمده است، توضیح داد: «جمهوری اسلامی بسیار تحت فشار و تحریم‌ها علیه آن‌ در حال تشدید است. با این حال، مهم است که سیاست حمایت حداکثری [از معترضان] با سیاست فشار حداکثری همراه باشد. فشار خارجی در قالب تحریم‌های اقتصادی می‌تواند رژیم را تضعیف کند اما ممکن است برای به زانو درآوردنش کافی نباشد.»

شاهزاده رضا پهلوی در بخش دیگری از این گفت‌وگو، درباره ائتلاف جدید شناخته‌شده‌ترین منتقدان جمهوری اسلامی گفت: «من همیشه برای ایران داوطلب بوده‌ام. رسالت من در زندگی این است که روزی را ببینم که ایرانیان بتوانند رای دهند و نظام آینده خود را آزادانه انتخاب کنند. تمرکز ما در حال حاضر ایجاد اتحادی گسترده‌تر از نیروهای سکولار دموکراتیک است.»

او در ادامه افزود: «اگر قرار باشد بین جمهوری سکولار و سلطنت موروثی انتخاب کنم، مسلما جمهوری را برمی‌گزینم. اما شاید بتوانیم از یک تغییر بهره‌مند شویم و حتی برای ایجاد موقعیتی کاملا جدید نوآوری کنیم. ما فرصتی عالی برای این کار داریم.»

شاهزاده رضا پهلوی درباره عملکرد اروپایی‌ها در حمایت از مردم ایران گفت: «اعمال تحریم‌های بیشتر علیه سپاه پاسداران باید هدفمند انجام شود. رژیم هرچه بیشتر تحت فشار قرار بگیرد، بیشتر متوجه می‌شود که عمرش به پایان رسیده است. در حال حاضر، در داخل رژیم، انگیزه‌ها برای روی‌گردانی از همراهی با حکومت و پیوستن به مردم در حال افزایش است اما لازم است کشورهای خارجی تحریم‌های بیشتری اعمال کنند. آیا تظاهر به رعایت حقوق بشر و از سوی دیگر معامله با رژیمی که حقوق مردمش را زیر پا می‌گذارد، استانداردی دوگانه یا ریاکاری نیست؟»

شاهزاده رضا پهلوی در ادامه گفت‌وگو با روزنامه بیلد، از پدرش هم یاد کرد و افزود: «او واقعا انسانی با ذهن باز بود و مسائل چالش‌برانگیز را می‌پذیرفت. برای پیشبرد یک ایده به نظرهای مخالف گوش می‌داد. او می‌خواست ببیند آیا مسیرش درست است یا خیر؛ این چیزی است که مرا تحت تاثیر قرار می‌داد. پدرم به آبادانی کشورش و بالا بردن سطح رفاه و آموزش مردم پایبند بود. طبیعی است که اگر به آموزش جمعیت و توسعه ادامه دهید، دیر یا زود جمعیت خواستار مشارکت بیشتر خواهند بود. بزرگ‌ترین انتقاد به دولت پدرم این بود که آزادی سیاسی در زمان او خیلی کند پیش رفت. فکر می‌کنم این موضوع عامل بحران سیاسی بود که شکل گرفت. بخش غم‌انگیز این است که عده‌ای علیه یک رژیم کاملا اصلاح‌پذیر شورش کردند، اما به مدت تقریبا ۳۰ سال بر اصلاح یک سیستم اصلاح‌ناپذیر پافشاری کردند.»

او درباره رابطه با اسرائیل نیز گفت: «گذشته از ارتباط‌های فرهنگی و پیوندهایی که بر اساس کتاب مقدس وجود دارد، با توجه به اینکه اسرائیل امروز برای مقابله با کمبود آب بهترین دانشمندان را دارد، فکر می‌کنم باید برای مقابله با مسائل زیست‌ محیطی با هم کار کنیم. در نتیجه این همکاری، کل منطقه می‌تواند از موقعیت بهتری بهره‌مند شود.»