باقر نمازی، شهروند ایرانی-آمریکایی که به‌تازگی پس از هفت سال ممنوع‌الخروجی از ایران توانست به آمریکا بازگردد، در بیانیه‌ای نوشت که جو بایدن، رئیس‌جمهوری آمریکا، درخواست او برای ملاقات و گفت‌وگو درباره وضعیت فرزند زندانی‌اش در ایران را نادیده گرفته است.
باقر نمازی ۸۶ ساله و پدر سیامک نمازی است و این بیانیه را روز پنجشنبه ۳۱ فروردین (۲۰ آوریل) منتشر کرده است. او تاکید می‌کند که جان فرزندش و دیگر گروگان‌های آمریکایی در ایران «مادامی که در مرزهای ایران‌اند، در خطر است.»
نمازی تاکید کرده است امنیت و سرنوشت پسرش در دست دولت آمریکا قرار دارد و گفت که به‌عنوان «یک آمریکایی، یک گروگان سابق و پدر یک گروگان فعلی» نیازمند دیدار با جو بایدن است تا درباره «سیاست گروگان‌گیری» جمهوری اسلامی با او صحبت کند.
محمدباقر نمازی پیش از انقلاب ۱۳۵۷ در ایران استاندار خوزستان بود. سیامک نمازی بازرگان است و گفته می‌شود که بارها به ایران سفر کرده بود.
Read More
This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)
سیامک نمازی و پدرش باقر نمازی، با اتهام همکاری با «دولت متخاصم آمریکا» در ایران دستگیر و زندانی شدند. سیامک نمازی مهر ۱۳۹۴ در جریان سفر به ایران بازداشت شد. باقر نمازی، پدر ۸۶ ساله او، نیز که برای پیگیری وضعیت فرزندش به تهران رفته بود، اسفند همان سال بازداشت شد. این دو نفر در دادگاه انقلاب تهران به اتهام آنچه «همکاری با دولت متخاصم آمریکا» عنوان شد، به ۱۰ سال زندان محکوم شدند.
باقر نمازی در پاییز ۱۴۰۱ با میانجیگری دولت عمان و کمک امارات متحده عربی، دو هفته پس از شروع اعتراض‌هایی که پس از کشته شدن مهسا امینی در ایران آغاز شد، آزاد و به آمریکا بازگشت.
سیامک نمازی پیش‌تر گفته بود که در اعتراض به ادامه اجرای حکم زندان و برای جلب‌توجه مقام‌های آمریکایی به وضعیت خود، یک هفته اعتصاب غذا می‌کند.
باقر نمازی در نامه اخیر خود نوشته است: «هفت سال پیش در پاسخ به تضمین سپاه پاسداران انقلاب اسلامی مبنی بر این‌که خواهم توانست سیامک را که در زندان بود ملاقات کنم، در ۷۹ سالگی به تهران رفتم. وقتی که اجازه ترک مرزهای ایران را یافتم، ۸۵ ساله بودم. با توجه به دو سالی که در زندان اوین بودم و حدود پنج سالی که حکومت ایران با زندگی و آزادی من بازی کرد، می‌توانم درباره شرایط بی‌رحمانه و غیرانسانی که سیامک و دیگر گروگان‌های آمریکایی تحمل می‌کنند شهادت دهم.»
او افزود: «خودداری حکومت ایران از ارائه کمترین سطح مراقبت و الزامات پزشکی چند بار مرا تا مرز مرگ پیش برد و نمی‌توان گفت که این بی‌اعتنایی عمدی در مورد دیگر گروگان‌ها اعمال نمی‌شود.»
باقر نمازی سپس خواستار «تعهد شخصی» بایدن به آزادی فوری تمامی دوتابعیتی‌های زندانی در ایران شده است.
باقر نمازی در پایان از رئیس‌جمهوری ایالات متحده خواست تا همانند خانواده‌های دیگر گروگان‌هایی که به خانه بازگشتند، او نیز فرصت دیدار با جو بایدن را بیابد و نوشته است: «لحظات آینده‌ای که ممکن است با فرزندم داشته باشم در دستان شما است. نگذارید فرصت مانند فرصت‌های سوخته قبلی از میان برود.»
سیامک نمازی چند هفته پیش در اسفند ۱۴۰۲، در گفت‌وگوی تلفنی با کریستین امان‌پور در شبکه خبری سی‌ان‌ان، از جو بایدن خواست که به این «کابوس» پایان دهد. او گفت امیدش این بود که دولت آمریکا برای شهروندانش تلاش می‌کند، اما «فهمیدم دولت آمریکا مرا رها کرده است.»
نورنیوز، پایگاه خبری وابسته به شورای عالی امنیت ملی جمهوری اسلامی، پیش‌تر انجام مذاکرات تبادل زندانیان میان تهران و واشینگتن را تایید کرده بود. منابع خبری غربی نیز از مذاکرات غیرمستقیم میان ایران و آمریکا برای آزادی زندانیان دوتابعیتی در ایران با میانجیگری بریتانیا و قطر خبر داده بودند.
شبکه ان‌بی‌سی نوشته بود که آمریکا قرار است موافقت کند که کره جنوبی هفت میلیارد دلار از پول‌های مسدود شده ایران در بانک‌هایش را آزاد کند و در عوض جمهوری اسلامی زندانی‌های ایرانی-آمریکایی را آزاد کند.
پس از گروگان‌گیری اعضای سفارت آمریکا در تهران مدت کوتاهی پس از وقوع انقلاب اسلامی، بازداشت شهروندان دوتابعیتی یا خارجی به اتهام جاسوسی یا همکاری با دولت متخاصم، به یک رویه در سیاست خارجی جمهوری اسلامی تبدیل شده است.
در حال حاضر سیامک نمازی، مراد طاهباز و عماد شرقی، سه شهروند ایرانی-آمریکایی، در زندان‌های ایران‌اند که با اتهام‌های مشابه امنیتی، بازداشت شده‌اند و در دادگاه‌های انقلاب محاکمه و به حبس‌های طولانی محکوم شده‌اند.
در جریان اجرای برجام در دولت باراک اوباما، تعدادی از شهروندان دوتابعیتی یا آمریکایی‌های زندانی در ایران در مقابل آزادی چند زندانی ایرانی و دریافت پول نقد از آمریکا آزاد شدند.
