ولادیمیر کارامورزا، سیاستمدار مخالف روسی که روز دوشنبه به‌دلیل انتقاد از حمله روسیه به اوکراین به ۲۵ سال زندان محکوم شد، آخرین نفر صف طولانی منتقدان کرملین است که به مجازات‌های سنگین محکوم شده‌اند.

سایر منتقدان کرملین یا کشته شده‌اند یا به ندرت از چنگال مرگ گریخته‌ و زندانی یا تبعید شده‌اند.

خبرگزاری فرانسه در مقاله‌ای ضمن معرفی شناخته‌شده‌ترین منتقدان ولادیمیر پوتین، رئیس‌جمهوری روسیه موقعیت فعلی آن‌ها را شرح داده است:

مرده‌

بوریس نمتسوف، منتقد کرملین و معاون سابق نخست‌وزیر، در سال ۲۰۱۵ زمانی که از روی پل مسکو در نزدیکی کرملین به خانه برمی‌گشت هدف گلوله قرار گرفت و کشته شد.

پنج مرد چچنی به جرم قتل نمتسوف محکوم شدند، اما مغز متفکر این قتل هرگز پیدا نشد.

متحدان نمتسوف انگشت اتهام خود را به سمت کرملین و رمضان قدیروف، رهبر چچن گرفته‌اند که البته او این اتهام را رد کرده است.

نمتسوف سخنرانی پرجذبه بود که از الحاق کریمه به اوکراین در سال ۲۰۱۴ انتقاد کرد و در اعتراض‌های مخالفان همواره حضور داشت. او در زمان مرگ ۵۵ ساله بود.

نزدیک به یک دهه پیش‌تر، در سال ۲۰۰۶ قتل آنا پولیتکوفسکایا، روزنامه‌نگار سرشناس بین‌المللی، در آسانسور خانه‌اش در مسکو نیز جهان را شگفت‌زده کرد.

او برای نوایا گازتا، برترین روزنامه مستقل روسیه و از منتقدان سرسخت راهبردهای کرملین در چچن قلم می‌زد و بارها نامه‌های تهدیدآمیز دریافت کرده بود.

دیمیتری موراتوف، سردبیر این روزنامه، جایزه صلح نوبل ۲۰۲۱ خود را به این خبرنگار و سایر روزنامه‌نگاران روسی که به‌دلیل کارشان کشته شدند، تقدیم کرد.

زندانی‌

الکسی ناوالنی، سیاستمدار اصلی مخالف روسیه، در سفری به سیبری در سال ۲۰۲۰ با عامل نوویچوک مسموم شد. عامل نوویچوک یا گاز نوویچوک دسته‌ای از عوامل عصبی‌اند که در دوران جنگ سرد در روسیه تولید شده‌اند و نسل چهارم سلاح‌های شیمیایی  محسوب می‌شوند. او در آلمان تحت معالجه قرار گرفت و در ژانویه ۲۰۲۱ به هنگام بازگشت به روسیه در فرودگاه دستگیر شد.

او که ۴۶ سال دارد به اتهام اختلاس در زندان به سر می‌برد، اما حامیانش دلیل محکومیت ۹ ساله او را به چالش کشیدن کرملین می‌دانند.

ناوالنی از داخل زندان حمله پوتین به اوکراین را محکوم کرد و آن را «تراژدی» و «جنایت علیه کشورم» خواند.

ولادیمیر کارمورزا، سیاستمدار مخالف، نیز به‌دلیل سخنان انتقادی از کرملین و توهین به آن به اشد مجازات محکوم شده است.

او که ۴۱ سال دارد به اتهام خیانت، انتشار اخبار «کذب» درمورد ارتش روسیه و وابستگی به یک «سازمان نامطلوب» به ۲۵ سال زندان محکوم شده است.

وخامت حال کارمورزا به گفته وکلایش به‌دلیل دوبار مسمومیت در سال‌های ۲۰۱۵ و ۲۰۱۷ است.

در دسامبر ۲۰۲۲ ایلیا یاشین، سیاستمدار مخالف پوتین، به دلیل انتشار اطلاعات «کذب» درمورد ارتش روسیه، براساس قانونی که انتقاد از حمله اوکراین را جرم‌ تلقی می‌کند، به هشت سال‌ونیم زندان محکوم شد.

در اوت سال گذشته، یوگنی رویزمن، شهردار سابق شهر یکاترینبورگ منطقه اورال، به‌دلیل انتقاد از حمله روسیه به اوکراین بازداشت شد.

تبعید

برخی از منتقدان سرشناس پوتین سال‌ها است که در خارج از روسیه به‌سر‌می‌برند.

از جمله میخائیل خودورکوفسکی، سرمایه‌دار و رئیس سابق شرکت نفتی یوکاس، که بعد از انتقاد از رهبر روسیه در اوایل دوران حکومتش، یک دهه در زندان به سربرد.

او اکنون در لندن زندگی می‌کند و حامی مالی طرح‌های رسانه‌ای منتقد کرملین است.

بسیاری از متحدان برجسته ناوالنی بعد از ممنوعیت سازمان‌های او با عنوان «تندرو» از روسیه گریختند.

اکنون روس‌های مخالف تهاجم مسکو به اوکراین در سراسر جهان پراکنده‌اند. بسیاری از آن‌ها به اروپا و اسرائیل فرار کرده‌اند.

ماکسیم گالکین، مجری تلویزیون و همسر آلا پوگاچوا، نماد موسیقی پاپ روسی امروزه در رسانه‌های اجتماعی به صدایی رسا علیه تهاجم اوکراین تبدیل شده است و از صفحه اینستاگرامش پیوسته برای محکوم کردن حمله ارتش روسیه استفاده می‌کند.

عوامل خارجی

به نوشته خبرگزاری فرانسه، کرملین به‌دلیل مخالفت گالکین با تهاجم روسیه او را «عامل خارجی» نامیده است.

مقام‌های روسیه از این لقب که رنگ و بوی دوران استالینی دارد، برای اعمال فشار اداری بر منتقدان استفاده می‌کنند.

پوتین به‌تازگی قانون سختگیرانه «عامل خارجی» را تشدید کرد.

بسیاری از روزنامه‌نگاران و رسانه‌های مستقل اصلی روسیه «عامل خارجی» شناخته شده‌اند و این امر ادامه فعالیت آن‌ها را به مراتب دشوارتر می‌کند.

تمامی سازمان‌های رسانه‌ای اصلی مستقل در روسیه یا تعطیل شده‌اند یا به حالت تعلیق درآمده‌اند.

از سایر چهره‌های محبوب که علیه تهاجم مسکو به اوکراین صحبت کرده‌اند، می‌توان به نویز ام‌سی (Noize MC) و آکسیمیرون (Oxxxymiron)، رپرهای بسیار محبوب روسی، و دیمیتری گلوخوفسکی، نویسنده داستان‌های علمی تخیلی، اشاره کرد که کرملین آن‌ها را نیز «عامل خارجی» خوانده است.