نیویورکپست در گزارشی، به دسترسی یکی از پسران جورج سوروس، میلیاردر، به کاخ سفید پرداخت. بر اساس این گزارش، الکساندر سوروس از زمان روی کار آمدن جو بایدن دست کم ۱۴ بار به نمایندگی از جورج سورس به کاخ سفید رفته است.
الکساندر سوروس ۳۷ ساله تنها در سال ۲۰۲۲ نزدیک به ۱۰ بار با مقامهای کاخ سفید ملاقات داشته؛ البته مشخص نیست در این دیدارها درباره چه موضوعهایی بحث و گفتوگو شده، اما بخشی از این دیدارها با اطرافیان رونالد آلنکلین بوده است؛ وکیل، مشاور سیاسی و لابیگر سابق آمریکایی که حالا در دوره ریاستجمهوری جو بایدن رئیس دفتر کاخ سفید است. او از سال ۱۹۸۷ دستیار بایدن بود و جو بایدن در سالهای گذشته از او به عنوان «مشاوری ارزشمند»یاد کرده است. بایدن در بیانیهای با تمجید از کلین، «تجربه غنی» و تواناییهای او را ویژگیهایی خوانده بود که برای تصدی جایگاه ریاست دفتر کارکنان کاخ سفید موردنیاز است.
در ادامه این گزارش، مایک هاول، مدیر پروژه نظارت در بنیاد محافظهکار هریتیج، با ابراز نگرانی از «دسترسی راحت» الکساندر سوروس به کاخ سفید، آن را «دردسرساز» توصیف کرد. او با انتقاد تند از خانواده سوروس گفت که آنها «خسارات عظیمی به کشور ما وارد کردهاند». مایک هاول در ادامه افزود: «برنامه سوروس با عنوان مرزهای باز، مرگ و ویرانی و پایان دادن به تمدن غرب است.»
Read More
This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)
مت پالمبو، نویسنده «مرد پشتپرده: درون شبکه مخفی جورج سوروس»، هم بر این باور است که «تاثیر خانواده سوروس بر سیاست کاخ سفید هرگز تا این اندازه قوی نبوده است». به گفته پالمبو، «در همه جای کاخ سفید اثری از سوروس دیده میشود و حالا پسرش سفیر جدید پدر در کاخ سفید شده است».
بنا به ادعای نویسنده نیویورکپست، جورج سوروس معمولا سعی میکند از طریق چهرههای کماهمیتتر بر نامزدهای چپگرا اعمال نفوذ کند. جمهوریخواهان اخیرا از جورج سورس به دلیل نقشش در پرونده حقوقی دونالد ترامپ، رئیسجمهوری پیشین آمریکا، انتقاد کردهاند. دونالد ترامپ، هفته گذشته در واکنش به حکم دادگاه منتهن، ادعا کرده بود که «جورج سوروس حامی مالی دادستانی منهتن است.»
بنیاد «جامعه باز» که اغلب با نام بنیاد سوروس خوانده میشود، از گروههای مدنی در سراسر جهان برای تحقق اهدافی نظیر «پیشبرد عدالت، آموزش، سلامت عمومی و رسانههای مستقل» حمایت میکند.
جورج سورس ۹۲ ساله پیشتر با زیرسوال بردن عملکرد رسانههای اجتماعی، انحصارطلبی شرکتهایی چون گوگل و فیسبوک را «موانعی بر سر راه نوآوری» خوانده بود.