دانشجویان دانشگاه سوره با انتشار بیانیه‌ای ضمن اعتراض به برگزاری «مشاوره اجباری حجاب» برای دانشجویانی که از رعایت حجاب اجباری سرباز می‌زنند و «کارگاه‌های اجباری» برای دانشجویان معترض، تاکید کردند که روش همیشگی جمهوری اسلامی در برابر «فریاد آزادی‌خواهان در سراسر میهن» فقط «سرکوب و ارعاب» بوده است، اما دانشجویان «تا پای جان» به حمایت از «خیزش زن، زندگی، آزادی» ادامه خواهند داد.

فعالان دانشجویی در چند دانشگاه ایران ۸ اسفند ماه از از احضار تلفنی و ارسال پیامک‌هایی برای دختران دانشجو خبر دادند که در این تماس‌ها مقام‌های دانشگاه‌ها و نیروهای حراست، دانشجویان را با تهدید به حضور در دوره‌های «مشاوره اجباری برای حجاب» مجبور می‌کنند.

در تعدادی از دانشگاه‌ها این احضارها محدود به دانشجویان دختری که از رعایت حجاب اجباری سرباز می‌زنند نیست و دانشجویان پسر فعال در تجمع‌های اعتراضی دانشگاه‌ها نیز به «کارگاه‌های اجباری» فرستاده شده‌اند.

در بیانیه دانشجویان دانشگاه سوره که روز شنبه ۲۰ اسفند ماه منتشر شد، آمده است: «هر گاه گمان می‌کردیم روش دیگری برای سرکوب وجود ندارد متولیان امر ما را شگفت زده می‌کردند و از دو هفته پیش ما شاهد این بودیم که پیامک‌هایی با مضمون دعوت اجباری به کارگاه‌های گفت‌وگوی فرهنگی برای برخی از دانشجویان ارسال می‌شد و پس از آن با تماس‌های تلفنی مجددا به دانشجویان یادآوری شده و به آن‌ها گوشزد شده که حضور نیافتن در این کارگاه‌های اجباری عواقب بدی، از جمله اخلال در روند آموزشی دانشجویان برای آن‌ها دارد.»

دانشجویان با اشاره به اینکه علاوه بر اقدام معاونت آموزشی در تحمیل «مشاوره و کارگاه اجباری» برای دانشجویان معترض، حراست دانشگاه نیز از همین روش تماس تلفنی برای «ارعاب دانشجویان و پرونده‌سازی جهت سرکوب حداکثری» دانشجویان معترض استفاده می‌کند.

در بخشی از این بیانیه، دانشجویان دانشگاه سوره «این اقدامات» مدیران دانشگاه را «فرا قانونی» و «توهین به‌شان و حقوق اولیه دانشجو» خواندند و افزودند که در صورت سکوت، «قطعا این آخرین اقدام نیست و مسئولین با گستاخی تمام دست به اقداماتی فراتر از این‌ها نیز می‌زنند تا جایی که دیگر اجازه نفس کشیدن دانشجویان هم، دست مسئولان دانشگاه باشد.»

آن‌ها با تاکید بر اینکه هیچ «نظارتی بر رفتار مسئولین دانشگاه در ایران نیست»، افزودند: بودجه دانشگاه غیردولتی که محل تامین آن جیب دانشجویان است به جای آنکه در راستای بهبود کیفیت آموزش خرج شود «خرج دیوارکشی و تفکیک جنسیتی در سلف» دانشگاه می‌شود.

دانشجویان دانشگاه سوره، در بیانیه خود بر لزوم «تجدید نظر درباره رفتارهای متعدد توهین‌آمیز مسئولین دانشگاه» تاکید کرده و گفتند که برگزاری مشاوره اجباری حجاب و کارگاه اجباری برای دانشجویان را محکوم می‌کنند.

این بیانیه خطاب طیفی از استادان دانشگاه که «دغدغه آن‌ها به جای پست و مقام، حفظ کرامت انسانی دانشجویان است» خواست تا نسبت به وضعیت امنیتی تحمیل شده بر دانشگاه واکنش نشان دهند و از دیوارهایی که به دورشان کشیده شده بیرون بیایند.

دانشجویان دانشگاه سوره در بیانیه خود بار دیگر با «خیزش زن، زندگی، آزادی» اعلام همبستگی کردند و افزودند: «ما، جمعی از دانشجویان دانشگاه سوره که همواره دست در دست هم همبستگی خود را به هر نحو ممکن با خیزش زن، زندگی، آزادی اعلام کرده‌ایم و تا پای جان پای آن ایستاده‌ایم؛ اکنون نیز مانند قبل پشت هم هستیم و نمی‌گذاریم به راحتی به حقوق دانشجویان» تعرض کنند.

دانشگاه‌های ایران، از آغاز خیزش سراسری علیه جمهوری اسلامی از کانون‌های اعتراضی بوده‌اند و بنابر  گزارش هرانا در نزدیک به ۱۵۰ دانشگاه‌ها ایران بارها دانشجویان به تجمع اعتراضی، تحصن، اعتصاب دست زده‌اند.

نیروهای سرکوبگر جمهوری اسلامی در مهرماه حمله به دانشگاه‌ها را با هجوم به داخل دانشگاه صنعتی شریف آغاز کردند و پس از آن بسیاری از دانشگاه‌ها و خوابگاه‌های دانشجویی در سراسر کشور را مورد حمله قرار داده و بارها اقدام به شلیک گلوله و گاز اشک‌آور به خوابگاه‌های دانشجویی کردند.

بازداشت بیش از ۷۰۰ دانشجوی معترض از دیگر اقداماتی است که دستگاه‌های سرکوب جمهوری اسلامی برای سرکوب اعتراضات در دانشگاه‌ها اجرا کرده است که از این میان ده‌ها دانشجو به حبس‌های سنگین و طولانی مدت محکوم شده‌اند.

جدید‌ترین نمونه احکام سنگین زندان علیه دانشجویان، حکم صادره علیه سمانه اصغری دانشجوی مهندسی صنایع دانشگاه خوارزمی واحد کرج که از ۱۹مهر بازداشت شده و همچنان تحت بازداشت قرار دارند.

ابوالقاسم صلواتی، رئیس شعبه‌ ۱۵ دادگاه انقلاب تهران در حکمی سمانه اصغری را به به ۱۸ سال و سه ماه حبس محکوم کرده است که از این حکم شش سال و سه ماه آن قابل اجرا است.

«ممنوع الورود کردن» هزاران دانشجو به دانشگاه، «اخراج» دائمی از دانشگاه و صدور احکام «تعلیق از تحصیل» برای چند نیم‌سال از دیگر اقدامات انجام شده در دانشگاه‌‌ها علیه دانشجویان است.

«احضار به دفاتر پیگیری وزارت اطلاعات» و «احضار به کمیته‌های انضباطی» از دیگر روش‌های فشار و سرکوب حکومتی علیه دانشجویان است و برگزاری «مشاوره اجباری حجاب» و «کارگاه اجباری فرهنگی‌سیاسی» مرحله دیگری از اقدامات سرکوبگرانه علیه دانشجویان معترض است.