آتشکده ساسانی کازرون، یکی از پنج آتشکده‌ بنا شده به دست مهر نرسی، وزیر بهرام پنجم، که بیش از ۸۰ سال پیش در فهرست میراث ملی ایران ثبت شده، در اثر بی‌توجهی مقام‌های میراث فرهنگی و گردشگری، اکنون به پارکینگ خودروهای سنگین کشاورزی و سواری تبدیل شده است. محوطه اطراف این بنای باستانی نیز به گلخانه تبدیل شده است.

آتشکده‌ کازرون با شماره ۳۳۱ در سال ۱۳۱۸ خورشیدی در فهرست آثار ملی کشور به ثبت رسید و جزو میراث ملی ایران به‌شمارمی‌رود.

«ماکسیم سیرو» از جمله باستان‌شناسان برجسته‌ای بود که از این بنا بازدید کرد و در سال ۱۹۳۸، ضمن انتشار گزارشی از وضعیت آتشکده کازرون، نوشت که در زمان بازدید، از آتشکده کازرون سه ستون و دو طاق باقی‌مانده بود.

 در حال حاضر، ازآتشکده ساسانی کازرون فقط دو ستون و یک طاق باقی مانده و بقایای دو ستون دیگر مورد اشاره ماکسیم سیرو نیز در محل این بنای باستانی قابل مشاهده است.

آتشکده کازرون که به‌دلیل دیرینگی تاریخی می‌تواند به‌عنوان یکی از مقاصد گردشگری کازرون باشد، آنچنان به دست فراموشی سپرده شده که نه تنها کمتر گردشگری از وجود آن خبر دارد، بلکه محوطه‌  پیرامونی آن از نیمه دهه ۹۰ شخم خورده و به شیوه‌های گوناگون مورد بهره‌برداری کشاورزی قرار گرفته است.

سیاوش آریا، پژوهشگر و فعال میراث فرهنگی، با انتشار عکس‌های جدیدی از بی‌توجهی و وضعیت رهاشده این آتشکده ساسانی، در مورد پیامد شیوه نگهداری و تعرض‌ به این بنای باستانی هشدار داد.

این پژوهشگر و فعال میراث فرهنگی که پنج سال پیش نیز درباره ساخت گلخانه در عرصه و حریم آتشکده ساسانی هشدار داده بود، در هشدار جدید خود گفت «نه تنها به آن هشدارها توجهی نشده» که تعداد بیشتری گلخانه در حریم درجه یک آتشکده کازرون ساخته شده است.

سیاوش آریا افزود که از سال ۱۳۹۶ درباره تعیین عرصه و حریم آتشکده ساسانی کازرون با مسئولان میراث فرهنگی استان فارس گفت‌وگو کرده و آن‌ها قول‌هایی داده بودند، اما با گذشت بیش از پنج سال‌ونیم «نه‌تنها حریم و عرصه‌ای برای آتشکده کازرون تعیین نشده و از ساخت گلخانه پیشگیری نشده» است، بلکه چندین گلخانۀ دیگر در حریم درجه یک و در چند متری آتشکده کازرون راه‌اندازی شده است.

این فعال میراث فرهنگی همچنین به تبدیل این آتشکده به «محلی برای پارک کردن خودروهای سنگین کشاورزی و سواری» اشاره کرد و گفت: «کشاورزان و زمین‌داران از عرصه این آتشکده به‌عنوان پارکینگ بهره می‌برند، ابزار و ماشین‌آلات خود را در اطراف آن رها کرده‌اند و منظره‌ای زشت را به نمایش گذاشته‌اند.»

به گفته سیاوش آریا، نصب تیرهای برق در عرصه و حریم آتشکده ساسانی کازرون معضل دیگری در محوطه این اثر چند هزار ساله است و در اطراف این آتشکده حتی یک تابلوی معرفی وجود ندارد تا مردم به‌ویژه بومی‌ها به اهمیت این اثر تاریخی پی‌ببرند.

آتشکده کازرون در بیرون روستای بالاده شهرستان کازرون قرار دارد. این بنا که از سنگ و ملات گچ ساخته‌شده و ارتفاع آن ۱۴ متر است، یکی از پنج آتشکده‌ای است که مهرنرسی، وزیر بهرام پنجم، پادشاه ساسانی، در بین کازرون تا فراشبند بنا کرد.

بقایای این آتشکده با وجود ثبت در فهرست آثار ملی در سال ۱۳۱۸ همچنان فاقد هرگونه حصار و حفاظت فیزیکی است و با وجود بی‌توجهی وزارت میراث فرهنگی به این بنای باستانی، از فاصله چند کیلومتری زیبایی‌اش بر فراز تپه‌ای که بر آن بنا شده، قابل مشاهده است.

هفته گذشته نیز گزارش‌‎هایی درباره تخریب بخشی از چغازنبیل، اولین اثر باستانی «ثبت جهانی» شده ایران و سرقت آجرها و کتیبه‌های این معبد متعلق به هزار و ۳۰۰ سال پیش از میلاد مسیح، منتشر شد.

پایگاه میراث در گزارشی از وضعیت این بنای باستانی و سرقت و تخریب آجرنوشته‌های چغازنبیل نوشت که این سرقت و تخریب «در نبود یگان حفاظت و نداشتن رده حفاظتی» انجام شده است.

مقام‌های وزارت میراث‌ فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی در مورد وضعیت فعلی آتشکده کازرون ابراز نظری نکرده‌اند، اما علی دارابی، قائم مقام وزیر میراث فرهنگی، روز ۲۹ بهمن ماه، گفت: «بودجه کافی برای حراست از میراث فرهنگی کشور نداریم و برای حفاظت از میراث فرهنگی کشور هیچ راهی جز مشارکت مردم نیست.»

قائم مقام وزیر میراث فرهنگی با تاکید بر اینکه «بودجه‌های موجود به هیچ عنوان، جوابگوی میراث فرهنگی و حراست از ظرفیت‌های میراثی نیست»، افزود: «با تشکیل انجمن خیرین میراث فرهنگی قرار است برای حفاظت از بناهای تاریخی ایران اقدام به جمع‌آوری کمک‌های داخلی و خارجی کنیم.»

مقام‌های جمهوری اسلامی از ابتدای استقرار در ایران در چهار دهه پیش تاکنون، با توجه نکردن به میراث باستانی و تاریخی ایران، در مواردی اقدام به تخریب عمدی و نابودی آثار باستانی کرده‌اند. آن‌ها همچنین در عموم موارد، با تخصیص ندادن بودجه و امکانات برای نگهداری و بازسازی و مراقبت از آثار باستانی، در تخریب این آثار مشارکت داشته‌اند.