تحقیقات نشان می‌دهد که تزریق بوتاکس می‌تواند به توانایی تشخیص احساسات دیگران لطمه بزند.
حدود ۹۰۰ هزار نفر بریتانیایی هر سال بوتاکس تزریق می‌کنند که طی آن ترکیبی به نام سم بوتولینیوم به بخش‌هایی از صورت مثل پیشانی، دور چشم‌ها یا دهان تزریق می‌شود. این کار باعث می‌شود ماهیچه‌های زیر پوست شل شوند؛ زیرا جلو ارسال سیگنال‌های عصبی منقبض‌کننده ماهیچه‌ها را می‌گیرد و در نتیجه چروک‌ها صاف می‌شوند.
اما این کار ممکن است قابلیت بروز احساسات از طریق چهره را هم کاهش دهد.
به گزارش دیلی میل، محققان دانشگاه کالیفرنیا و شرکت ابوای که سازنده مواد بوتاکس است، در این مطالعه از ۱۰ زن قبل از تزریق بوتاکس به پیشانی، اسکن مغزی گرفتند و سپس دو تا سه هفته بعد نیز دوباره مغز آن‌ها را اسکن کردند. شرکت‌کنندگان طی این اسکن‌ها می‌بایست سعی می‌کردند در عکس‌های چهره‌ها، خشم و شادی را تشخیص دهند.
Read More
This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)
نتایج به‌دست‌آمده نشان داد فعالیت بخش‌هایی از مغز مثل بادامه مغز (آمیگدال) و شکنج دوکی‌شکل (Fusiform gyrus) که در پردازش احساسات دخیل‌اند، بعد از تزریق بوتاکس تغییر کردند.
به گفته کارشناسان، یافته‌های این مطالعه نشان می‌دهد ناتوانی در لبخند زدن یا اخم کردن که می‌تواند نتیجه بوتاکس باشد، بر قابلیت افراد در خواندن چهره دیگران نیز اثر منفی می‌گذارد.
به گزارش دیلی میل، دکتر فرناندو مارمولخو‌ــ‌راموس، محقق قابلیت‌های شناختی انسان در دانشگاه استرالیای جنوبی، در مصاحبه با مجله نیوساینتیست توضیح داد که بروز میمیک [نشان دادن احساسات بدون کلام و با حالات چهره] در صورت کمک می‌کند احساسات را تشخیص دهیم؛ چون قبل از آنکه سیگنال‌هایی به بخش‌های تعبیر احساسات در مغز ارسال شود، ماهیچه‌های صورت ناخودآگاه اخم یا لبخند دیگران را تقلید می‌کنند و از آنجا که بوتاکس این حرکات را محدود می‌کند، باعث بروز اختلال می‌شود.
او افزود: «در نتیجه نمی‌توانیم احساسات دیگران را آن‌طور که می‌خواهیم قوی یا واضح تکرار کنیم.»
به گفته دکتر تیخیون اشو که در درمانگاه اشو بوتاکس تزریق می‌کند، «شکی نیست که بوتاکس ارتباطات احساسی را دستکاری می‌کند. برخی دوست دارند چهره‌شان در محیط کار کمتر احساساتشان را بروز دهد؛ چون به نظر آن‌ها در این صورت مدیران ارشد آن‌ها را بیشتر جدی می‌گیرند.»
«بر اساس آنچه در خود می‌بینیم، با دیگران رابطه برقرار می‌کنیم. اگر نتوانیم اخم یا لبخند خود را ببینیم یا حس کنیم، کاملا منطقی است که برای دیدن آن‌ها در دیگران هم به زحمت می‌افتیم.»
