شماری از زنان ساکن کابل روز یکشنبه، ششم فرودین ۲۶ مارس، در اعتراض به محرومیت از حق کار و تحصیل تجمع کردند. این زنان خواستار بازگشایی در دانشگاه‌ها و مدارس به روی دختران‌اند.

اعتراض این زنان از منطقه دشت‌برچی در غرب کابل آغاز شد اما طالبان این تجمع را سرکوب کردند. زنان معترض شعارهای «تحصیل حق ما است» و «عدالت» سر داده بودند.

یکی از معترضان می‌گوید با محدودیت‌های طالبان، زندگی برای زنان افغانستان شبیه زندان شده است. او گفت: «زنان در وضعیت بد روحی و روانی به سر می‌برند و در خانه مانند یک زندانی زندگی می‌کنند. ما اینجا [اعتراض] آمدیم و از مردم می‌خواهیم کنار ما بایستند. ما برحق‌ایم و طالبان به ما ظلم می‌کنند.»

این معترضان از جامعه جهانی خواستند پشت زنان افغان را خالی نکنند و اجازه ندهند طالبان به وضع محدودیت بر آزادی‌های فردی و اجتماعی آنان ادامه دهند.

این زنان می‌گویند که در دوران حاکمیت طالبان، در معرض خشونت‌های گوناگون قرار گرفته‌اند و این وضعیت برایشان غیرقابل تحمل است.

ویدیویی در رسانه‌های اجتماعی منتشر شده است که نشان می‌دهد یک جنگجوی طالبان زنی معترض را «فاحشه» خطاب می‌کند و با انتقاد از پوشش زنان می‌گوید که چرا شلوار پوشیده‌اید؟ زنان معترض هم از او می‌خواهند به آن‌ها دشنام ندهد.

به نوشته روزنامه هشت صبح، طالبان ملالی هاشمی، رقیه ساعی و فاطمه محمدی، سه تن از زنان معترض، را بازداشت کرده‌اند.

زنان معترض در افغانستان پس از چندین ماه دوباره به خیابان آمده‌اند؛ این در حالی است که بیشتر اعتراض‌های آن‌ها در مکان‌های سربسته برگزار می‌شد. طالبان در دوران حاکمیتشان همواره تلاش کرده‌اند صدای زنان معترض را خاموش کنند و در مواردی، زنان معترض را بازداشت و شکنجه کرده‌اند.

سال تحصیلی جدید در افغانستان آغاز شده است، اما تنها دختران تا کلاس ششم دبستان اجازه دارند به مدرسه بروند. طالبان رفتن دختران به مدارس و دانشگاه‌ها را ممنوع کرده‌اند. با ممنوعیت کار و تحصیل زنان در افغانستان، نهادهای جهانی و کشورهای غربی و کشورهای اسلامی از طالبان خواستند که این ممنوعیت‌ها برای زنان را لغو کنند، اما آن‌ها این درخواست‌ها را نپذیرفتند.

طالبان تاکید می‌کنند که به اجرای شریعت اسلامی در افغانستان متعهدند و زیر بار هیچ فشاری نمی‌روند. زنان افغان هم در واکنش، از طالبان می‌پرسند که تحصیل و کار زنان بر اساس کدام روایت دینی ممنوع است؟