نصرالله، سرآشپز کاخ ریاست‌جمهوری افغانستان که از ساکنان پنجشیر و از قوم تاجیک است، پس از سلطه طالبان بر افغانستان، به سبزی پاک‌کن آشپزخانه کاخ تنزل یافته است. نصرالله گفت دیگر در فهرست غذاهای حاکمان فعلی افغانستان از سبزیجات و ادویه خبری نیست، چون رهبران طالبان فقط دوست دارند گوشت بخورند.

نیویورک تایمز در گزارشی نوشت که نصرالله که سال‌ها سرآشپز بود، به‌دلیل تعلق به قومی که از نظر طالبان نامطلوب است، اکنون به‌عنوان سبزی پاک‌کن در آشپزخانه کاخ ریاست‌جمهوری کار می‌کند.

او در گفت‌وگو با نیویورک تایمز گفت در گذشته روسای جمهوری افغانستان از جمله حامد کرزی و اشرف غنی، دوست داشتند بیشتر سبزیجات مصرف کنند، اما حاکمان فعلی افغانستان که از روستاها می‌آیند، فقط گوشت مصرف می‌کنند.

نصرالله در مورد غذاهایی که در کاخ ریاست‌جمهوری برای سران طالبان تهیه می‌شوند، گفت: «تمام چیزی که طالبان می‌خواهند بخورند، گوشت، گوشت و گوشت است. بدون سبزیجات و بدون ادویه.»

نصرالله که تا آخرین روز حاکمیت دولت جمهوری، سرآشپز کاخ ریاست‌جمهوری بود، در روز ۱۵ اوت ۲۰۲۱ برای اشرف غنی سبزیجات سرخ‌شده، سالاد و کلم بروکلی بخارپز آماده کرد، اما اشرف غنی پیش از آنکه این غذا را بخورد، از افغانستان فرار کرد.

نصرالله از ۱۵ سالگی و همراه با پدر و عموی خود، آشپزی را در کاخ ریاست‌جمهوری افغانستان آغاز کرده بود. عمو و پدر نصرالله، در زمان حاکمیت محمدظاهر شاه که در سال ۱۹۷۳ در کودتایی نظامی از قدرت برکنار شد، کار می‌کردند. نصرالله ابتدا ظروف و سبزیجات را می‌شست، اما بعدا به سرآشپز کاخ تبدیل شد. او در سال ۲۰۰۱ برای جورج دبلیو بوش، رئیس‌جمهوری آمریکا، که به کابل سفر کرده بود، پلو ازبکی پخت. حامد کرزی، رئیس‌جمهوری وقت افغانستان، به نصرالله گفته بود که رئیس‌جمهوری بوش از دست‌پخت او تعریف کرده است.

با وجود آنکه او سال‌ها است در محل کار حکمرانان افغانستان کار می‌کند، اما در یک خانه که شباهتی به خانه‌های سرآشپزهای غربی ندارد، زندگی می‌کند. نصرالله در این مورد گفت: «در کشورهای دیگر، اگر کسی  در قصر به‌عنوان سرآشپز کار کند، زندگی زیبایی خواهد داشت.»

نیویورک تایمز در مورد فروپاشی دولت جمهوری و تغییر در فهرست غذاهایی که در افغانستان مصرف می‌شود، نوشت: «دیگر از ضیافت‌های رسمی که در آن از زعفران آغشته به عطر گل سرخ و بسته‌های پروتئینی و آبجوی سبک پیمانکاران آمریکایی که در محدوده امن منطقه سبز کابل مصرف می‌شدند، خبری نیست.»

خبرنگار نیویورک تایمز برای اطلاع از اوضاع سفره‌های افغان‌ها به شهرها و روستاهای مختلف افغانستان سفر کرده است. او نوشت که به‌دلیل سرمای شدید در بسیاری از روستاها، گوسفندان زیادی تلف شده‌ و گله‌داران و کشاورزان آسیب‌های فراوانی دیده‌اند. او به نقل از یک چوپان نوشته است که در زمستان سال گذشته بسیاری از دامداران گوسفندان خود را کشتند و گوشت آنان را خشک کردند. به گوشت خشک‌شده در افغانستان «لاندی» می‌گویند و این نوع گوشت در میان بخشی از مردم بسیار محبوب است. جمعه‌‌گل که چوپان است، گفت: «حاکمان فعلی افغانستان نیز گوشت لاندی را بسیار دوست دارند.»

در این گزارش آمده است که به‌دلیل فشارهای اقتصادی و نبود زمینه‌های شغلی، حتی خانواده‌هایی با وضعیت اقتصادی متوسط، مصرف گوشت را که از جمله مواد غذایی گران در افغانستان است، کاهش داده‌اند.

خبرنگار نیویورک تایمز به نقل از مالکان رستوران‌های بزرگ کابل نوشت که با سلطه طالبان بر افغانستان، به‌دلیل گسترش فقر و همچنین منع شدن پخش موسیقی و گشت و گذار خانم‌ها در شهر، درآمد رستوران‌ها حدود ۴۰ درصد کاهش یافته است.

به نقل از این گزارش، با وجود این، رستوران‌هایی که قابلی پلو ازبکی تهیه می‌کنند همچنان مشتری دارند، چون این غذا در افغانستان طرفداران زیادی دارد.

با سلطه طالبان بر افغانستان و متوقف شدن کمک‌های جهانی و فرار سرمایه از این کشور، نزدیک به ۷۰۰ هزار شغل از دست رفتند. برنامه جهانی غذا اخیرا گزارش داد که حدود ۲۴.۳ میلیون نفر در افغانستان به کمک‌های بشردوستانه نیاز دارند و از این میان، حدود ۶ میلیون نفر در معرض قحطی و گرسنگی شدید قرار دارند.

هرچند چندماه پس از سلطه طالبان بر افغانستان، روند ارسال کمک‌های بشردوستانه در افغانستان از سر گرفته شد، اما به‌دلیل خشکسالی مداوم و نبود زمینه‌های شغلی، تغییری در وضعیت اقتصادی خانواده‌ها ایجاد نشده است.