ست فرانتزمن، روزنامه‌نگار اسرائیلی، در گزارشی تحلیلی با اشاره به خبرهای اخیر مبنی‌بر احتمال اینکه جمهوری اسلامی ایران سامانه دفاع هوایی در اختیار سوریه قرار دهد، چنین اقدامی را نشان‌دهنده تهدیدی تازه در سوریه دانست، زیرا سامانه‌های پدافند هوایی ایران پوششی برای انواع دیگر حضور این کشور در سوریه ایجاد می‌کند. 

در این گزارش که روز جمعه، پنجم اسفندماه، در روزنامه اورشلیم‌پست منتشر شد، با اشاره به تلاش‌های ایران ظرف چند سال گذشته برای فرستادن سامانه دفاع هوایی به سوریه، آمده است که خبر اخیر را روز جمعه رسانه دولتی ایران در شرایطی منتشر کرد که «تهران پهپادهای روسیه را تامین می‌کند، گزارش‌هایی از همکاری نزدیک‌تر روسیه و ایران نیز به گوش می‌رسد، و در این بین، جمهوری اسلامی به غنی‌سازی اورانیوم نیز ادامه می‌دهد که خود بخشی از تنش‌های مهم‌تر آن در منطقه به‌شمار می‌رود». 

در تلویزیون دولتی جمهوری اسلامی ایران ضمن اعلام اینکه سوریه باید شبکه دفاع هوایی خود را بازسازی کند، گفته شد «برای تقویت پدافند هوایی سوریه به احتمال زیاد، رادار و موشک‌ دفاعی به این کشور ارسال می‌کنیم». 

انتشار این خبر در رسانه‌های اجتماعی بحث و گفت‌وگوهای زیادی را بین کارشناسان و مفسران تحولات ایران برانگیخته است. 

به تعبیر اورشلیم پست، ازجمله پیامدهای این امر، تاثیر آن روی نقش روسیه در سوریه، نقش احتمالی ترکیه و ایالات متحده آمریکا و نیز سیاست اسرائیل برای جلوگیری از استقرار ایران در سوریه است.  

در بخشی از توییت عبدالرسول دیوسالار، پروفسور مدعو دانشگاه کاتولیکای میلان ایتالیا، در این زمینه آمده است:«به نظر می‌رسد که تهران سرانجام تصمیمش را گرفت. اگر این اتفاق رخ دهد، تقابل ایران و اسرائیل به سطح دیگری می‌رسد.» 

اورشلیم‌پست درباره سامانه دفاع هوایی ایرانی که قرار است به سوریه ارسال شود، نوشت که گویا بسیار قدرتمند است و با استفاده از رادار می‌تواند موارد را تا فاصله ۱۵۰ کیلومتری شناسایی کند و با اهدافی در فاصله ۴۵ تا ۷۵ کیلومتری درگیر شود و همزمان با تهدیدهای متعدد مقابله کند. 

به نوشته اورشلیم پست، رژیم سوریه از سویی تلاش می‌کند از وقوع زلزله در شمال‌غربی این کشور به‌مثابه راهی برای جذب کمک‌های خارجی بیشتر و دور زدن تحریم‌ها بهره‌برداری کند و از دیگر سو، از کمک‌های ارسالی برای زلزله‌زدگان برای مخفی‌کردن تسلیحات دریافتی از کشورهایی مثل ایران سود می‌برد. 

در این گزارش اشاره شده است که رژیم ایران در گذشته اسلحه را از عراق به سوریه قاچاق می‌کرد و آن را به حزب‌الله می‌رساند و به‌دنبال راهی برای انتقال مهمات از طریق دمشق بود. 

در همین ارتباط، امیر حاتمی، وزیر دفاع و پشتیبانی نیروهای مسلح در آن زمان، گفت که ایران برای حفظ امنیت و منافع ملی خود توان نظامی‌اش را تقویت می‌کند و در این مورد نیازمند اجازه کسی نیست. 

ایران در سال ۲۰۲۰ نیز یک پیمان دفاع هوایی با سوریه امضا کرد. در مقاله‌ای در موسسه واشنگتن برای سیاست خاور نزدیک، آمده است که «در تاریخ ۸ ژوئیه علی عبدالله ایوب، وزیر دفاع سوریه و سرلشکر محمد باقری، رئیس ستادکل نیروهای مسلح ایران، توافقنامه‌ای برای گسترش چشمگیر همکاری‌های نظامی دوجانبه، به‌ویژه در زمینه دفاع هوایی امضا کردند. تهران با درنظر گرفتن نیاز مضاعف برای مقابله با تهدیدهای هوایی علیه ایران و متحدانش و نیز تضعیف حضور نظامی ائتلاف در خاورمیانه، چشم‌اندازی راهبردی ایجاد کرد که مستلزم حفاظت موثر و (به‌موقع) نقض حریم هوایی است. به همین منظور، تقویت سامانه‌های پدافند هوایی عراق، لبنان و اکنون سوریه و ادغام آن‌ها با شبکه خود را بارها پیشنهاد داده است.»

اورشلیم‌پست با نقل بخش دیگری از این مقاله، نوشت:«ایران تعدادی سامانه اس-۲۰۰، اس-۷۵/اچ کیو-۲ دارد که به‌مرور آن‌ها را ارتقا داده است، به همین دلیل است که می‌تواند پیشنهاد ارتقا آتشبارها[ی دفاع هوایی] را به سوریه بدهد.»

فرانتزمن در پایان گزارش می‌نویسد: «پیامدهای ادعاهای ایران آشکار است، می‌خواهد نشان بدهد می‌تواند سامانه‌ای مهم در اختیار سوریه بگذارد که احتمالا روال بازی را تغییر می‌دهد. درگذشته نیز جمهوری اسلامی ایران به‌شدت از سوریه حمایت کرده است. سوریه نیز بر این باور است که روسیه سامانه‌هایی دراختیارش می‌گذارد اما چنین قولی تاکنون محقق نشده یا نتیجه‌ای درپی نداشته است. آخرین ادعاهای جمهوری اسلامی ایران ممکن است ترفندی فریبکارانه نیز باشد.»