دور گولد، دیپلمات ارشد اسرائیلی و سفیر سابق این کشور در سازمان ملل متحد، در مقاله‌ای به جایگاه جهانی چین پرداخت و یادآوری کرد که بسیاری در غرب طی سالیان گذشته باور داشتند دوستی چین و آمریکا ممکن است، اما اکنون سوال‌های بسیاری راجع‌به آمال جهانی پکن مطرح شده است.
گولد یادآوری کرد که از زمان دولت ریچارد نیکسون که به‌عنوان رئیس جمهوری آمریکا در اقدامی تاریخی برای دیدار با مائو تسه‌تونگ، رهبر وقت چین، به آن کشور سفر کرد، دو دیدگاه در مورد چینی‌ها در واشنگتن وجود داشته است. گروهی بر این باورند که چین می‌تواند شریک دیپلماتیک واشنگتن باشد؛ این دیدگاه به‌خصوص زمانی مطرح بود که اتحاد جماهیر شوروی هنوز وجود داشت و درگیر نزاعی سخت با چینی‌ها بود؛ این موضع البته پس از سقوط شوروی هم ادامه پیدا کرد و همین بود که آمریکا در سال ۲۰۰۱ از عضویت چین در سازمان تجارت جهانی دفاع کرد.
Read More
This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)
گروهی دیگر اما باور داشتند که چین می‌خواهد قدرتی هژمونیک باشد و به نشانه‌هایی همچون تلاش این کشور برای پایگاه‌سازی در حوزه غرب اقیانوس آرام و رشد نیروی دریایی آن کشور اشاره می‌کردند. اندازه نیروی دریایی چین حدود سه سال پیش از آمریکا فراتر رفت. البته برتری کیفی و فنی آمریکا در این زمینه همچنان مبرهن است، اما ماه پیش مقاله‌ای در ماهنامه «موسسه نیروی دریایی آمریکا» یادآوری کرد که در طول تاریخ، نیروهای دریایی کوچک‌تر همیشه شکست خورده‌اند، حتی در صورت برخورداری از برتری فنی.
دور گولد که مدتی مدیرکل وزارت خارجه اسرائیل نیز بود، در ادامه مقاله‌اش به ذکر خاطره‌ای از سال ۲۰۱۳ پرداخت، زمانی که به دعوت کمیته مرکزی حزب کمونیست چین همراه با اوزی دایان، ژنرال اسرائیلی، به پکن رفته بود. او هنگام سخنرانی برای سربازان چینی می‌خواست درباره برنامه‌های هسته‌ای و موشکی ایران صحبت کند؛ اما سربازی چینی در یکی از جلسات با قطع حرف‌هایش از او پرسید: «بالاخره طرف چه کسی هستید؟ ما یا آمریکا؟» گولد پاسخ داد که اسرائیل به‌عنوان متحد آمریکا طرف این کشور است.
این دیپلمات نتیجه گرفته است که اسرائیل گرچه زمانی از روابط با چین به‌عنوان اهرمی برای شکستن انزوای دیپلماتیک آن در آسیا استقبال می‌کرد، اما اکنون باید به فکر اتخاذ رویه‌ای متفاوت باشد. گولد افزود: «اسرائيل در را برای پکن باز نگه داشته است. اما اگر به این نتیجه رسیدیم که چینی‌ها آمالِ درحال گسترش جهانی دارند باید نگرانی‌های خود را مطرح کنیم.»
